มีเพื่อนผมคนนึงตอนไม่กินเหล้านิสัยดีมาก ดีแบบสุดๆ น้ำใจงาม ไม่เอาเปรียบเพื่อน นิสัยดีอะพูดง่ายๆ เรียกว่าน่าคบสุดๆ ไม่ทำให้เราลำบากใจเลย มีอะไรก็ช่วยเหลือซึ่งกันและกันมาตลอด  เรียกว่าเพื่อนรักกันเลย
         แต่พอเมาแล้ว เหมือนเป็นคนละคนจริงๆ เป็นคนตาขวางชอบหาเรื่อง ไม่มีเหตุผล เอาเปรียบ พูดว่าคนนู้นคนนี้ไปทั่ว จะกินอีกอย่างเดี่ยวไม่รู้จักพอ จะไปหาเรื่องคนข้างนอกบ้าง โอ้ยกินด้วยละเหนื่อย จนผมจะไม่อยากสุงสิงหรือไม่อยากคุยด้วยเวลาเมาๆ หนีตลอด 55  แต่มันก็ต้องมีโอกาสอยู่แล้วเช่นงานวันเกิด งานนู้นๆนี่นั้นต่างๆตามประสาคนอยู่บ้างใกล้กันกลุ่มเดียวกันรู้จักกันตั้งแต่เด็ก  กว่าจะลากกลับบ้านได้ ต้องแบบหามกลับอะครับ บางวันไปกินเลี้ยงที่อื่นมา มาเคาะประตูปั้งๆๆ เรียกออกไปกินเหล้า 55  เช้ามาก็มาขอโทษขอโพยเพื่อนๆ เราก็โกรธไม่ลง เพราะเวลาไม่เมานิสัยดีจริงๆ ผมเคยเตือนละเวลากินให้คุมสติ กินน้อยๆ แต่ก็ไม่เคยสำเร็จ จะสั่งให้เพื่อนเลิกกินเหล้า ก็ดูว่าจะก้าวก่ายชีวิตเพื่อนจนเกินไป
        
        อยากทราบเหตุผลนะครับ ว่าคนดีๆ ทำไมเวลาเมาแล้วเป็นแบบนี้ หรือว่าลึกๆเค้าเป็นคนแบบนี้ หรือว่าเป็นเพราะอะไร วานผู้รู้ทีครับ อยากช่วยเพื่อน