จิตใจคิมหันต์ทำด้วยอารายยยย สงสารมุกรินจับใจ เราก็นั่งดูเรื่อยๆนะ พอฉากตอนพระเอกบีบคอนางเอกแบบ เฮ้ย พระเอกโรคจิตมากกกก พอคิมหันต์หยุด เรานี่น้ำตาแตกเลย รู้สึกเจ็บปวดแทนนางเอกมากๆ มันช่างดราม่าอะไรขน

แม้นโดนพ่อพักตราซ้อม ยังยืนยันที่จะเลิกกับพักตรา และบอกว่าไม่ได้รัก อยากให้พระเอกนางเอกสมหวังสักที ไม่ต้องแค้นแล้วนะคิมหันต์ รักกับมุกรินดีแล้ว

บางวันก็เกลียดนางร้ายอย่างพักตราอีกวันต่อมาก็สงสาร บางวันก็สงสารนางเอกอย่างมุกรินวันต่อมาก็เกลียด ส่วนอิคิมหันต์ตอนแรกก็เข้าข้างมันเต็มทีา ดูต่อไปเรื่อยก็เกลียดคิมหันต์(หนักมาก) แต่เมื่อไหร่ที่คิมหันต

หลงยุคมาก็นานแล้ว ยังพูดคำสมัยใหม่ ให้ ถาม ให้แก้ มันเบื่อมากกกกก ...ไม่โอเค ตอนมาแรกๆๆ มุก ไม่พูดมากเจ็บคอ ครั้งแรกขำนะ แต่พอบ่อยๆไป ไม่พูดมาก้จ็บคอ พระเอกก็จะ ออเจ้าเจ็บคอหลายวันยังไม่หายอีกเหรอ

เมื่อคืนเห็นปรางค์ทองโผล่มาในเพลิงตะวันแล้ว ร้ายกาจมาก ในขณะที่ธงไทยก็เป็นพระเอกแสนดีในอุดมคติเหลือเกิน น่าจะเอามาสลับคู่กันกับรอยรักแรงแค้น เอาคิมหันต์มือบีบคอ มาเจอกับนักฆ่าปรางค์ทอง น่าจะแซ่บดี ส่ว

จำได้ว่าพระเอกสามารถถอดวิญญาญไปสิงร่างคนอื่นได้ ส่วนนางเอกเวลาตื่นเต้นจะกลายเป็นผู้ชาย พระเอกต้องมาช่วยนางเอกทำภารกิจจูบกับหนุ่มหล่อ สุดท้ายก็จบที่พระเอกกับนางเอกคู่กันครัย นางเอกเหมือนเป็นนางเงือก จำ

เนื้อเรื่องที่เราจำได้คือ นางเอกเป็นนัก เขียนแล้วเขียนพล็อตเนื้อเรื่องไว้ใน สมุดแล้วทีนี้นางเอกมีแฟนแล้วนางเอกก็ ไปเจอพระเอกที่ประตูที่มีความเชื่อเรื่องที่ ว่าถ้าจูบใครที่ประตูคนๆนั้ยคือเนื้อคู่ของ ตั

ผมเคยอ่านแต่ลืมไปแล้วว่าชื่ออะไร เป็นหนังลือการตูนแบบอนิเมะแต่เป็นของคนไทย นางเอกผมสีฟ้าเนื่อเรื่องประมาณแม่นากเลยแบบพระเอกไปไหนไม่รู้นานละแล้วกลับมาหานางเอกแล้วนางเอกดูแปลกไปเพื่อนๆของเขาก็พยามบอกว่า