คบกันมา 4ปี เขาแก่กว่าเรา 7ปี เขาก็โอเค ดูแลเอาใจใส่เราดีทุกอย่าง แต่มีเรื่องนึงที่มักจะทะเลาะกันตลอด คือเขาขี้หึงเกินเหตุ เคยทะเลาะกันหลายครั้งจนนับครั้งไม่ถ้วน เขาไม่ยอมเข้าใจ(หรือพยายามจะไม่เข้าใจก็ไม่รู้) เช่น....
1) ขอ u/p facebook และ line เรา คือมันทำให้เรารู้สึกอึดอัดมาก เหมือนถูกจับตาดูอยู่ตลอดเวลาว่าคุยกับใคร อะไรยังไง เมื่ก่อนไม่เคยเป็นแต่เดี๋ยวนี้กล้ามาขอ ตอนแรกเราไม่ให้ก็ว่าเรามีความลับอะไรเหรอทำไมไม่ให้ คือไม่อยากทะเลาะก็เลยให้ๆไป+กับเราก็ได้คุยอะไรกับใครมาก คือถึงแม้ในไลน์เราจะไม่ค่อยได้คุยอะไรกับใครก็เถอะ มีเฉพาะกรุ๊ปที่ทำงาน คุยกับแม่ และคุยกับเขา นี่คือ3บุคคลที่คุยบ่อยที่สุด แต่มันทำให้เราว่าเขาไม่ไว้ใจเราขนาดนั้นเลยเหรอทั้งๆที่เราไม่เคยมีประวัตินอกใจเขา มีครั้งนึง รุ่นพี่(ที่เคยคบกันเป็นแฟนกัน)มาทักในเฟซ ก็ทะเลาะกันเป็นอาทิตย์ จนจะบ้า ทั้งๆที่ก็ถามสารทุกข์สุขดิบกันปกติ และนานๆเขาจะทักมาที ไม่ได้คุยกันบ่อยเลยด้วยซ้ำ และมีอีกครั้งนึง มีพี่คนนึงที่เขาทำหนังสั้นที่เราเคยดูผลงานของเขาในทีวีและ youtube ละเราเป็นเพื่อนกันในเฟซนานแล้ว แกทักมาครั้งแรก(คือไม่เคยคุยกันเลย ไม่รู้จักกันเป็นการส่วนตัว) แกทักมาตอนดึกๆเพราะเห็นเราโพสต์รูปของกิน เลยได้คุยกันแต่ก็ไม่ได้มีอะไรคุยแค่นั้นละก็จบไป แต่แฟนเราหึงคร๊า แอดเฟซไปหาเขา (เราก็แบบ เฮ้ย คุณต้องมานั่งไล่แอดทุกคนที่ทักเรามาในเฟซเลยป่ะ)
2) เวลาเราขอไปเที่ยวหลังเลิกงานกับเพื่อนกับที่ทำงาน เขามักจะงอแง ขอไปด้วย เราบอกเกรงใจหน.เกรงใจเพื่อน ไม่มีใครเอาแฟนไปด้วย เขาก็มักจะเริ่มพูดประชดประชันว่าทำไม กลัวใครที่ทำงานรู้เหรอว่ามีแฟน เราก็บอกโอ้ยเขาก็รู้ว่ามีแฟนแล้ว คุณมารับทุกวัน ละก็เริ่มนอยด์ ว่าปล่อยให้เขาอยู่คนเดียวที่ห้อง ฯลฯสาระพัด ทั้งๆที่เราไม่ได้ไปบ่อยเลย 2-3เดือนครั้ง เอาตรงๆเราเกรงใจเพื่อน เกรงใจหน. ละคือไปเที่ยวกับที่ทำงานแต่มีแฟนไปนั่งด้วยเข้าใจอารมณ์นั้นไหมคะ มันไม่เต็มที่อ่ะ
