เรื่องของเราเหมือนนิยายเลย ยาวหน่อยนะค่ะ เรื่องมันเริ่มขึ้นเมื่อ 12ปีที่แล้ว. เราเจอกับแฟนเก่าเราทางเน็ต เหมือนโชคชะตาฟ้าลิขิต เพราะก่อนหน้านี้เราเล่นโปรแกรมเพิทมานาน. เจอแต่คนโกหกหลอกลวงจนอยากจะเลิก. พอดีแฟนเก่าเราเข้ามาทัก เราขี้เกียจพิมพ์เลยให้เบอร์บ้านไป  เขาใช้โทรศัพท์หอพัก(พี่สาวเขาเป็นเจ้าของ) โทรหาเรา ตัดทุกห้านาที แต่เราก็คุยกันถูกคอจนถึงสว่างทุกวันเป็นอาทิตย์ โปรแกรมเพิทสมัยนู้นไม่มีรูปค่ะเราก็เดาเอาเอง เราก็คิดว่าเขาคงรูปไม่หล่ออะไร. ขอแค่จริงใจก็พอ. พอรู้สึกชอบเขาเพราะว่าตอนนั้นเราสับสน เหงามากเพราะจากบ้านมาอยู่ไกล. เขาก็จากบ้านมาเราจึงรู้สึกดี พอเจอหน้ากันครั้งแรกเราให้เพื่อนเราขี่มอเตอร์ไซด์ไปส่ง เราซ้อนท้าย  พอเห็นหน้าเขาครั้งแรกเราเขินมาก ขับรถหนีไปไกลเลย เพราะว่าเขาตรงสเปกมาก สูง. หล่อ  เข้ม จมูกโด่งคิ้วหนา. ตอนหลังเขาได้ตำแหน่งเดือนที่โรงเรียนเขาด้วย. สรุปเราก็คบกัน เขาก็บอกว่าชอบเราที่เราขาวหมวย ผมยาวตามสไตส์สาวเหนือ. พอยิ่งคบก็ยิ่งรักยิ่งผูกพัน พอดีเรามีปัญหากับป้าเราที่เรามาอาศัยบ้านเขาอยู่. เราก็ปรึกษาพ่อแม่แล้วว่าเรามีแฟน. จะไปอยู่บ้านแฟนช่วยเขาดูแลอพาตเม้นพี่สาวและหลาน ทางบ้านแฟนเราเขาก็โอเคทั้งคู่ เป็นอันว่าผู้ใหญ่รับรู้ พออยู่ด้วยกันร่วมทุกข์ร่วมสุขเราก็ยิ่งรักไม่อยากจากไปไหน แต่แล้วเหมือนชะตาที่เราต้องพลัดพรากจากกัน