สวัสดีค่ะ ตอนนี้หนูอยู่ม.6แล้วอีกไม่ถึงสองเดือนจะสอบแกทแพทรอบแรกแล้ว ถามว่าหนังสืออ่านมั้ย ข้อสอบทำมั้ย หนูทำมาเรื่อยๆทำบ้างไม่ทำบ้าง ช่วงไหนฮึดก็อ่านหนักจนร่างกายโทรม รู้สึกท้อแท้ ละกลายเป็นพักหยุดแบบขี้เกียจก็ขี้เกียจมาก แล้วก็กลับมาฮึดใหม่ เป็นวนลูปแบบนี้มาตั้งแต่ปิดเทอมก่อนขึ้นม.6อีกค่ะ รู้สึกตัวเองยังทำไม่เต็มที่ ขาดความต่อเนื่องมากกกกกกก แล้วคณะที่หนูอยากเข้าการแข่งขันสูงพอสมควร หนูพยายามดึงตัวเองขึ้นด้วยวิธีต่างๆมากมายแต่ก็ทำได้ไม่นาน ก็กลับมาวนลูปเดิม

หลายครั้งหนูท้อแท้ รู้สึกว่ามันยากเกินไปรึเปล่า เราจะสู้คนอื่นไหวหรอ เราจะติดได้หรอ เราทำได้ไม่เต็มที่เลย ถึงจะพยายามฟิตมากเท่าไหร่แต่ด้วยความที่ไม่ค่อยมีแรงบันดาลใจ ผสมกับการบ้านที่โรงเรียนก็เยอะมาก ตอนนี้หนูก็เลยเครียดมากไม่รู้จะทำยังไง ปรึกษาเพื่อนเพื่อนก็บอกให้สู้ๆ อย่ายอมแพ้อย่าท้อ แต่มันก็ทำไม่ได้อ่ะค่ะ บางอย่างที่หนูบอกว่าพยายามแล้วทำแล้วแต่ที่มันท้อเพราะมันยาก ละเวลาอ่านไปหนูก็คิดอะไรไม่รู้เต็มหัวไปหมด อย่างหนูต้องสอบPATจีน เวลาอ่านหนังสือหนูชอบคิดว่า เอ๊ะเราจะสู้พวกลูกคนจีน พวกเรียนจีนมาตั้งแต่เด็กได้หรอ คือคนพวกนี้มันเยอะมากกกกก ถึงอาจจะไม่ได้อยากเข้าคณะเดียวกันซะหมด แต่หนูว่ามันก็เป็นอะไรที่น่ากลัวมาก กดดันเรามากได้พอสมควร หนูรู้สึกว่าตัวเองมีความท้อแท้มากกว่าแรงฮึดสู้อีก

หนูรู้ว่าพี่ๆหลายคนคงเคยผ่านความรู้สึกนี้มา หนูอยากรู้ว่าพวกพี่จัดการกับมันยังไง พี่เอาแรงบันดาลใจ แรงฮึดกันมาจากไหนคะ หนูท้อแท้และเครียดมากจริงๆ ทุกๆอย่างมาสุมในหัวเต็มไปหมดเลย ช่วยตอบหน่อยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ

ปล.หนูอยากเข้าอักษรศาสตร์ จุฬาฯ รอบรับตรง ค่ะ ฝันไว้สูงมาก อยากรู้ว่าถ้าฝันสูงแบบนี้ต้องทำยังไงถึงจะผ่านจุดนี้ไปได้ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ ; _ ;