เมื่อไม่นานมานี้ ผมได้มีโอกาสไปเดินเที่ยว ซื้อของ บริเวณ สะพานเหล็ก คลองถม พาหุรัต วังบูรพา หลังจากไม่ได้มาเดินเที่ยวบริเวณแถวนี้นานพอสมควรทีเดียว
เป็นภาพที่สะเทือนใจสำหรับผม ที่เติบโตมาในย่านนี้ ตั้งแต่แต่เด็กจนเรียนจบและทำงาน
ทุกอย่างเปลี่ยนไป ไม่เหลือกลิ่นอายสมัยก่อนเลย โดยเฉพาะ สะพานเหล็ก แหล่งเกมที่บูมมาก คนเยอะ แน่นเอี๊ยด กลายเป็นตลาดร้าง ร้านค้าปิดกันไปเยอะมาก คนเดินก็แทบจะนับคนได้ อีกไม่นาน อาจจะปิดตัวลงก็เป็นได้
คลองถม คืนวันเสาร์ต่อวันอาทิตย์ ก็ไม่หลงเหลือความเป็นตำนานอีกต่อไปแล้ว สมัยก่อน ผมจะต้องไปเดินเกือบทุกสัปดาห์ แต่เดี๋ยวนี้ ไม่มีภาพแบบนั้นอีกแล้ว มีรถไฟฟ้า รถไฟใต้ดิน ผุดขึ้นมาแทน เจริญกรุง - เยาวราช ที่อนุรักษ์มาตั้งแต่สมัยพ่อแม่ยังหนุ่มยังสาว ไม่มีเหลือเค้าให้เห็น
แหล่งผ้าอย่างพาหุรัต วังบูรพา ก็ไม่ครึกครื้นเหมือนสมัยก่อน ห้างเปิดใหม่อย่าง เมก้า ไชน่าเวิร์ล คนเดินก็ไม่เยอะ ทำให้คิดถึงเซ็นทรัล เมอร์รี่คิงส์ วังบูรพาจริงๆ
อีกไม่นาน บริเวณย่านนี้ คงเปลี่ยนแปลงไป จนไม่เหลือเค้าความทรงจำสมัยเด็กอีกต่อไปแล้วจริงๆ
ณ วันนี้ สะพานเหล็ก คลองถม พาหุรัต วังบูรพา เปลี่ยนแปลงจนไม่เหลือความทรงจำในอดีตอีกแล้วครับ
เป็นภาพที่สะเทือนใจสำหรับผม ที่เติบโตมาในย่านนี้ ตั้งแต่แต่เด็กจนเรียนจบและทำงาน
ทุกอย่างเปลี่ยนไป ไม่เหลือกลิ่นอายสมัยก่อนเลย โดยเฉพาะ สะพานเหล็ก แหล่งเกมที่บูมมาก คนเยอะ แน่นเอี๊ยด กลายเป็นตลาดร้าง ร้านค้าปิดกันไปเยอะมาก คนเดินก็แทบจะนับคนได้ อีกไม่นาน อาจจะปิดตัวลงก็เป็นได้
คลองถม คืนวันเสาร์ต่อวันอาทิตย์ ก็ไม่หลงเหลือความเป็นตำนานอีกต่อไปแล้ว สมัยก่อน ผมจะต้องไปเดินเกือบทุกสัปดาห์ แต่เดี๋ยวนี้ ไม่มีภาพแบบนั้นอีกแล้ว มีรถไฟฟ้า รถไฟใต้ดิน ผุดขึ้นมาแทน เจริญกรุง - เยาวราช ที่อนุรักษ์มาตั้งแต่สมัยพ่อแม่ยังหนุ่มยังสาว ไม่มีเหลือเค้าให้เห็น
แหล่งผ้าอย่างพาหุรัต วังบูรพา ก็ไม่ครึกครื้นเหมือนสมัยก่อน ห้างเปิดใหม่อย่าง เมก้า ไชน่าเวิร์ล คนเดินก็ไม่เยอะ ทำให้คิดถึงเซ็นทรัล เมอร์รี่คิงส์ วังบูรพาจริงๆ
อีกไม่นาน บริเวณย่านนี้ คงเปลี่ยนแปลงไป จนไม่เหลือเค้าความทรงจำสมัยเด็กอีกต่อไปแล้วจริงๆ