ช่วงท้าย ๆ เกมส์ ผมจำชื่อน้องนักฟุตบอลคนนั้นไม่ได้แล้ว เป็นปีกขวา เลี้ยงไปมุมธงพยายามบังบอล
แต่สุดท้ายก็เสียบอลไปจังหวะที่กวาดขาเห็นได้ชัดว่าตะคริวขึ้นแล้ว ต้องลงไปนอน หามออกมานอกสนาม
พอลุกขึ้นวิ่งได้ นักฟุตบอลคนนั้นรีบวิ่งเข้าไปในสนามเลย แพทย์ประจำทีมต้องวิ่งฉีดสเปรย์ตามต้อย ๆ
มันแสดงให้เห็นเลยว่า เขาไม่แคร์เลยว่าจะเจ็บขนาดไหน ขอให้ได้ลงไปช่วยเพื่อนโดยเร็วที่สุด!!!

นานแค่ไหนแล้วที่ผมไม่เห็นนักฟุตบอลทีมชาติเล่นแบบนี้ เท่าที่จำได้ ผมไม่เคยเห็นด้วยซ้ำ
ก่อนอื่นต้องบอกก่อนเลยครับ ว่าผมเป็นคนยุคค่อนข้างเก่า (แต่ไม่มากหรอกนะ 555)
ผมดูบอลยุคปิยะพงษ์ ยุคทหารอากาศกับการท่าเรือ นที ทองสุขแก้ว ประทีป ปานขาว  ดุสิต เฉลิมแสน (ดาราเอเชีย)
พอหมดยุคนั้น ก็มียุคซิโก้ที่ยังพอดูอยู่บ้าง จำได้ว่าชื่อซิโก้ถูกฝังอยู่ในซิริบรัมสมองผม ตอนที่แกโหม่งเสยเข้าประตู และไทยได้แชมป์ซีเกมส์
ยังเคยเถียงกับเพื่อนเลย ว่า ปิยะพงษ์ กับ ซิโก้ ใครเก่งกว่าตามประสาคนบ้า ๆ บอ ๆ
แน่นอนครับ ผมต้องบอกว่า ปิยะพงษ์เก่งกว่า 5555  และไม่ค่อยชอบซิโก้ เพราะจะมาเด่นกว่าปิยะพงษ์  

และก็เช่นเดียวกัน พอปิยะพงษ์ เลิกเล่น ผมก็เชียร์ซิโก้แทน และหลังจากนั้นก็จะเถียงกับเพื่อนว่า ซิโก้ กับ ลีซอ ใครเก่งกว่ากัน
ครับ ผมก็ต้องบอกว่า ซิโก้ แหงอยู่แล้ว ประมาณว่า ชื่นชอบไปตามยุคสมัยครับ แต่ที่ชอบที่สุด ไม่ใช่ซิโก้ แต่เป็น ตะวัน ศรีปาน

จนมาเลิกดูบอลทีมชาติ และ ฟุตบอลไทยจริง ๆ ก็ตอนบอล ไทเกอร์คัพ ที่แพ้ตกรอบตอนนั้นกระแสไล่นายกฟุตบอลเริ่มมา
จำไม่ได้แล้วว่าตอนนั้นนายกฟุตบอลคือคนไหน ใช่บังยีหรือเปล่าก็จำไม่ได้ ถ้าจำไม่ผิดไม่ใช่บังยี แต่เป็นใครผมจำชื่อไม่ได้แล้ว

กระแสฟุตบอลทีมชาติต้องเรียกว่าติดลบไปเลยสำหรับผม มาถึงยุคหลัง ๆ
ก่อนหน้าที่จะเป็นทีมชาติยุคซิโก้เป็นโค้ชปัจจุบันนี่  เปิดดูนี่มีแต่คำด่า จนบางครั้งแช่งให้แพ้ด้วยซ้ำ (ต้องขออภัยด้วย)
เล่นคนมากกว่าเล่นบอล และ เน้นไปทางแอ็คท่า แอ็คชั่นมากกว่าที่จะจดจ่ออยู่กับเกมส์
ก็บอกศาลากันไปอีกรอบ ลาก่อน..........................

จนมาถึงช่วงสองปีที่ผ่านมานี้ มีฟุตบอลลีก แรก ๆ ก็ไม่ได้สนใจอะไรหรอกครับ รู้จักแต่บางกอกกล๊าส เพราะขับรถผ่านบ่อย ๆ
แต่มีอยู่วันนึงไปกินข้าวที่ร้านอาหารแล้วเขาเปิดบอลไทยลีกที่กำลังถ่ายทอด กะว่าดูไปงั้น ๆ เขาเปิดเราก็ดู ปรากฎว่า มันมันส์มาก!!!!  
ผมจำไม่ได้แล้วว่าใครเตะกับใคร   โคตรมันส์เลย หลังจากนั้นก็เปิดดูที่บ้านตามแต่โอกาสอำนวยตลอด

ก็ดูมาเรื่อยครับ ผมเชียร์อยู่สองทีม  ผมเชียร์ เมืองทอง กับ บุรีรัมย์
บ้านผมอยู่ระหว่างสนามเหย้าของทีม อินทรีย์เพื่อนตำรวจ / บางกอกกล๊าส / แอร์ฟอร์ช
แต่ดันเชียร์ เมืองทอง กับ บุรีรัมย์  พอมาอ่านในพันทิป ถึงได้รู้ว่า ไอ้สองทีมที่ผมเชียร์ ดันไม่ถูกกันซะงั้น
เพื่อนพยายามชวนไปเชียร์บางกอกกล๊าส เคยชวนไปดูที่สนามด้วย ผมปฏิเสธมันไปบอก อัฒจรรย์แม่ม สูงชิหาย
กุกลัวความสูง เมิงไปคนเดียวเหอะ

