ที่ไม่กล้า ทักเค้าไป  เพราะทักไปแล้ว เค้าก้ไม่อ่าน ไม่ตอบ เราพยายามนะ แต่ก็คงพยายามจนชิน

(เค้าอาจไม่ว่าง ไม่อยากคุย รำคาญ เบื่อ เรางี่เง่า)-------->เราเกรงใจ กลัวเค้ารำคาญ สงสารเค้า เป็นห่วงเค้า อยากคุยด้วย)


เราก็ได้แต่มองค่ะ ทำได้แค่นี้จริงๆ  ใจก็อยากคุย  แต่ถ้าทักไป คงจะเหมือนๆเดิม ทุกวันนี้  แค่พยายาม ไปในที่ๆน่าจะได้เดินสวนกันบ้าง
(หอสมุด คณะเค้า ภาคเค้า สนามกีฬากลาง)  

นาย เราพยายามขับรถผ่านภาคนายทุกวันเลยนะ ถึงแม้ว่าต่างคนต่างเรียนในภาค คณะก็ไกลกัน ถึงนายจะเช็คอินแต่แอคบา แต่เราก็ยังอยากเจอนายอยู่นะ  ที่ผ่านมา เราอาจเจอกันแค่ผ่านๆ แม้นายจะไม่เห็น แต่เราก็รู้สึกดีนะ ^^