อย่างแรกต้องบอกก่อนว่า บทประพันธ์ดีมีชัยไปกว่าครึ่งค่ะ แต่ก็เห็นหลายๆเรื่องเอาบทประพันธ์ดีๆมายำจนเละน่าเสียดาย แต่ไม่ใช่กับเรื่องนี้!

ยังไงขอเริ่มต้นด้วยการยกย่อง คุณกฤษณา อโศกสิน ไว้เป็นอันดับแรก นิยายของท่านให้แง่คิดและทรงคุณค่าเสมอ

ผู้จัด คุณเติ้ล ตะวัน เป็นผู้จัดรุ่นใหม่แต่หน้าคุ้นมา เพราะเห็นเขาในฐานะนักแสดงมาเป็นสิบๆปี ไม่นึกว่าละครหลังข่าวเรื่องแรกจะเลือกเรื่องนี้เพราะมันยาก แต่เขาทำได้ดี สามารถจัดสรรคนทำงานในหน้าที่ีต่างๆได้ลงตัว โปรดักชั่นเนียบ นักแสดงที่ได้มาอาจไม่ถึงกับเปรี้ยงเป็นเบอร์หนึ่งของประเทศ แต่เป็นนักแสดงมากฝีมือ ดูแล้วมีความพิถีพิถันกับงานดีค่ะ

คนเขียนบท คุณชมนาด จำเป็นต้องเปลี่ยนเนื้อหาจากบทประพันธ์ไปพอสมควรเพราะต้องให้เข้ากับยุคสมัย แต่ "แก่นของเรื่อง" ยังคงชัดเจนไม่เขว เรื่องนี้คือเรื่องของผู้หญิงสองคน ให้เห็นชีวิตของเธอทั้งสองว่า "สลับลาย" กันตอนไหนอย่างไร ผู้หญิงสองคนที่เดินสวนทางบททางคู่ขนาด คนหนึ่งเดินขึ้นอีกคนเดินลง ให้น้ำหนักบทได้ลงตัว ครึ่งแรกหนักไปที่พาไล ครึ่งหลังหนักไปที่ปิ่นปัก เนื้อเรื่องกระชับ ไม่เยิ่นเย้อ ไม่ต้องให้ดูทุกอย่างละเอียด ให้คนดูเข้าใจเองบ้างไรบ้าง เขียนบทฉลาดดีค่ะ ชอบ

ผู้กำกับ คุณบุญชู ดึงศักยภาพของนักแสดงออกมาได้ทุกคน แม้แต่ตัวประกอบก็ยังไม่เห็นคนไหนเล่นไม่ดี คนช้งคนใช้พี่แกเก็บหมดทุกรายละเอียด จริงๆตอนดู แบงค์ อาทิตย์ ทีแรกคิดว่ายังใหม่อยู่จะเล่นไหวเหรอ บทเพรียว มีแต่ฉากดราม่าทั้งนั้น แต่เขาก็ทำได้ดี ซึ่งนอกจากความพยายามของตัวเขาเองแล้ว เดาว่าผกกน่าจะมีส่วนช่วยเยอะ การตัดต่อของผกกก็ดีตัดสลับแบบไม่น่ารำคาญ มีทิ้งให้เป็นปริศนา แล้วค่อยเฉลยตอนหลัง ทำให้คนดูต้องดูตลอด กลัวพลาด มีมุมกล้องใหม่ๆมาให้ดูด้วย ถ่ายจากประตูบันไดหนีไฟมั่งล่ะ ถ่ายให้เห็นจากกระจกมั่งล่ะ แปลกดี ชอบ

