เป็นการเขียนกระทู้ครั้งแรกเลยค่ะ ผิดพลาดประการใดหรือแท็กผิดห้องต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ

คือเขาไม่ได้ขอโดยตรงค่ะแต่เรารู้สึกถึงความผิดปกติเลยถามเขาดูก็เปิดใจคุยกันเขาสารภาพออกมาว่าคุยกับผู้หญิงคนนั้นจริงและรักมากเลิกไม่ได้ แต่ไม่มีใจให้เราแล้ว เราก็เจ็บค่ะเสียใจเหมือนกันแต่ก็ต้องแสร้งทำเป็นโอเคทั้งที่ในใจสับสน อึดอัดไปหมด เพราะเค้าอยากดูแลลูก อยากเจอลูกอยู่แต่ไม่ได้อะไรกับเราอีกแล้ว เราก็เลยคุยกัน เป็นเราเองที่เลือกให้เค้าคบกับอีกคนได้และยังมาเจอลูกได้อยู่ แต่เราก็ไม่อยากเห็นหน้าเขาเรารักเขามาก ยิ่งเจอก็ยิ่งเจ็บแม้ว่าเขาจะเข้ามาทำดีปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแต่เราก็ยังรักเขาเหมือนเดิมแม้ว่าเขาจะหมดใจไปแล้ว แต่คนรอบข้างเขาก็รู้นะคะว่าเขามีลูกกับเราแล้วผู้หญิงคนนั้นก็ด้วยค่ะ

เราทำถูกรึเปล่าคะหรือเราควรจะจัดการกับเรื่องนี้ยังไงดี ที่รู้ๆตอนนี้คือทำใจค่ะอยู่กับมันให้ได้ แต่มันก็เจ็บเกินคำบรรยายค่ะ