สวัดดีครับ คือผมเป็นบุคคลสาธราณะหน่อยน่ะครับ (ไม่ได้อวดตัวเองน่ะครับ) มีการปาฐกถาอยู่เรื่อยไปเรื่อยมา บางครั้งผมก็มีวาทะศิลป์เป็นของตัวเอง บางครั้งก็ไม่มีเลย คือเน้นวิชาการอย่างเดียว เเน่ชัดใช่มั้ยล่ะครับว่า การเน้นวิชาการมากจนเกินไป อาจจะเกิดทำให้ผู้ฟังนั้นน่าเบื่อ ไม่อยากฟังต่อ นี่แหละครับคือปัญหาของผม
และอยากให้ตัวเองเริ่มผลักดันไปสุ่การใช้วาทะที่สำเร็จให้ได้อ่ะครับ เพื่อให้ผู้ฟังนั้น ได้รับฟังต่อไป และอยากที่จะติดตามผลงานของผม

ปล. ผมเป็นเด็กนักเรียนน่ะครับ โรงเรียนเป็นโรงเรียน 2 สาย คือ ศาสนาและสามัญ แต่อาจารย์ชอบให้ผมไปพูดบ่อย ไปพุดที่นู้นมั่ง พูดที่นี่มั่ง