3) เราทำงาน6วัน เรียน(โท)1วัน เรียนตั้งแต่ 08:00-21:30 คืออย่าว่าแต่เวลาที่จะแอบคุยกับกิ๊กเลย เวลาจะซักผ้า รีดผ้า หรือไปตัดผมยังแทบไม่มี ละพอวันไหนที่เราเรียน เขาจะรู้ว่าเรามีเบรคตอน 12:00-13:00 ละก็ 17:00-18:00 เวลาเบรคเขาก็จะให้เราโทรหาหน่อยนะตลอด ไม่เฉพาะวันที่เรียน วันทำงานถ้าเบรคกินข้าวเที่ยงละลืมโืทรไปหาก็จะเหมือนระเบิดลงเลยวันนั้น เขาจะกระหน่ำโทรมา ไลน์มา ว่าทำไมไม่โทร อยู่กับใครกันแน่ เรานี่เครียดไปทั้งวันเลย ละก็ชอบพูดว่า จะมีผช.คนไหนรักตัวเองแบบนี้อีกไหม เพราะเค้ารักตัวเองมากนะ (รู้ว่ารัก แต่มันมากเกินไปจนเราอึดอัด)
คือถ้าไม่นับเรื่องขี้หึงมากกกกกนี่เขาถือเป็นผช.ที่ดีคนนึงค่ะ เราทำงานและเรียนจนไม่มีเวลาจะทำงานบ้าน เขาก็ซักผ้า รีดผ้าให้ ไปรับไปส่งทั้งเรียนและทำงานตลอด ติดอยู่เรื่องเดียวนี่แหละค่ะ จะพูดยังไงเขาถึงจะเข้าใจคะ ว่าคนรักกันควรมีช่องว่างบ้าง คบกันมันไม่จำเป็นต้องมารู้ทุกอย่าง หรือทุกความเคลื่อนไหวของอีกฝ่ายตลอดเวลา มันทำให้เรารู้สึกอึดอัดมาก ทำอะไรก็กลัวไปหมด กลัวเขามาหึงมาระแวง ไปเที่ยวกับเพื่อนยังไม่กล้านั่งข้างเพื่อนผช.เลย (เขาให้ถ่ายรูปมาให้ดูว่านัางข้างใคร) เดี๋ยวมาระแวงเพื่อนเราอีก เครียดค่ะ บอกตรงๆ
แฟนขี้หึงมาก และทำตัวติดกันตลอด อึดอัด ทำไงให้เขาเข้าใจว่าควรมีช่องวางให้อีกฝ่ายบ้าง
1) ขอ u/p facebook และ line เรา คือมันทำให้เรารู้สึกอึดอัดมาก เหมือนถูกจับตาดูอยู่ตลอดเวลาว่าคุยกับใคร อะไรยังไง เมื่ก่อนไม่เคยเป็นแต่เดี๋ยวนี้กล้ามาขอ ตอนแรกเราไม่ให้ก็ว่าเรามีความลับอะไรเหรอทำไมไม่ให้ คือไม่อยากทะเลาะก็เลยให้ๆไป+กับเราก็ได้คุยอะไรกับใครมาก คือถึงแม้ในไลน์เราจะไม่ค่อยได้คุยอะไรกับใครก็เถอะ มีเฉพาะกรุ๊ปที่ทำงาน คุยกับแม่ และคุยกับเขา นี่คือ3บุคคลที่คุยบ่อยที่สุด แต่มันทำให้เราว่าเขาไม่ไว้ใจเราขนาดนั้นเลยเหรอทั้งๆที่เราไม่เคยมีประวัตินอกใจเขา มีครั้งนึง รุ่นพี่(ที่เคยคบกันเป็นแฟนกัน)มาทักในเฟซ ก็ทะเลาะกันเป็นอาทิตย์ จนจะบ้า ทั้งๆที่ก็ถามสารทุกข์สุขดิบกันปกติ และนานๆเขาจะทักมาที ไม่ได้คุยกันบ่อยเลยด้วยซ้ำ และมีอีกครั้งนึง มีพี่คนนึงที่เขาทำหนังสั้นที่เราเคยดูผลงานของเขาในทีวีและ youtube ละเราเป็นเพื่อนกันในเฟซนานแล้ว แกทักมาครั้งแรก(คือไม่เคยคุยกันเลย ไม่รู้จักกันเป็นการส่วนตัว) แกทักมาตอนดึกๆเพราะเห็นเราโพสต์รูปของกิน เลยได้คุยกันแต่ก็ไม่ได้มีอะไรคุยแค่นั้นละก็จบไป แต่แฟนเราหึงคร๊า แอดเฟซไปหาเขา (เราก็แบบ เฮ้ย คุณต้องมานั่งไล่แอดทุกคนที่ทักเรามาในเฟซเลยป่ะ)
