เราพึ่งเลิกกับเเฟนได้ประมาณ5วันเเล้ว
เเฟนเราบอกว่า
ช : ไม่ได้อยากเลิกนะ รักเหมือนเดิมเเต่ความรู้สึกมันแปลกๆ เบื่อที่เป็นแบบนี้เจอก็ไม่ค่อยได้เจอ เลิกกันก็บ่อยถ้าคบเเล้วไม่โอเคเเบบนี้เราเป็นเพื่อนกันเถอะ เข้าใจเรานะ //
ญ : อืม... เราเข้าใจ เราก็เคยรู้สึกแบบแกนะ เเต่เราไม่พูดเราทนได้ เราไม่อยากพูดเราอยากคบกับเเกนานๆไง เราบอกเลิกแกทุกครั้งตอนที่เราทะเลาะกับเเก เราสัญญากับตัวเองไว้ว่า ต่อไปนี้เราจะไม่บอกเลิกแกเเล้วนะ เราจะให้แกเป็นคนบอกเลิกเราเอง แต่มันก็ถึงวันนี้เเล้ว เราก็คงพูดอะไรไม่ได้เพราะแกคงเบื่อเราจิงๆ เรารักแกเหมือนเดิมนะเว้ย เราเข้าใจเลิกกันครั้งนี้เราเป็นเพื่อนกันก็ได้(คือในใจเราไม่โอเคเลย)
ช : ขอบคุณนะที่เข้าใจเรา
ญ : อืมเค
เช้าวันต่อมา
ช : ตื่นยัง ทำไรอยู่ คิดถึง
ญ:อ่อ เรากำลังเเต่งตัวอะ เรากำลังไปเรียน
ช : อ่อครับ ไปเรียนอย่าอ่อยคนอื่นนะ หึงนะเว้ย
ญ : 555555 😭 โอเคเราไม่อ่อยเขาหรอก
จากนั้นเขาก็ทักมาเเบบนี้เรื่อยๆ "คุยกันเหมือนแฟนเเต่สถานะเป็นเพื่อน" เราอยากกลับไปนะเเต่เราไม่อยากพูด เพราะยังไงเขาคงตัดสินใจดีเเล้ว
กว่าจะเจอกันกว่าจะคบกันกว่าจะรู้จัก
เวลาดีดีที่เคยอยู่ด้วยกัน ตอนที่เรามีความสุขมากๆ มันหายไปแล้วได้เเต่ถามตัวเองอยู่ทุกวันว่าต่อไปนี้เราจะคุยกับไค คงเหงาน่าดูเลย เเต่ยังไงก็คิดถึงเค้าตลอดเราอยากรู้เเฟนใครเคยพูดเเบบนี้บ้างเเล้วใครเคยคบกันเเล้วมาเป็นเพื่อนกันมั่งค่ะ ความรู้สึกมันเป็นยังไงหรอ ยังรักเค้าอยู่มั้ยเเล้วเห็นเค้ามีความสุขกับคนอื่นได้หรอ