กลอน: ข้อคิดจากยาย

ไปเยี่ยมบ้านมาครับ  ช่วงนี้มีฝนบ้างแล้ว ยายเลยลงมือปลูกดอกไม้แบบบ้านๆ ไว้
กลอนนี้มาจากบทสนทนาระหว่างตัวผมกับยาย มีอะไรงดงามเหมือนดอกไม้เบ่งบานออกมาระหว่างนั้น
จึงเขียนเป็นกลอนง่ายๆ เอามาเล่าสู่กันฟังครับ

...
ยายฉันปลูกดอกไม้ไว้แปลงใหญ่
หวังชื่นใจธรรมชาติสะอาดสวย
หมั่นดูแลแม้ฝนไม่ฟ้าไม่อำนวย
ต้นไม้ป่วยยายรักษาดั่งญาติกัน

ยายบอกว่าปลูกดอกไม้แล้วได้คิด
ว่าชีวิตมีขึ้นลงและผกพัน
เช่นดอกไม้ที่ยายปลูกเหมือนเหมือนกัน
ยังโตนั่นต่างสีสันและลีลา

คนเราอาจมีสิทธิ์ทำผิดพลาด
ปล่อยโอกาสให้ลอยวาบวาสนา
แต่อย่าท้อจงทุ่มเทจนสักครา
ให้ต้นกล้าความตั้งใจได้ใหญ่โต

ปลูกเป็นร้อยตายเป็นสิบแปลกหรือเล่า
อย่าจมเศร้าจนทิ้งสุขที่มีโข
มาเฝ้าดูต้นที่รอดค่อยเติบโต
เมื่อดอกโผล่ใบผลิสิชื่นใจ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่