สวัสดีค่ะ หลายคนรู้จักแม่หนูมามาซักพักแล้ว เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า อยู่มาวันนึง แม่หนูมากลับไปค้นเจอรูปตอนสมัยก่อนมีลูก แล้วเอามาลงเฟส จนหลายคนถามว่า "นั่นแม่หนูมาจริงๆหรอ?" ตอนนั้นก็เริ่มนอยแล้วค่ะ ว่าเรามาถึงจุดนี้ได้ยังไง จุดๆที่น้องที่อ่อนกว่าปีนึง ถามแม่เค้าว่า ทำไมไม่ให้เค้าเรียกแม่หนูมาว่า "น้า"!!!!! กลับมาดูภาพปัจจุบัน คิดตามในใจว่า เออว่ะ


จึงตัดสินใจเปลี่ยนตัวเองใหม่ เริ่มจาก ตัดผม! ทีนี้ชอบผมสั้นแต่เสียดายผมยาว ทำยังไงล่ะทีนี้ ข้างนึงสั้น ข้างนึงยาวละกัน 😂😂 ออกมาเป็นแบบนี้ค่ะ


แต่ยังๆ ด้วยความกระเหี้ยนกระหืออยากจะสวยแต่ไม่รวยมากของดั๊น ดั๊นพลาดค่ะ อยากทำผมสีเทา แต่ดั๊นทำเอง!! เพราะกลัวเปลือง ร้องให้หนักมากไปหลายวันเพราะมันออกมาสภาพนี้!!


ตอนนี้อยู่ในช่วงพักหัว มาดูแลหนังหน้ากันมั่งค่ะ คือตั้งแต่มีลูกคือขี้เกียจมาก สารเคมีอย่างเดียวที่อยู่บนหนังหน้าคือ คลอรีนในน้ำประปา(มั้ง?) ทีนี้หน้าเลยแห้งมาก แห้งเป็นขุย ทาแป้งยังไม่ได้เลยค่ะ มันจะเป็นเหมือนขี้กลาก 555555 เลยได้ตัว 3 steps ของ Clinique มา สูตร 1 สำหรับผิวแห้งมาก คือดีงามค่ะ ใช้ 2 ครั้งหน้าหายเป็นขุยแล้ว เย้!!

ยังไม่พอ เพราะรูขุมขนกว้างและเม็ดสีบนหน้าไม่เท่ากัน คือด่างๆแหละค่ะ เลยกลั้นใจ สอย ANR ของ Estee มาใช้ ชีวิตนี้จะรักเธอไม่เปลี่ยนใจแน่นอน เริ่ดมากกกกกกกกก โอเค ตอนนี้หน้าเนียนแล้ว เย้!!

อยากคัดเบ้า ตาก็ตี่ อยากแต่งหน้าก็แต่งไม่เป็น งั้นเอาแค่รองพื้น เขียนคิ้ว กับทาลิปก็พอ ดั๊นอยากได้รองพื้นแบบที่คนอื่นไม่รู้ว่ารองพื้น(เพื่อ?) คือขี้เกียจแหละค่ะ ขอแบบ 5 นาทีจบ เพราะลูกคนตอนนี้กลายเป็นลิงแล้ว ซนมาก เกาะแข้งเกาะขา พันหน้าพันตา ไม่มีเวลาแต่งหน้าทาปากกับเค้าหรอก ตอนแรกลังเลอยู่ 2 ตัวระหว่าง estee กับ Lancôme เลยไปลองที่เคาเตอร์คนละครึ่งหน้า อย่างที่บอกไปว่าแต่งหน้าไม่เป็น หน้าฝั่ง estee เลยกลายเป็นปูนซีเมนต์เพราะเกลี่ยไม่ทันค่ะ ส่วน Lancôme เนื้อรองพื้นจะนุ่น เกลี่ยง่าย และเนียนมว๊ากกกกก เลยคว้าแบบไม่ต้องคิดเลยค่ะ

กลับมาที่ผมกันต่อ 1 อาทิตย์ที่ผ่านมา อายมากตอนออกจากบ้าน เลยต้องหอบกระเป๋าตังเหี่ยวๆ เข้าร้านทำผมค่ะ เจ้าของร้านก็ดี๊ดี ช่วยกันเต็มที่ ครั้งนี้มียานแม่บุกด้วยอ่ะ เครื่องอลังมาก


โดนกัดไปอีกรอบแล้วลงสี ลุ้นทั้งช่างทั้งลูกค้า มันจะออกมาแบบไหนนี่ และแล้ว แต่นแต๊น!!! นี่คือสภาพปัจจุบันแบบโมแล้ว ส่วนตัวคือพอใจแล้วค่ะ จากภาพบนสุดกลับมาได้ขนาดนี้ ก็แทบจะกราบช่าง กับสาวๆห้องเครื่องแป้งแล้ว ถ้าไม่มีพวกเธอ เราคงต้องเป็นป้า ตลอดไป

ปล. ซาร่า ถ้าเธอได้อ่านเจอ เราขอยืมสโลแกนเลี้ยงเดี่ยวเฟี้ยวฟ้าวมาใช้หน่อยนะ คือมันโดนอ่ะ