สวัสดีค่ะ เล่นพันทิพมาตั้งนานเพิ่งมาเยือนถนนนักเขียนเป็นครั้งแรก

นี่เป็นเรื่องสั้นเรื่องแรกของเราค่ะ ถ้าผิดพลาดยังไงก็รบกวนฝากติชมด้วยนะคะ ^^




+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

“สอง ไปกันเร็ว” เสียงเร่งของพี่ชายทำให้เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆหันขวับ ร่างเล็กในชุดกระโปรงหันมองพี่ชายที่เดินออกมาซื้อขนมด้วยกัน แต่กลับไม่รอเธออย่างขัดใจ จังหวะที่กำลังจะวิ่งตามพี่ชายไปนั้น เธอก็สะดุดกับห่อขนมสีชมพูที่ตั้งอยู่บนชั้นวาง

ของโปรดทั้งนั้นเลย

สองยิ้มหวานก่อนจะคว้าห่อลูกอมมา 1 ห่อแล้วเดินไปจ่ายเงิน เธอมองห่อขนมอย่างพอใจและแกะมันออกเพื่อเริ่มนับ ข้างในมีเม็ดลูกอมสีชมพูรูปหัวใจ 10 เม็ดได้ เด็กหญิงแอบซุกมันไว้ในกระเป๋ากระโปรงไม่ให้ใครเห็น เพราะกะจะแอบกินคนเดียว

"น้องสอง มาขึ้นรถเร็วเข้า เราจะไปหาคุณป้ากัน"

เสียงเรียกนั้นทำให้เด็กหญิงรีบใช้ขาป้อมๆสั้นๆ วิ่งไปยังรถเก๋งคันใหญ่ที่จอดรอหน้าบ้านทันที

"แอบกินอะไรน่ะ" คุณแม่เอ่ยเสียงดุ เมื่อเห็นลูกสาว หรือ น้องสอง แอบแกะขนมเข้าปาก

"สองไม่ให้แม่หรอก" เจ้าตัวเล็กร้บอก พร้อมกับรีบแอบยัดขนมเก็บเข้ากระเป๋า

"ระวังฟันผุนะ!" เสียงเตือนของคุณแม่ทำให้เด็กหญิงเบ้หน้า

"แบ่งพี่มั่งสิสอง" เสียงของพี่ชายตัวเล็กบอกพร้อมแบมือมาตรงหน้าของเด็กหญิง

"ถ้าพี่หนึ่งอยากกิน พี่หนึ่งก็ไปซื้อเองสิ" เจ้าตัวเล็กแลบลิ้นใส่พี่ชาย ก่อนจะหันกลับไปเกาะกระจกรถดูถนนอย่างตื่นเต้น ไม่นานนัก ถนนที่เห็นเป็นเพียงภาพ ลางๆก็เริ่มชัดเจนขึ้น เมื่อรถเริ่มชะลอ และจอดลงในที่สุด

"พี่ทิพย์ขา สวัสดีค่ะ" เจ้าตัวเล็กร้องเสียงเจื้อยแจ้ว หลังจากเปิดประตูรถแล้ววิ่งถลาลงไปกอดเด็กสาวร่างท้วม

"สวัสดีครับพี่ทิพย์" หนึ่งที่เดินตามมายกมือขึ้นสวัสดีพร้อมรอยยิ้มน่ารัก

"สวัสดีจ้า น้องสอง น้องหนึ่ง" เด็กสาวยกน้องสองขึ้นอุ้ม แล้วชนหน้าไปมาอย่างมันเขี้ยว

"คุณป้าล่ะจ๊ะ" คุณแม่น้องสองถามเด็กสาวที่ยืนยกเจ้าตัวเล็กหมุนไปหมุนมา

"คุณแม่นอนอยู่ที่ห้องค่ะ คุณน้า" ทิพย์ตอบกลับอย่างสุภาพ ก่อนจะหันไปหมุนน้องหนึ่งที่เริ่มทำหน้าเบ้ ก่อนที่เจ้าตัวเล็กจะเริ่มงอแง ทิพย์ก็รีบบอกต่อ
"ห้ามร้องนะสอง วันนี้วันเกิดคุณป้านะ ถ้าสองร้องป้าต้องเสียใจมากแน่ๆ"

"วันนี้วันเกิดคุณป้าเหรอคะ!" เสียงเล็กๆของสองร้องอย่างตกใจ "ทำยังไงดีสองไม่ได้เตรียมของขวัญมาด้วย พี่หนึ่งไปหาของขวัญกัน"

"พี่เตรียมของขวัญมาแล้ว" เด็กชายชูขนมที่ไปซื้อพร้อมกับเด็กหญิงขึ้นมา และนั่นทำให้เด็กหญิงย่นหน้าทันที

"ไม่ต้องให้หรอก ไปแฮปปี้เบิร์ทเดย์ให้คุณป้าก็พอเนาะ" ทิพย์ยังคงชนหน้าสองไปมา

"ไม่เอาหรอก พี่หนึ่งยังมีของให้คุณป้าเลย สองก็ต้องมีมั่งสิ" เด็กหญิงประกาศ พร้อมร้องโวยวายให้ทิพย์ปล่อยตัว เมื่อเห็นพี่ชายวิ่งไปหาคุณป้าแล้ว

"คุณป้าครับสุขสันต์วันเกิดนะครับ" หนึ่งบอกพลางยื่นขนมให้คุณป้าที่กำลังกึ่งนั่งกึ่งนอนบนเตียง

"ขอบใจจ้ะ ขอให้เรียนเก่งๆนะเรา"

