บ้านที่ไม่อยากกลับ

Vs

ไม่มีบ้านให้กลับ

.......
.......





ช่วงนี้เจอแต่คนไม่อยากกลับบ้าน ส่วนใหญ่เกิดจาก กลับไปทีไรก็มีแต่เรื่องที่ไม่สุขใจทุกที แต่คิดอีกมุมถ้าต่อไปนี้คุณไม่มีบ้านให้กลับละ .....

ใครเจอกับความรู้สึกไม่อยากกลับบ้าน ลองปรับตัว คลายอารมณ์ร้อนๆ อะไรที่ค้างคาในใจก็เปิดใจพูดคุยกัน ทิ้งความรู้สึกลบๆออกไปแล้วมาเริ่มกันใหม่ (ลองดูแล้วจะรู้สึกตัวเบา มันดีจริงๆเชื่อผมเห๊อะ อะไรที่ไม่ดีในใจจะเก็บไว้ทำไม) และคอยสร้างบรรยายกาศให้บ้านเราน่าอยู่ รวมถึงการแบ่งปันทั้งความสุขและทุกข์กับคนที่บ้าน ถ้าเรามีครอบครัวที่รักกัน สายใยแห่งครอบครัวที่อบอุ่นก็จะช่วยเป็นเกราะกำบังเมื่อเกิดปัญหา และชีวิตก็จะรู้สึกไม่โดดเดี่ยว มีกำลังใจที่จะใช้ชีวิตดีๆ

เทคนิค ง่ายๆ
  - เริ่มที่ตัวเราก่อน   บางครั้งเราอาจจะคิดว่าคนในบ้านไม่เข้าใจเราเลย  ลองสลับกันบ้าง   เริ่มที่เราเองเอาใจไปแทนคนอื่นในบ้าน  Give before take
  - ใส่ใจ คนในครอบครัว   ไม่ว่าจะเป็นการสักถามชีวิตประจำวัน  การดูแลสิ่งที่ชอบ ไม่ชอบ    สิ่งเล็กน้อยพวกนี้แหละที่จะทำให้คนเราผูกพันธ์ แน่แฟ้นกันมากกว่าคนรู้จักทั่วไป        
  - การแสดงออก   การบอกรัก  การสัมผัส เช่น สวมกอด  การหยิบยืนสิ่งเล็กๆ  มันก็ทำให้หัวใจคนพองโต และรู้สึกปลอดภัยเวลาอยู่ในบ้าน
  - การให้อภัย   สำคัญมาก  คิดให้ง่ายๆ  การให้อภัยเป็นทำบุญที่แสนจะง่าย   และยิ่งเป็นคนที่เรารักด้วย   และอย่าลืมฝึกการขอโทษด้วยความรู้สึกจริงใจด้วย(ติดเป็นนิสัยด้วย  จะทีวีคูณพลังบวกๆในบ้าน)


.... รักแท้มีอยู่ที่บ้านเสมอครับ  ขอให้ทุกท่านมีความสุขใจและกายที่บ้านทุกท่านนะคร้าบบบ 🏡❤☺

ภาพและเรื่อง โดย Oode