5 กย 2558 คงจะเป็นวันที่น่าจดจำอีกวันหนึ่งของเรา รู้อยู่ว่าน่าจะได้เจอคนสักกลุ่มหนึ่งที่มารับ dvd เหมือนกัน แต่ไม่คิดว่าจะได้มาพบกับผู้คนมากกว่าที่คิดที่ใจตรงกันมาเจอกันในวันนี้ ตอนแรกเราก็เขินๆ เพราะเขามาเป็นกลุ่มๆ FC ไอ้เราลุยเดี่ยวคนเดียว คิดว่าไปขอรับ dvd แล้วคงกลับ แต่พอดีเจอสาวน้อยผมยาวใส่แว่น จำได้ว่าเป็นคุณมี่(ที่แอบช่วยเหลือเราอย่างมากมายแม้จะไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่ก็พอจำได้จากรูปในไลน์)ก็แค่ว่าจะเข้าไปถามหาเสื้อข้าบดินทร์แล้วก็จะกลับ พอคุณมี่รู้ว่าเราคือเมย์32 ก็แนะนำให้เรารู้จักคนอื่นๆ และชวนไปนั่งในกลุ่ม ทำให้เราไม่รู้สึกเขินหรือโดดเดี่ยว แถมยังได้รู้จักเพื่อนใหม่ๆต่อๆกันไปอีก หลายคนแม้จะเคยได้แต่คุยกันผ่านกระทู้ แต่เมื่อเจอกัน ทักทายกันด้วยคำถามที่ว่า ..มารับ dvd เหมือนกันหรือค่ะ /เล่นพันทิปหรือค่ะ / นามแฝงอะไรค่ะ..พอรู้ว่าอีกฝ่ายคือใคร เสียงหัวเราะเสียงทักทายก็ดังตามมา อ้าวคุณนั้นเอง /อ๋อ..คุยกันมาตั้งนาน บลาๆๆๆ บางคนก็ไล่ถามชื่อ ถามนามแฝงกันสนุกสนาน ยกมือไหว้กันเป็นฝักถั่ว แถมมีการหยอกกัน ใครไหว้ก่อนถือว่าคนนั้นอ่อนกว่า บลั๊ฟอายุกันสนุกเชียว เสียดายที่ไม่มีกิจกรรมอะไรร่วมกันมากไปกว่าการใส่เสื้อข้าบดินทร์และถ่ายรูปร่วมกัน ยังมีอีกหลายท่านที่ไม่ได้พูดคุยทักทายด้วยเพราะคนมาเยอะมากๆ ถ้าท่านใดได้เข้ามาอ่าน ก็ขอสวัสดีทักทายในนี้อีกทีนะคะ และหวังเป็นอย่างยิ่งว่ามิตรภาพของพวกเราจะไม่จบลงเพียงเท่านี้
ท้ายนี้เราขอขอบคุณของฝาก คำทักทาย และอ้อมกอดของหลายๆคนที่มอบให้เราและรวมถึงได้มอบให้เพื่อนใหม่ๆในวันนี้ด้วย..ขอบคุณมิตรภาพที่งดงามและประทับใจนี้ค่ะ
ข้าบดินทร์..จุดท้ายปลายฝัน เมื่อ DVD และมิตรภาพได้มารวมตัวกันโดยไม่คาดฝัน
ท้ายนี้เราขอขอบคุณของฝาก คำทักทาย และอ้อมกอดของหลายๆคนที่มอบให้เราและรวมถึงได้มอบให้เพื่อนใหม่ๆในวันนี้ด้วย..ขอบคุณมิตรภาพที่งดงามและประทับใจนี้ค่ะ