2) เวลาเราขอไปเที่ยวหลังเลิกงานกับเพื่อนกับที่ทำงาน เขามักจะงอแง ขอไปด้วย เราบอกเกรงใจหน.เกรงใจเพื่อน ไม่มีใครเอาแฟนไปด้วย เขาก็มักจะเริ่มพูดประชดประชันว่าทำไม กลัวใครที่ทำงานรู้เหรอว่ามีแฟน เราก็บอกโอ้ยเขาก็รู้ว่ามีแฟนแล้ว คุณมารับทุกวัน ละก็เริ่มนอยด์ ว่าปล่อยให้เขาอยู่คนเดียวที่ห้อง ฯลฯสาระพัด ทั้งๆที่เราไม่ได้ไปบ่อยเลย 2-3เดือนครั้ง เอาตรงๆเราเกรงใจเพื่อน เกรงใจหน. ละคือไปเที่ยวกับที่ทำงานแต่มีแฟนไปนั่งด้วยเข้าใจอารมณ์นั้นไหมคะ มันไม่เต็มที่อ่ะ
3) เราทำงาน6วัน เรียน(โท)1วัน เรียนตั้งแต่ 08:00-21:30 คืออย่าว่าแต่เวลาที่จะแอบคุยกับกิ๊กเลย เวลาจะซักผ้า รีดผ้า หรือไปตัดผมยังแทบไม่มี ละพอวันไหนที่เราเรียน เขาจะรู้ว่าเรามีเบรคตอน 12:00-13:00 ละก็ 17:00-18:00 เวลาเบรคเขาก็จะให้เราโทรหาหน่อยนะตลอด ไม่เฉพาะวันที่เรียน วันทำงานถ้าเบรคกินข้าวเที่ยงละลืมโืทรไปหาก็จะเหมือนระเบิดลงเลยวันนั้น เขาจะกระหน่ำโทรมา ไลน์มา ว่าทำไมไม่โทร อยู่กับใครกันแน่ เรานี่เครียดไปทั้งวันเลย ละก็ชอบพูดว่า จะมีผช.คนไหนรักตัวเองแบบนี้อีกไหม เพราะเค้ารักตัวเองมากนะ (รู้ว่ารัก แต่มันมากเกินไปจนเราอึดอัด)
คือถ้าไม่นับเรื่องขี้หึงมากกกกกนี่เขาถือเป็นผช.ที่ดีคนนึงค่ะ เราทำงานและเรียนจนไม่มีเวลาจะทำงานบ้าน เขาก็ซักผ้า รีดผ้าให้ ไปรับไปส่งทั้งเรียนและทำงานตลอด ติดอยู่เรื่องเดียวนี่แหละค่ะ จะพูดยังไงเขาถึงจะเข้าใจคะ ว่าคนรักกันควรมีช่องว่างบ้าง คบกันมันไม่จำเป็นต้องมารู้ทุกอย่าง หรือทุกความเคลื่อนไหวของอีกฝ่ายตลอดเวลา มันทำให้เรารู้สึกอึดอัดมาก ทำอะไรก็กลัวไปหมด กลัวเขามาหึงมาระแวง ไปเที่ยวกับเพื่อนยังไม่กล้านั่งข้างเพื่อนผช.เลย (เขาให้ถ่ายรูปมาให้ดูว่านัางข้างใคร) เดี๋ยวมาระแวงเพื่อนเราอีก เครียดค่ะ บอกตรงๆ