"ขอบคุณครับ" หนึ่งยิ้มแป้นเมื่อโดนคุณป้าลูบหัว

"คุณป้าขา แฮปปี้เบิร์ทเดย์ค่ะ" สองยิ้มหวานพร้อมเดินเข้าไปกอดผู้เป็นป้า มือเล็กค่อยๆล้วงลงไปในกระเป๋ากระโปรง เมื่อนับได้ว่าเหลือ 5 เม็ด เจ้าตัวเล็กจึงหยิบ ลูกอมออกมา 3 เม็ดแล้วยื่นไปให้คุณป้าที่กำลังเลิกคิ้วมองอย่างงุนงง

"สองก็เอาของขวัญมาให้คุณป้าเหมือนกันนะ"

คุณป้ามองสองอย่างรู้ทันก่อนที่เจ้าตัวเล็กจะสารภาพอุบอิบ

"จริงๆสองไม่ให้ใครหรอก แต่สองจะให้คุณป้าคนเดียว"

"ขอบใจจ้ะ" คุณป้ายิ้กว้างแล้วคว้าเด็กหญิงขึ้นมากอด เจ้าตัวเล็กหันไปแลบลิ้นใส่พี่ชายก่อนจะกอดคุณป้ากลับอย่างอารมณ์ดี

ก็ลูกอมยังเหลืออีกตั้งสองเม็ดนี่นะ!

************************

4 ปีต่อมา

"คุณป้าเป็นอะไรคะ คุณแม่" เด็กหญิงถามอย่างรู้สึกไม่ค่อยดี ตอนนี้เธออยู่ป.5 แล้ว แต่เมื่อเห็นคุณป้าที่กำลังนอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาลรวมกับคนอื่นๆ จึงขมวดคิ้วถาม

"คุณป้าไม่สบายจ้ะ เราเลยต้องมาเยี่ยมนะ เดินไปคุยกับป้าสิ"

"คุณป้าหายไวไวนะคะ" สองบอกคุณป้าพร้อมกับจับมือที่วางบนเตียงนั่นเบาๆ ไม่ต่างกับพี่ชายที่จับอีกข้าง

คุณป้าหันมามองสองแล้วยิ้มให้เล็กน้อย เด็กหญิงโตขึ้นมากแล้ว ท่าทางซุกซนก็เริ่มหายไป แต่ในสายตาของหญิงวัยกลางคนตรงหน้า สองยังเป็นเด็กตัวเล็กที่น่ารักในสายตาของเธอเสมอ

"ได้เวลากลับแล้วจ้ะ หนึ่ง สอง"

"แล้วคุณป้าล่ะคะ เมื่อไหร่จะกลับ"

"คุณป้าต้องอยู่ที่นี่ก่อน เดี๋ยววันเสาร์เราค่อยมาหาใหม่นะ"

"ก็ได้ค่ะ คุณป้าต้องหายไวไว แล้วกลับมาวาดรูปเล่นกับสองนะ" สองก้มลงบอกอีกครั้งก่อนจะเดินจากมา ดวงตากลมโตสีน้ำตาลจ้องมองคนบนเตียงนิ่ง ก่อนจะตัดสินใจเดินออกไป

สองวันต่อมา สองก็ต้องกลับมาในโรงพยาบาลอีกครั้ง ทั้งๆที่ยังไม่ถึงวันเสาร์

"คุณป้าหายแล้วเหรอคะ"

"เรากำลังจะไปหาคุณป้ากัน"

"ครั้งที่แล้วคุณป้าอยู่ตึกนั้น แล้วทำไมคราวนี้ไม่อยู่ที่เดิมล่ะครับ คุณแม่"

"หนึ่ง สอง คุณป้าไปแล้วนะลูก"

ทั้งสองคนพยักหน้าอย่างเงียบงัน ไม่มีเสียงใดหลุดลอดออกมาอีก เขาและเธอโตพอที่จะเข้าใจได้ไม่ยาก ว่า ไปแล้ว ที่คุณแม่พูดถึง คือไม่มีวันกลับมาหาพวกเธอได้อีกแล้ว ท่านเสียชีวิตแล้ว

"พี่ทิพย์" สองร้องเรียกพี่สาวที่ยืนร้องไห้พร้อมเดินเข้าไปกอด เด็กหญิงมองพี่สาวอย่างสงสาร ถ้าเธอเป็นพี่ทิพย์จะทำยังไงนะ ยิ่งคิดเด็กหญิงก็ยิ่งกอดเด็กสาวร่างท้วมแน่นขึ้น

"สอง" ทิพย์เรียกเสียงเครือ พร้อมกับกำมือยื่นอะไรบางอย่างมาให้ สองขมวดคิ้วมองอย่างไม่เข้าใจ

"ของรักของคุณป้าน่ะ ท่านเก็บไว้ในตู้เย็น ไม่กล้ากิน ท่านบอกว่าสองให้มา"

สองแบบมือไปรับอย่างงงๆ เธอมีให้อะไรคุณป้าด้วยเหรอไง แต่ทันทีที่เธอแบบมือออก ของที่เคยอยู่ในมือทิพย์ก็ปรากฎขึ้นในสายตา พร้อมกับน้ำตาที่ร่วงหล่นลงมาจากดวงตาคู่โต

ลูกอมรูปหัวใจสีชมพู 3 เม็ด กำลังนอนอยู่บนมือของเธอ





......................... E N D .........................

ไม่มีของสิ่งใดไร้ค่า ของที่ใครบางคนไม่ต้องการ ก็อาจจะเป็นของล้ำค่าของใครอีกคนเสมอ.