ผมคิดว่าทุกคนคงจะเจอกับปัญหานี้นะครับ ให้เพื่อนยืมเงินแล้วเราไม่กล้าทวง อยากให้เข้าใจด้วยว่าผมยังเรียนอยู่แล้วก็ทำงานไปด้วย (ไม่ค่อยได้ขอเงินที่บ้านใช้) เพราะฉนั้นเงินมันก็มีค่อนข้างจำกัด แล้วไหนจะค่าใช้จ่ายในแต่ละวัน สิ้นเดือนก็ค่าห้อง คนทำงานมนุษย์เงินเดือนทั้งหลายคงจะเข้าใจ
แค่เงินที่ให้ยืมไปมันก็ไม่ได้มากมายอะไรนักหลอกครับ แค่อยากจะระบายออกมาเฉยๆ ไม่ได้เสียดายเงินอะไรนั่นหลอกครับ แต่ที่เสียไปมันคือความรู้สึก
ผมก็ไม่ได้มีเจตนาจะไปทวงเงินหลอกครับ
ผม: ก. ยืมเงินกูไปเน้าะ
ก: เออเดี๋ยวกูคืน
ผม: อ่อ เออถามเฉยๆนึกว่าเงินหายไปไหน (แล้วผมก็เงียบไป)
หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียง ก. ดังขึ้นมาว่า
ก: เออ ไม่ต้องมาทวงกู กูมีเดี๋ยวกูก็คืน ทีกูให้ยืม กูไม่เคยทวง ไม่ต้องมาทวง เดียวกูคืน
ผม: ว่ากูหรอ
แล้ว ก. ก็เงียบไป
ผมก็ไม่แน่ใจนะว่าผมผิดไหม คนพูดอาจจะไม่คิดอะไรแต่คนฟังนี่สิ ฟังแล้วมันเสียความรู้สึกและอีกอย่างที่แน่ๆ ถ้าพูดออกมาตรงๆมันจะง่ายกว่านะ เจอคำพูดแบบนี้ ครั้งหน้าเพื่อนคนเดือดร้อน ผมจะกล้าให้ยืมเงินอีกไหมกลัวมากครับคำพูดแบบนี้ มันเสียที่น้ำใจเรา แต่บางทีเงินมันก็สอนให้รู้จักกับคำว่า"เพื่อน"มากขึ้นนะครับ