นักแสดง อันนี้ไม่พูดถึงไม่ได้ โดยเฉพาะตัวนำ แซมมี่และรถเมล์ ต้องบอกก่อนว่าเรื่องเลื่อมสลับลายนี้จะให้บทปิ่นปักไม่ใช่บทนำคงไม่ได้ เพราะมันคือ "แก่น" ของเรื่อง "มันคือเรื่องการใช้ชีวิตที่สวนทางของผู้หญิงสองคนนี้" และนักแสดงทั้งคู่ก็ทำได้ดีมากถึงมากที่สุด เอาเป็นว่า ปัง ปัง ปัง ทุกฉากทุกอารมณ์ ยังไม่มีตอนไหนรู้สึกขัดกับการแสดงของทั้งคู่ นักแสดงเด่นอีกสองคนที่ไม่พูดถึงไม่ได้คือ นิว และ แมทธิว นิวนี่พระเอกแสนดีทำได้ดีไม่ขัดตา ไม่ดูแข็งทื่อ แต่ดูอบอุ่นใจดี น่าร๊ากอ่ะ ส่วนแมทธิวเรื่องนี้หล่อนะ เป็นแบดบอยที่มีเสน่ห์ และเลวได้ใจดีแท้ สังเกตอยู่หลายตอน แมทธิวแสดงด้วยสายตาเยอะเหมือนกัน คือเป็นตัวร้ายที่ไม่ได้มาหัวเราะเสียงดังแสดงให้รู้ว่าสะใจ แค่ยิ้มมุมปากนิดๆ โอเคคนดูเข้าใจล๊ะ แกมีแผนชั่วอยู่แน่ๆ ตัวละครอื่นๆเล่นดีหมด แก๊งเพื่อนพาไลก็แจ๋นแต่น่ารัก ยิ่งรุ่นใหญ่ โดยเฉพาะพ่อแม่พระเอก คืออินมาก ฉากที่เห็นปิ่นปักลูกสาวร้องแทบขาดใจเพราะโดนแย่งลูกไป พ่อแม่ทำหน้าแบบ เสียใจกว่าลูกร้อยเท่า คือการแสดงที่เลอค่า

เพลง เพลงไตเติ้ลที่พี่โบสุนิตาร้องคือตรงมาก มันคือเพลงของพาไลและปิ่นปัก เพลงบอก "แก่น" ของเรื่องได้ตรงเป๊ะ และตรงมาจนถึงตอนจบที่ว่า "ไม่คู่ควร" คือทั้งพาไลและปิ่นปักคิดเหมือนกันในตอนท้ายว่าตัวเองไม่คู่ควรกับ รินทร์ และ เพรียว พูดถึงเพลงประกอบในละครก็ดี โดยเฉพาะเพลงคนเจียมตัว เพลงประจำตัวของเพรียว เพลงขึ้นมาทีไรทำให้อินขึ้นทุกที

องค์ประกอบอื่นๆทั้งเสื้อผ้าหน้าผม สถานที่ และทุกๆอย่าง ไม่มีอะไรรู้สึกขัดตา คือดีค่ะ โปรดักชั่นดีงาม

สรุปเลยว่า ขอชื่นชมกับทุกคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องที่ทำให้เกิดละครน้ำดี เลื่อมสลับลาย เวอร์ชั่น 2558 นี้ขึ้นมา

ปล ไม่รู้ว่าต้นปีหน้ากระแสการให้รางวัลจะเป็นแบบไหน แต่เท่าที่ดูละครมาค่อนปี เราขอเสนอชื่อเข้าชิงจากเรื่องนี้ดังนี้
1 นักแสดงนำหญิง - รถเมล์ และ แซมมี่ เข้าชิงทั้งคู่ (ปล ไม่เคยเห็นว่า ปิ่นปัก เป็นตัวละครสมทบ มันคือตัวเด่นคู่กัลพาไลนะ"
2 นักแสดงสมทบชาย - แมทธิว
3 เพลงประกอบละคร - เพลงไตเติ้ลที่พี่โบ สุนิตา ร้อง
4 ทีมนักแสดง
5 บทโทรทัศน์ - คุณชมนาด
6 ผู้กำกับยอดเยี่ยม คุณบุญชู
7 ละครยอดเยี่ยม