เรื่องของฉันมันเป็นนิยายน้ำเน่าก็ว่าได้ฉันมีแฟนเป็นคนจีนเราสองคนรักกันมากจนตกลงจดทะเบียนสมรสกันที่ประเทศไทยแต่เรื่องมันไม่ได้จบสวยอยากที่คิดคือแฟนเราขอจดทะเบียนสมรสกับเราเพราะพ่อแม่ของเขาไม่ยอมรับเราฉันตกใจมากตอนที่ได้ยินแฟนพูดทั้งน้ำตา เราเคยเจอพ่อแมแฟนหลายครั้งเค้าทำดีกันเรามากฉันแทบไม่เชื่อว่าเค้าจะไม่ชอบเรา แต่ฉันก็ไม่กล้าตัดใจเลิกกับแฟนเรยยอมจดทะเบียนสมรสหลังจากนั้นไม่นานฉันก็ท้องแฟนดีใจมากแต่ฉันกับคิดเรายังไม่ได้แต่งงานกันฉันกลัวพ่อแม่เสียใจแฟนฉันฉันตัดสินใจอยู่ได้หางานทำหลังจากพึ่งเรียนจบเค้าไม่คิดจะบอกพ่อแม่เค้าเรื่องที่ฉันท้อง ฉันก็ทะเลาะกับเค้าทุกวันเราเป็นผู้หญิงท้องไม่ได้แต่งงานได้ไง แฟนเรยตัดสินใจบอกพ่อแม่แต่ผลที่ได้รับคือเค้าไม่ยอมรับ ฉันก็ทำใจไว้แล้วแค่กลัวพ่อแม่จะเสียใจเพราฉันยังเรียนไม่จบทางบ้านฉันก็เป็นคนจน ไม่นานมาวันนี้แฟนฉันก็หายไปฉันออกตามหาเค้าเพราะคิดว่าเค้าเป็นอันตรายแต่ฉันไปเจอรถของเค้าที่ป้ายรถเมล์ฉันถามคนขายตั๋วเค้าบอกว่าแฟนฉันนั้งรตู้ไปกรุงเทพ ตอนนั้นฉันแทบช็อกทำไรไม่ถูกโทรหาแม่ พี่ชายฉันรีบมารับฉันกลับบ้านพ่อกันแม่ร้องไห้เพราะะเห็นฉันเสียใจทุกคนที่บ้านฉันเสียเพราะเค้าเชื่อใจแฟนฉันมากแล้วพ่อแม่ก็จะรับเลี้ยงลูกของฉันเพราะเด็กไม่ได้ผิดอะไรตอนนั้นฉันท้องได้3 เดือนแต่ฉันก็พยายามติดต่อแฟนแต่ติดต่อไม่ได้โทรหาพ่อแม่ก็ได้คำตอบที่เจ็บมากเค้าบอกให้ฉันไปเอาเด็กออกแล้วเลิกยุ่งกับลูกของเค้าไปหาผู้ชายใหม่เหตุผลที่ไม่ชอบฉันเพราะฉันเป็นคนไทย
พูดได้ให้ไปเอาเด็กออกหลังจากนั้น2 วันแฟนก็ติดต่อกับมาบอกจองตั๋วเครื่องบินกลับไทยให้หน่อยแล้วบอกที่กลับไปอยากไปหาเงินมาแต่งงานไม่อยากให้เราอายแต่พ่อแม่แฟนก็หาผู้หญิงให้ และจะส่งแฟนฉันไปต่อโทที่เยอรมัน แต่แฟนก็หนี้พ่อแม่กับมาไทยเพราะเค้าจะกลับมาดูแลฉันกับลูกตอนนี้ฉันท้อง7 เดือนแล้วแต่พ่อแม่ก็ยังติดต่อบอกให้เลิกกับฉันอยู่ฉันไม่รู้ฉันกับแฟนจะอยู่กันได้นานแค่ไหน
เรากับแฟนทำทุกเราใช่ไหม?