ก่อนอื่นต้องบอกเลยนะคะ ว่าเรื่องที่จะเล่าดังต่อไปนี้ เป็นเรื่องของดิชั้นเอง สมัยยังเป็นละอ่อนน้อย เนื่องจากว่าตอนนี้เจเาของกระทู้ว่างมาก เพราะเพิ่งคลอดลูกน้อย จึงเกิดอาการเบื่อๆ มาเล่าเรื่องหนุกๆ แบ่งปันให้กันฟังดีกว่าค่ะ เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อก่อนดิชั้นก็เป็นสาวน้อยหอยสังค์ธรรมดาๆคนนึงนี่แหล่ะค่ะ น่าตาบ้านๆธรรมดา ไม่หวือหวา รูปร่างอ้วน มีสิว ได้ดีตรงที่ผิวขาว ชีวิตนี้จะมีคำว่าหมูตามหลังชื่อตลอด  จนชินชา และแล้วเวลาก็ผ่านพ้นไป เข้าถึงวัยมหาวิทยาลัย เห็นชาวบ้านเค้าสวย เลยอยากจะสวยมั่ง จึงตัดสินใจลดความอ้วนเด็ดขาด จำได้ตอนนั้นจากน้ำหนัก56 ลดมาเหลือ 45 กิโลน่ะค่ะ เท่านั้นยังไม่พอ ไปเข้าครอสรักษาสิวให้หน้าใสกิ๊งๆ จำได้เลยว่า ชีวิตเราเปลี่ยนไปมาก จากที่เป็นอีหมูอ้วน ไม่มีใครสนใจ ตอนนั้นมีหนุ่มๆมารุม มาจีบ หลายคนเชียว แต่ก็ไม่ได้สนใจใครเป็นพิเศษ เพราะพอเราสวย ก็รู้สึกว่ามีคนเข้ามาให้เลือกมาก ก็คุยไปหมด ทุกคนนี่แหละ แต่ไม่คบใครจริงจังนะเอ้อ ดิชั้นเรียนอยู่มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งของภาคเหนือน่ะค่ะ เรื่องราวความรักของชั้นมันเกิดขึ้นตอนเรียนอยู่ปีที่สอง ค่ะ เช้าวันนึงเกิดนึกครึ้มฟ้าครึ้มฝนอะไรไม่รู้หยิบเอาหนังสือทำเนียบรุ่นคณะวิศซาวะของน้องชายขึ้นมาดู ป้าดดดโทะ!! ไม่ยักกะรู้เลยว่าคณะนี้เค้ามีแบบนี้ด้วยแฮะ รายละเอียดนักศึกษาทั้งชายหญิง ตั้งแต่รหัสประจำตัว ชื่อ สกุล ยันอีเมลติดต่อ อื้อหืออออ  !!!! หล่อโพดๆๆเลย เด็กพวกนี้ 55 ตอนนั้นคิดแบบนั้นจริงๆค่ะ  ว่าแล้วก็เปิดโน้ตบุ้คของตัวเอง เข้าโปรแกรมฮอต ฮิต ที่ใครไม่เล่นถือว่าเชยระเบิด นั่นคือ ตื่อดือดึ้ง ^^ MSN นั่นเอง นั่นแหละค่ะ เปิดทำเนียบรุ่น เจอหนุ่มรุ่นน้องคนไหนหล่อๆ ดิชั้นก็รีบแอดไปืำความรู้จักทันที คิดแล้วก็ตลกตัวเองอยู่เหมือนกัน ทำไมตอนนั้นตัวเองแก่แดดหยั่งงี้เนี้ยะ ดิชั้นแอดเมลไปหลายคนค่ะบิกเลยแต่ละคนเด็ดๆทั้งนั้น แต่มีอยู่แค่คนเดียว ที่สะดุดตามากๆ หมายถึง เอ่อน่าตาของน้องเค้า ตลกว่ะ มองดูกี่ทีๆก้อขำ เพราะ หน้าเหมือนนักมวยชื่อดังคนนึงของไทยเราเลย  นั่งดูรูปแล้วก็ขำ แต่ไม่ได้แอ็ดอีเมลน้องคนนี้ไปนะคะืก็ไม่หล่อเองนี่นาช่วยไม่ได้ แบร่ ........ จากนั้นดิชั้นก็เตรียมตัวออกไปเรียนค่ะ แต่แวะกินข้าวทราโรงอาหารหมาลัยก่อน คือที่นี่โรงอาหารจะอยู่ใจกลางมหาลัยน่ะค่ะ  จะอยู่ใกล้ๆกับหอพักชายหญิง เดินไปก็จะทะลุหอสมุดกลาง  รวมถึงตึกเรียนต่างๆมากมาย ทำให้มีโอกาสพบเจอเพื่อนๆ จากหลายคณะได้ง่ายจากตรงนี้  จำได้ว่าตอนนั้นกำลังถือจานข้าวจะมีนั่งทานที่โต๊ะ  บังเอิญเหลือบไปเห็นข้างหลังของผู้ชายคนนึงน่ะค่ะ สูงจัง เป็นน้องปีหนึ่ง วิศวะแน่ๆ ดูจากการแต่งตัวแล้ว เพราะเด็กปีหนึ่งคณะนี้จะต้องถือแฟ้มน่ะค่ะ มันเป็นกฎของเค้า เฮ้ยย!!!!หันมาแล้วๆๆ  ขำกร๊ากกเลยทีเดียว ชั้นคิดว่ามันใช่ ว่ามันต้องใช่แน่ๆ ไอ่น้องนักมวยคนนั้นนั่นเอง 5555 ชั้นจำหน้าเค้าได้แม่น มากๆ แหม่ตัวจริงดูดีกว่าในรูปอีกนะเรา จากนั้นก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นค่ะ แล้วเวลาก็ผ่านไป จนดิชั้นลืมเรื่องนี้ไปแล้ว