ในล็อตที่ผ่านมา (หงส์/ ใต้เงาจันทร์/ นางสาวทองสร้อย) พูดเลยว่าหวังกับเรื่องนี้ไว้น้อยที่สุด บอกตรงๆว่ากลัวจะเนือยแบบทีวีซีนไตล์ แต่กลายเป็นว่ารักเรื่องนี้มากที่สุด ละครน่ารักมาก กลมกล่อม ครบทุกรส เวลากุ๊กกิ๊กกันแต่ละทีจิกหมอนแทบขาด แถมให้ข้อคิดสอดแทรกไว้เยอะมาก

ช่วงนี้เห็นเกรทเล่นบทนิ่ง ๆ ติดๆ กันหลายเรื่อง ไล่ตั้งแต่คุณชายธราธร, สามี จนมาเรื่องนี้ และยาวไปจนถึง ขอเป็นเจ้าสาวสักครั้งให้ชื่นใจ แต่ในบรรดาทั้งหมด บทศตายุเป็นอะไรที่นิ่งที่สุด ตอนแรกไม่เชื่อด้วยซ้ำว่าเกรทได้เล่นได้ เพราะมันไม่ใช่เกรทเลย (บังเอิญได้แกะสัมภาษณ์เกรทตอนฝึกงาน เลยรู้ว่าเกรทตั้งใจและอึดอัดมาก) ซึ่งเกรททำออกมาได้ดีทีเดียว

ส่วนมาร์กี้ เรื่องนี้นางน่ารักมาก บทแบบพบูนี่ถ้าเล่นไม่ดีมันน่ารำคาญและน่าตบมาก ผู้หผู้หญิงแบบนี้อหละที่ผู้ชายชอบ ฉลาด เข้าใจ มองโลกในแง่ดี แม้จะขี้มโนไปหน่อย มโนจนวินาทีสุดท้ายจริง ๆ 55555 บทนางก็แหงกขนบนางเอกไทยนะ โลเล ชอบผู้ชาย 2 คน เก๋ที่กระโดดเกาะแย่งปืนอาเมฆด้วย แถมคุกเข่าขอพระเอกแต่งงานอีก

การเปลี่ยนคู่พระนางมันดีที่ว่า เราไม่คาดไม่ได้ว่าการแสดงของคนทั้งคู่จะเป็นยังไง ซึ่งเคมีของเกรทอละมาร์กี้เข้ากันได้ดี เพราะบทด้วยแหละ กุ๊กกิ๊กไม่มากแต่แรง

แต่เอาจริงๆ นางเอกของเรื่องนี้คือนังเก็ท 555555 โอ้ย เก็ทกับดลนี่หวานแซงทางโค้ง พระนางยังอาย ความดีงามเลยคือเก็ทเป็นตัวละครเพศที่ 3 ที่ไม่ใช่ตัวตลก หรือตัวร้ายดาด ๆ หรือตัวละครที่มุ่งแต่เซ็กซ์ เหมือนละครทั่วไป แต่เก็ทเป็นเพื่อนที่ดีสามารถให้คำปรึกษาได้แก่ทุกคน

ประเด็นเก็ทดล ผู้กำกับฉลาดที่ไม่ได้เล่าออกมาตรง ๆ ว่าทั้งสองคิดกันยังไง แต่เหมือนเป็นการเซอร์วิสแฟน ๆ ใจร้ายให้เก็ทไปคู่ฝรั่งเฉย 55555

งามยิ่งเป็นคนที่เก่งแต่ปาก คอยจิกกัดคนโน้นคนนี้ แต่นางไม่กล้าทำอะไร ซึ่งมีมากในสังคมไทย 55555 ที่สำคัญถึงปากนางจะรัายแต่ก็เป็นคนรักครอบครัว

อีกคนที่ต้องพูดคือ เลขาอย่างคุณพิม เป็นเลขาที่ทำงานเป็น เข้าใจและรู้ทันเจ้านาย ฉลาด เก่ง รักตัวละครนี้มาก และใยไหมก็สวยแบบมาร์กี้อายอะ ทีวีซีนดันเป็นนางเอกได้เลย

เจมี่ก็น่ารัก นางไม่มีพิษมีภัยกับใคร ดูเป็นเด็กน้อย จะอยู่กับของกินตลอดเวลา 55555 คริซซี่เล่นได้ดี อยากให้รับละครเยอะ ๆ ส่วนบุรีเป็นตัวละครที่น่ารำคาญในบางครั้ง แต่รับได้นะ เวลาคู่นี้อยู่ด้วยกันแล้วมันน่ารัก ใครจะเข้าใจกันไปกว่าคนอกหักเหมือนกัน

ด้านตัวร้ายหลักแบบ เมฆพัด ดูเหมือนจะเป็นจุดอ่อนที่สุด แพทริคเล่นละครยังไม่เก่งถึงจะบอกว่า ตีความออกมาในลักษณะกล้าๆ กลัวๆ ที่จะทำความผิดก็เถอะ ในบางครั้งดูสาวกว่าเก็ทอีกตังหาก เวลาไปอยู่กับลูกตาลยากที่จะเชื่อว่าเป็นผัวเมียกัน แต่สุดท้ายก็เกลียดเมฆพัดไม่ลง ปมชีวิตสมเหตุสมผล ความรักของคนในครอบครัวมันสำคัญจริง ๆ

จริง ๆ เรื่องนี้ชอบตัวละครประกอบทุกตัวเลย คุณปู่, พ่อแม่เฟลอร์, รุ่ง, แม่เลี้ยงเฟลอร์, เชฟไมเคิล, แบม, ต๋อย หรือแม้กระทั่งแม่ของบุรีและลูกชุบ

ส่วนเรื่องภาพและมุมกล้องก็สวยตามสไตล์ทีวีซีน แต่เรื่องนี้พิเศษตรงซาวน์ด ชอบการที่อยู่ๆ ก็ปิดเสียงไปเลยเวลามีอะไรที่มันหักมุม มันยิ่งทำให้ขำ ถือว่าฟิวส์ ผู้กำกับผชสอบผ่านฉลุย แต่ทำให้อยากดูนางทาสขึ้นมาว่าจะทำให้มันต่างและเก๋ยังไง

เพลงมโนตอนแรกฟังแล้วเกลียดมาก เพลงห่านอะไรเนี่ย มโนทั้งเพลง แต่ฟังไปฟังมาติดหูว่ะ ชอบมากตอนที่ขึ้นตอนขอแต่งงาน มาได้จังหวะ ส่วนแค่ได้รักที่เป็นอีกเพลงที่ฟังบ่อยมาก แม็กซ์ เจนมานะไม่เคยทำให้ผิดหวัง

บทละครเรื่องนี้เน้นไปที่ความสัมพันธ์ของคนในครอบครัว พอตัวละครทราบถึงความผิดของเมฆพัดและเลือกที่จะไม่แจ้งความหรือไม่อยากพูดอะไร โดยให้เหตุผลว่า "คือคนในครอบครัว" ทุกอย่างมันเลยโอเค แค่นี้ก็พอแล้ว

ถ้าสามีเป็นละครดราม่าที่ชูเรื่องครอบครัวเป็นหลัก ใต้เงาจันทร์ก็เป็นละครครอบครัวที่โรแมนติกที่สุด
เงินไม่ได้เป็นสิ่งที่ทำให้คนเรามีความสุข แค่รักกัน ใส่ใจกัน อยู่ด้วยกัน เท่านี้ครอบครัวก็พอแล้ว

ยกให้เป็นละครที่ชอบที่สุดแห่งปี เฉือนกระทิงไปนิดเดียว