ช่วงนี้ จขกท เศร้าจริงๆ รู้สึกต้องเจออุปสรรคเยอะแยะมากมาย ตอนนี้ทำให้เรารู้ว่า เราเท่านั้นที่จะต้องแก้ปัญหาให้ตัวเอง ใช้ความพยายาม และนึกถึงพ่อแม่ พี่ชาย คนในครอบครัวมากๆ พวกเค้าคือคนที่ให้กำลังใจ คอยปลอบใจตลอด
เพื่อนหล่ะ?? โธ่คุณเอ้ยย ต่อให้คบกันมากกว่าสามปี เค้าเจอคนใหม่ อะไรใหม่ที่เค้าถูกใจเค้าก็ทำได้ คุ้มมั้ยที่ยอมอดหลับอดนอนเพื่อรอฟังเค้าสาธยายเลิกกับแฟน คุ้มมั้ยที่ขี่รถหลาย กม ไปซื้อของมาเซอร์ไพร้ช่วง วด  คุ้มมั้ยที่ปิดความรู้สึกตัวเองเพราะกลัวเพื่อนโกรธ ผิดมั้ยที่รักเพื่อนมาก ผิดมั้ยที่เป็นห่วงเพื่อน ฉันคงเป็นคงที่เค้าลืมแล้ว บอกตรงๆ ณ จุดๆ นี้เราอยากลืมพวกเค้า เราพยายามทำหน้าที่ตัวเอง เพื่อตัวเองและพ่อแม่ น้อยใจมากๆ จากหน้ามือเป็นหลังมือ เค้าคิดอะไรของเค้า เพื่อนที่เคยห่วงใยกัน เค้าหลายไปโดยไม่มีแม้แต่ข้อความ เราเองก็ไม่ได้ไปว่าอะไร คุณเชื่อไหม เมื่อไหรที่คนที่เราคุยด้วย เช่นเพื่อนนี่แหละ การที่เค้าคุยกับเราน้อยลง (งานชั้นยุ่งกว่าอีก) ปฏิเสธการโทรหา เริ่มทำตัวห่างๆนั้นแหมายความว่า เค้าเริ่มเปลี่ยนไปและไม่อยากคบกับเราอีกต่อไป เมื่อต้องการแบบนี้เราก็พร้อมจะปล่อย อยากไปไหนก็เชิญ เรามีเพื่อนคนอื่นมั้ยก็มี แต่ถ้าถาม ณ ตอนนี้ว่ามีเพื่อนแท้เพื่อนสนิทมั้ย บอกได้เลยว่า ไม่มี !!! ฝนก็ตก ร้องไห้ก็ร้องร้องให้สบายใจ เพราะท้ายสุดพ่อแม่นี่แหละ ที่เคียงข้างเรา


แปลกมั้ยกับการใช้ชีวิตที่ไม่มีเพื่อน ?