ก่อนอื่น ถ้าติดห้องผิดต้องขอโทษด้วยนะครับ ไม่รู้ว่ามันอยู่ในหัวข้อไรเหมือนกัน

อาทิตย์ หนุ่มหนอนหนังสือ ตัวเล็กๆ ผอมแห้ง แว่นหนาเตอะ สายตาสั้นกว่า 500 กับทรงผมเป๋ข้าง
วันหนึ่ง ตอนที่เขากำลังเดินกลับจากห้องสมุดของมหาวิทยาลัย กำลังจะเดินกลับไปหอพัก
เขาเห็น ผู้หญิงคนหนึ่ง โดนผู้ชายคนหนึ่งกำลังกระชากกระเป๋าของเธอ
เขาจึงรีบวิ่งไปช่วยเหลือ เผอิญเขาวิ่งไปเหยียบเปลือกกล้วยแล้วลื่นล้ม
และบังเอิญอีกเหมือนกันที่ตอนล้มหนังสือ Textbook เล่มหนาที่ถือ มันปลิวไปโดนที่หน้าชายคนนั้น
ชายคนนั้นมึนงง และรีบผละกระเป๋า พร้อมกับวิ่งหนีไป
ผู้หญิงคนนั้นเลย เธอชื่อ กรพิณ ก็ได้รีบเดินเข้ามาประคอง อาทิตย์ และขอบคุณเป็นการใหญ่
อาทิตย์รีบคว้าหาแว่นตาที่กระเด็นหลุดออกไป มาใส่ที่ที่มันควรจะอยู่
กรพิณ ได้หยิบแว่นตาแล้วยืนให้อาทิตย์ อาทิตย์จึงหยิบมาใส่ไว้ที่ตา

ภาพค่อยๆเปลี่ยนจากเลือนลางมาชัดเจนขึ้น
สิ่งที่อาทิตย์ได้เห็น นั่นคือหญิงสาวที่น่ารักมากๆคนหนึ่ง กำลังมาช่วยประครองร่างผอมแห้งของเขา
พร้อมทั้งขอบอกขอบใจเขาเป็นการใหญ่ ซึ่งในชีวิตนี้ ขนาดในความฝันเอง บอกได้เลยว่า เขายังไม่กล้าฝันอะไรแบบนี้

เมื่อเริ่มได้สติ อาทิตย์จึงแนะนำตัว และบอกกับหญิงสาวว่าไม่เป็นไร
ส่วนหญิงสาวยังรู้สึกขอบคุณในการช่วยเหลือของพ่อหนุ่มสี่ตาคนนี้ และได้แนะนำตัวเองกับเขา
สุดท้ายจึงได้รู้ว่า เธอกับเขา แท้จริงแล้วเคยเป็นเพื่อนเรียนสมัยเด็ก ที่เคยเรียนห้องเดียวกันมาก่อน
แต่ต้องแยกห่างหายกันไป เพราะ กรพิณ ต้องย้ายไปกับครอบครัวซึ่งคุณพ่อทำงานราชการ
ตอนนี้ ทั้งคู่กลับมาเจอกันอีกครั้ง และไม่น่าเชื่อว่าจะมาเรียนที่เดียวกันด้วย แต่เป็นคนละคณะ
จึงทำให้ไม่เคยเจอกันมาก่อน ทั้งๆที่เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน

เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป ค่ำๆกลับมาเขียนต่อจร้า