ถ้าเรื่องมหัศจรรย์ในโซเชียลมีจริง......
.......... วันเสาร์ที่ 29/8/58 เวลาประมาน 1 ทุ่ม บนรถเมล์สาย 8 ผมเจอผู้หญิงคนนึง เธอน่าจะขึ้นรถเมล์ แถวบิ๊กซีลาดพร้าว เธอใส่แว่นสายตากรอบสีดำ ขาแว่นสีฟ้า เธอสูงประมาน 165 cm. ในมือถือหิ้วถุงบิ๊กซี อยุ่ 3-4 ถุง มีน้ำตาล กาแฟ ฯลฯ เธอขึ้นรถมาแล้วนั่งอยู่ตรงหน้าผม ผมเห็นเธอครั้งแรก ความรู้สึกผมมันบอกไม่ถูก ผมแอบมองเธอ ซึ่งเธอก็คงรู้ตัว ก่อนลงรถ เธอลุกขึ้นมายืนอยู่ข้างๆผม เธอลงรถก่อนถึงอนุสาวรีย์ และเดินขึ้นสะพานลอย ในใจผมนึกแต่ว่า ทำไมผมไม่ทำความรู้จักกับเธอ... เมื่อรถออกไปสักพัก จังหวะที่รถติด ผมบอกให้คนขับรถเปิดประตู แล้ววิ่งลงไป เพื่อตามหาเธอ ผมวิ่งไปขึ้นสะพานลอยที่เธอเดินขึ้น เดินตามหาเธอ เดินเข้าไปในซอย แถวๆนั้น ในใจหวังว่า เธอจะยังคงเดินอยู่แถวๆนั้น แต่ผมก็ไม่เจอเธอ ผมเดินหาเธอ อยู่ประมานครึ่ง ชม. เมื่อคิดว่าไม่เจอแน่แล้ว ผมจึงเดินเพื่อมาขึ้นรถตู้กลับบ้าน ในใจคิดอยู่ตลอดว่า ผมต้องตามหาเธอให้ได้.....
ถ้าเรื่องมหัศจรรย์บนโลกโซเชียลมีจริง ผมอยากจะเจอเธอสักครั้ง ผมคิดว่า ผมจะไปรอเธอในจุดที่เธอลงรถ ถึงแม้โอกาส ที่จะได้เจอจะน้อยนิด แต่ผมก็จะทำมัน....
ใครรู้จักเธอ ช่วยผมตามหาเธอด้วยน่ะครับ
........ วันเสาร์ที่ 29/8/58 เวลาประมาน 1 ทุ่ม บนรถเมล์สาย 8 เธอใส่เสื้อยืดสีเทา ใส่แว่นตากรอบสีดำ ขาแว่นสีฟ้า ในมือถือถุงบิ๊กซี 3-4 ใบ เธอใช้โทรศัพย์ไอโฟน 4 หรือ 5 ผมไม่แน่ใจ เธอลงรถที่ป้าย ก่อนถึงอนุสารีย์ และเดินขึ้นสะพานลอยไป... โดยที่ผมไม่รู้แม้แต่ชื่อของเธอ
ปล. นี่เป็นกระทู้แรกของผมเลย
จะตามหาผู้หญิงคนนึง ผมจะทำไงดี เธอใส่แว่นกรอบสีดำ ขาแว่นสีฟ้า
.......... วันเสาร์ที่ 29/8/58 เวลาประมาน 1 ทุ่ม บนรถเมล์สาย 8 ผมเจอผู้หญิงคนนึง เธอน่าจะขึ้นรถเมล์ แถวบิ๊กซีลาดพร้าว เธอใส่แว่นสายตากรอบสีดำ ขาแว่นสีฟ้า เธอสูงประมาน 165 cm. ในมือถือหิ้วถุงบิ๊กซี อยุ่ 3-4 ถุง มีน้ำตาล กาแฟ ฯลฯ เธอขึ้นรถมาแล้วนั่งอยู่ตรงหน้าผม ผมเห็นเธอครั้งแรก ความรู้สึกผมมันบอกไม่ถูก ผมแอบมองเธอ ซึ่งเธอก็คงรู้ตัว ก่อนลงรถ เธอลุกขึ้นมายืนอยู่ข้างๆผม เธอลงรถก่อนถึงอนุสาวรีย์ และเดินขึ้นสะพานลอย ในใจผมนึกแต่ว่า ทำไมผมไม่ทำความรู้จักกับเธอ... เมื่อรถออกไปสักพัก จังหวะที่รถติด ผมบอกให้คนขับรถเปิดประตู แล้ววิ่งลงไป เพื่อตามหาเธอ ผมวิ่งไปขึ้นสะพานลอยที่เธอเดินขึ้น เดินตามหาเธอ เดินเข้าไปในซอย แถวๆนั้น ในใจหวังว่า เธอจะยังคงเดินอยู่แถวๆนั้น แต่ผมก็ไม่เจอเธอ ผมเดินหาเธอ อยู่ประมานครึ่ง ชม. เมื่อคิดว่าไม่เจอแน่แล้ว ผมจึงเดินเพื่อมาขึ้นรถตู้กลับบ้าน ในใจคิดอยู่ตลอดว่า ผมต้องตามหาเธอให้ได้.....
ถ้าเรื่องมหัศจรรย์บนโลกโซเชียลมีจริง ผมอยากจะเจอเธอสักครั้ง ผมคิดว่า ผมจะไปรอเธอในจุดที่เธอลงรถ ถึงแม้โอกาส ที่จะได้เจอจะน้อยนิด แต่ผมก็จะทำมัน....
ใครรู้จักเธอ ช่วยผมตามหาเธอด้วยน่ะครับ
........ วันเสาร์ที่ 29/8/58 เวลาประมาน 1 ทุ่ม บนรถเมล์สาย 8 เธอใส่เสื้อยืดสีเทา ใส่แว่นตากรอบสีดำ ขาแว่นสีฟ้า ในมือถือถุงบิ๊กซี 3-4 ใบ เธอใช้โทรศัพย์ไอโฟน 4 หรือ 5 ผมไม่แน่ใจ เธอลงรถที่ป้าย ก่อนถึงอนุสารีย์ และเดินขึ้นสะพานลอยไป... โดยที่ผมไม่รู้แม้แต่ชื่อของเธอ
ปล. นี่เป็นกระทู้แรกของผมเลย