เราบ่นมาตลอดทางเมื่อทุกครั้งที่ฝ่าเท้าของเราเหยียบย่ำลงไปในโคลนสีชานมเย็น ที่ไม่ได้ชวนให้รู้สึกอยากกินแต่อย่างใด เพราะสายฝนที่กำลังโปรยปรายได้พัดพาเอาอึของน้องวัวที่ปล่อยทิ้งไว้บนเส้นทางที่เรากำลังเดินอย่างไร้จุดหมายและไม่รู้ชะตากรรม ให้ไหลลงมาปนในแอ่งน้ำและดินโคลนสีชาเย็นดังกล่าว ซึ่งกลิ่นของมันก็ไม่ได้น่าพิสมัยโดยสิ้นเชิง แน่นอนว่าในตอนนี้ เรากำลังเดินลุยโคลนปนอึด้วยเท้าเปล่า ภาพตัดไปที่กลุ่มคนไทยด้านหน้าที่มีคนรั้นใส่รองเท้าแตะลุยโคลน ซึ่งตอนนี้รองเท้าข้างนึงก็โดนธรณีสีชาเย็นสูบหายไปอย่างเลือดเย็น