-= ขอจันทร์ =-

๏ แหวนพลอยแดง... เพื่อน้อง... พี่ร้องขอ
พระจันทร์พอพ้นฟ้า... ราตรีสมัย
จวนทิวามาแล้วจันทร์แคล้วไป
โสมไฉนนะเฉย... มิเคยมอง

แหวนหยกนี้... พี่ทอ... จากกอหญ้า
หยาดน้ำตาต่างเก็จ... เพชรสนอง
รุ้งระยับสลับสีที่ลำยอง
เรียมประคองมิอยากคลาด... เจ้าพลาดชม

เพลงขอจันทร์นั้นมี... ฉะนี้ไฉน
ชะรอยใครลวงคำ... ขย้ำขยม
หลงรอท่าปรากฏ... ระทดระทม
ระทวยจมเจ็บฤดี... พิรี้พิไร

แหวนพลอยแดง... เพื่อน้อง... เลิกร้องขอ
พระจันทร์พอพ้นฟ้า... ราตรีสมัย
จวนทิวามาแล้วจันทร์แคล้วไป
นิ้วนางใส่แหวนพี่... นี้เถิดเธอ ๚

วฤก: ๑ กันยายน ๒๕๕๘
===========================
เขียนโคลงซะเยอะ
จนเขียนกลอนจะไม่ได้แล้วพ้ม. แหะๆ