เป็นคนนึงที่ตั้งใจดูเลื่อมสลับลายตั้งแต่ตอนแรกจนตอนจบ
เพราะอะไรน่ะหรือ เพราะละครเรื่องนี้ตอบโจทย์ชีวิตของมนุษย์ในโลกของความเป็นจริง
ทุกตัวละครเป็นสีเทา มีเหตุผลในการกระทำของตัวเอง
ไม่ใช่ว่าพระเอกนางเอกต้องแสนดี แต่สำหรับเรื่องนี้พระเอกนางเอกคือมนุษย์ที่เดินอยู่บนถนน
มีสุข ทุกข์ โกรธ แต่อยู่บนพื้นฐานของความเป็นมนุษย์

ตัวละครอื่นๆ ล้วนแต่มีความคิด เหตุผล รวมถึงการกระทำ ที่ทำให้ตัวละครเหล่านั้น สะท้อนแง่มุมของมนุษย์แต่ละแบบออกมา
การแสดงที่ไม่มาก ไม่น้อย แต่มันกินใจ

สิ่งที่เราคงไม่กล่าวถึงไม่ได้คือ บทละคร
บทละครเรื่องนี้ได้รับคำชมอย่างมาก
และเราก็จะชมต่อไป
เพราะการเขียนบทละครเรื่องนี้ สร้างให้ตัวละครมีชีวิต สัมผัสได้
ทำให้รู้สึกว่า แซมมี่ คือพาไล
รถเมล์ คือ ปิ่นปัก
คุณต๋อง สาวิตรี คือคุณโปรย
โดยที่พวกเขาไม่ต้องแสดงอะไร แค่พูด คิด และแสดงออกมา
ต้องชื่นชมคุณชมนาด ที่สร้างสรรค์บทละครในแต่ละตอนได้อย่างตราตรึง

ขอบคุณพวกคุณจริง
นักแสดงทุกคน ไม่ว่าจะเป็น นิว แซมมี่ รถเมล์ แบงค์ และนักแสดงร่วมทุกคน ที่ทุกคนทำให้เลื่อมสลับลายเป็นละครในดวงใจ
ผู้กำกับ ขอบคุณที่คุณกำกับละครเรื่องนี้มาอย่างสมบูรณ์แบบ
คุณชมนาด ขอบคุณสำหรับบทละครแห่งปี บทละครสะท้อนตัวตนของคนในสังคม
คุณเติ้ล ตะวัน และทีมงานมงคลการละคร ที่สร้างละครเรื่องนี้ออกมา
ขอบคุณจริง (ชื่นชมคนที่ควบคุมความต่อเนื่องมากๆ คุณไม่หลุดเลย )