เดชะบุญ วันนั้นสนามบางกอกกล๊าสมีเรื่อง ลงข่าวหน้าหนึ่งกันเลยทีเดียว เพื่อนโทรมาบอก เมิงนี่โคตรดวงดีเลย


และก็เหมือนกับแฟนฟุตบอลทีมชาติหน้าใหม่กว่าค่อนประเทศแหล่ะครับ ที่มาเทใจให้กับทีมชาติไทยอีกครั้ง
ตอน SUZUKI CUP ปีที่ผ่านมา ตอนแรกเห็นข่าว ยังไม่สนใจด้วยซ้ำ จนได้ดูแข่งจริง ดูจบถึงกับตั้งสเตตัสในเฟสบุคเลยว่า


"นี่มันทีมชาติไทยจริง ๆ เหรอ"  

ยังไม่เชื่อครับ รอดูอีกซักนัด อ่ะโห เล่นโคตรได้ใจ คือ มันได้ใจจริง ๆ เล่นแบบน่าเชียร์สุด ๆ

5 ปีที่แล้ว ให้ใครมาพูดบอกว่า ทีมชาติไทยในอนาคตเล่นต่อบอลวันทัช 21 ชิ่งถึงประตูนี่ ผมเตะปากแตก
เพราะเห็นแต่ รับบอล เลี้ยง คลึง ม้วน โยน รับบอล ม้วน จ่ายคืนหลัง เสียบอลไม่ไล่ โดนกระแทก ลุกมาชี้หน้า
แล้วทีมที่ผมเห็นนี่มันอะไรกัน ต่อบอลกันแบบนี้ เล่นไม่สนใจคู่ต่อสู้ว่าจะเล่นแรงใส่แบบนี้ ทีมไทยแน่เหรอ

ผมเล่นบาส และ ส่วนใหญ่จะคลุกคลีอยู่กับบาสเกตบอลมากกว่าที่จะดูฟุตบอล
ใครจะเชื่อว่าช่วงที่พีคสุด ๆ คือ Suzuki Cup ผมจะมานั่งเปิดกระทู้หาเรื่องเกี่ยวกับฟุตบอลไทย
นักกีฬาคนนั้นชื่ออะไร ชารีล ชัปปุยส์ เป็นใครทำไมกลายเป็น สามีแห่งชาติไปได้ในช่วงแค่ข้ามคืน
เมสซี่เจ คือใคร ทำไมเค้าเรียกว่า เมสซี่ มันเก่งขนาดนั้นเลยเหรอ พอได้เห็นฟอร์มจริง ๆ ก็ต้องยอมรับว่า
ไอ้เด็กนี่มันเก่งจริง ๆ ตัวก็นิดเดียว แต่ไปกับบอลได้เก่งมาก โดนเตะ โดนกระแทก ก็ยังถูลู่ถูกัง เอาบอลติดตัวไปด้วย


เล่นกันแบบนี้

ก็ต้องเชียร์สิครับ รออะไร หลังจากนั้นก็ตามดูมาเรื่อย หากมีโอกาสและทีวีถ่ายทอดให้ดู

รู้สึกดีใจ ที่เห็นนักกีฬาฟุตบอลทีมชาติ เล่นเพื่อชาติ วิ่งเพื่อชาติ เพื่อแฟนบอลที่เขาเข้ามาให้กำลังใจ
โดนนำ 2-0 ใครจะเชื่อว่าจะตามมาตีเสมอได้ เฮลั่นบ้านจนแมววิ่งหนีขึ้นชั้นบนหมดเพราะตกใจเสียง

สารภาพลูกผู้ชาย น้ำตาไหล ตอนตีเสมอได้
ส่วนหนึ่งเพราะดีใจที่เรายิงได้ แต่อีกส่วนหนึ่ง มันไหลเพราะตื้นตันในสปิริตของพวกเขา ที่ลงไปวิ่งไล่บอลอยู่ในสนาม
รุ้ได้เลยว่า ใจสู้มาก ๆ ไม่ยอมแพ้ ซึ่งคำว่า ไม่ยอมแพ้ ผมไม่เห็นมันมานานมากแล้วในตอนที่ผมหมดศรัทธากับฟุตบอลทีมชาติไทย


ดีใจที่ได้เชียร์พวกคุณครับ
แม้ผมจะไม่ใช่แฟนพันธุ์แท้บอลไทย ไม่ใช่แฟนบอลไทยตัวจริงเพราะเชียร์ไม่ตลอด
แต่หลังจากนี้เป็นต้นไป หากพวกคุณยังเล่นบอลกันแบบนี้อยู่ ผมสัญญาว่า ผมจะเชียร์คุณตลอดไป

ไม่ว่าคุณจะแพ้ หรือ ชนะ ขอแค่คุณแสดงให้เห็นว่า คุณเต็มที่กับมันแบบนี้ไม่มียอมแพ้

เท่านี้ผมก็หนีไปไหนไม่รอดแล้วครับ

และอีกครั้ง ขอบคุณซิโก้ และ ทีมงาน คุณเจ๋งจริง ๆ
วันนี้เห็นได้ชัดเลย เปลี่ยนตัวลงมา เกมส์เปลี่ยนและทำให้เราได้ประตู 1 และ 2 เสมออิรัก
รับเครดิตไปเต็ม ๆ เลยนอกจากนักกีฬา


ปล. Timeline ความจำถึงยุคสมัยผมอาจจะผิดเพี้ยนทับกันไปบ้าง ก็ต้องขออภัยครับ