สวัสดีครับ ยังมือใหม่อยู่นะครับ ผิดพลาดประการใดต้องขออภัย ณ ที่นี้ด้วยครับ

เข้าเรื่องเลยครับ ต้องบอกก่อนเลยว่า ผมโสดมาได้สักระยะยาวแล้ว ประมาณปีกว่าๆเกือบสองปีครับ ผมเรียนอยู่ปี2 ล่าสุดที่มีแฟนก็ตอนมอ6ครับ หลังที่เลิกกับแฟนตอนมอ6 ผมก็โสดยาวเลยครับ เพราะกำลังจะเข้ามหาลัยก็ติดเพื่อนกว่าเดิม คิดว่าเห้ยไม่มีแฟนก็ชั่ง ชีวิตนี้มีแต่เพื่อนก็ได้วะ ความคิดนี้ทำให้โสดได้มา1ปี พอขึ้นปีสอง เพื่อนๆเริ่มมีแฟนกัน เห็นอะไรที่มาเป็นคู่ไปเป็นคู่มาเพิ่มขึ้น ผมนี่ชักหวั่นใจ

แอบคิดในใจเออเพื่อนมีแฟนละ แล้วเราละ จะเป็นแบบนี้หรอ5555 ผมก็พอมีคนที่ชอบบ้างนะครับ แต่ก็ไม่กล้าจีบ เพราะกลัวแห้ว ด้วยความที่หน้าตาไม่ดี จีบหญิงไม่เก่งก็ไม่ได้ลุยสักที ยิ่งเรียนมหาลัย คนหล่อๆก็เยอะ ไอเราจะเอาไรไปสู้ก็มีแค่ใจ

และด้วยยุคสมัยนี้ ความรักที่จะสปาร์คกันได้หรือชอบคอรักใคร่กันก็ล้วนเป็นที่หน้าตา ไอเรามันหน้าตาไม่ดี ก็ไม่ดึงดูดใคร จีบใครก็ไม่ติด
และผมก็เป็นคนที่ไม่ค่อยเข้าสังคมหรือไปเที่ยวไหนสักเท่าไหร่ ปกติก็จะอยู่แต่กลุ่มเพื่อนที่สนิท ก็มีแต่ผู้ชาย ว่างๆก็แค่ไปเตะบอล

ผมจึงกลับมาคิดว่าความรักทำไมมันยากจัง? อย่าว่าแต่หาแฟนเลย คนคุยด้วยยังไม่มีเลยครับ คนคุยไม่มียังเผือกนอนดึกอีก เอาเข้าไป5555

ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้มาแชร์ มาช่วยผมหน่อยนะคับ