เมื่อวันอังคาร 8 กันยายน ผมขึ้นรถไฟฟ้าไปทำงานตอนเช้าปกติ ดันเหลือบไปเห็นผู้หญิงคนนึง ตัวเล็ก ผูกเปียสองข้างแบบพจมานน่ารักเว่อร์ ที่สถานีบางจาก (เธอน่าจะขึ้นมาจากฝั่งแบริ่งมา) มีคนยืนคั่นกลางคนนึง ก็แอบมอง ๆ นิดๆหน่อยๆ ไม่กล้ามองบ่อย เขินเองด้วย >//< เธอคนนั้นเอาแต่อ่านชีทแล้วใช้ปากกาไฮไลท์สีชมพู ไฮไลท์ชีทตลอด พอถึงสถานีอโศกคนที่นั่งอยู่ก็ลุกไป ผมต้องเดินหลบไปยืนตรงกระจก เธอได้นั่งเก้าอี้ที่ 2 ถัดจากกระจก เธอก็นั่งอ่านชีทตลอด พอรถไฟฟ้าวิ่งอีก 3 - 4 สถานีจะถึงหมอชิต ที่นั่งข้างๆ ว่างผมก็ตัดสินใจนั่งข้างๆ เธอ หยิบมือถือมาเปิดเว็บข่าว ในใจผมนี่คิดถึงแต่โฆษณา ธนาคารกรุงศรี คุณสวยมาก ผมชอบคุณ ขอเบอร์ได้ไหม วนไปวนมาตลอดเวลา (เผื่อไม่เห็นภาพ วินาทีที่ 15) สักพักเธอก็หยิบกระเป๋ารูปชินจังมั้ง  เก็บปากกาไฮไลท์ พอเก็บของเสร็จ ก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา ผมจำได้ติดตาเลย ใช้เคสชินจังอันใหญ่มากแบบในภาพ พอใกล้ถึงหมอชิตไม่รู้ทำอะไรแต่เหมือนแขนมาโดนผม 2 3 ครั้ง ในใจก็คิดว่ามันสื่อถึงอะไรหรือเปล่า หรือแค่บังเอิญชนเฉยๆ จนอีกครั้งนึงชนแรงเธอหันมาขอโทษ ใจผมนี่จะละลาย T T แต่ทำได้แค่ยิ้มให้ (เขินโคตรไอ้โฆษณากรุงศรีมันก็ยังวนเวียนในสมองตลอด) สุดท้ายก็ไม่กล้าที่จะทำอะไรสักอย่าง แล้วมันก็คาใจ อย่างน้อยก็อยากทำความรู้จัก หรือถ้าได้รู้ว่ามีแฟนแล้วก็แค่ OK จบ จะไม่รู้สึกคาใจแบบนี้เลย เฮ้อออออออออออ