คือแบบกำลังเริ่มทำโปรเจคจบปี4 ค่ะ แล้วทีนี้เราทำกันแค่2คนค่ะ เพื่อนเราคนที่เกริ่นไว้ เรียกได้ว่า หัวดื้อ หัวแข็งมากๆ ยิ่งหลังจากนางไปฝึกงานมา ความมั่นใจนางพุ่งสูงทะลุเพดานยิ่งกว่าเดิม ก็ไม่คิดว่าเรื่องมั่นใจตัวเองเป็นเรื่องไม่ดี แต่นางมั่นใจจนไม่เห็นหัวอาจารย์เลย แบบตอนแรกจะทำกับอ.อีกคน(ที่ไม่ใช่คนปัจจุบัน) ก็โดนเขาตอกกลับมาว่า จะเอาโปรเจคที่เคยทำที่ฝึกงานมาทำ เดี๋ยวก็โดดลิขสิทธิ์ อะไรแบบนี้อ่ะค่ะ (ที่จริงพูดแรงกว่านี้ แต่ถ้าบอก ใครอ่านคงรู้แน่ๆ) เราเสนอให้นางเปลี่ยนโปรเจค แต่นางก็ว่าเราประมาณว่า มาขัดขวางความคิดนางอีกแล้ว (ประมาณว่า...เก่งมากสินะ) นางเลยไปขออยู่กับอ.อีกคน แล้วเขาก็เซย์เยสมา เราก็เออ เอาวะได้ก็ได้ แล้วทีนี้เราต้องเริ่ใจากยื่นแบบฟอร์มเรื่องไปให้ทางสาขาพิจารณา คือ อ.เขาแนะนำค่ะ วิธีเขียนให้มาเต็มๆ แล้วอธิบายด้วยว่า อยากให้เราปรับเปลี่ยนอะไรบ้างในโปรเจค เราให้นางเป็นคนเขียนค่ะ เพราะขี้เกียจทะเลาะด้วย (เคยคิดด้วยซ้ำ หรือฉันจะผิดจะโง่เองอย่างที่นางพูด) แต่แบบพอเราอ่านละมันไม่ใช่ตามอ.บอกเลย แต่พอพูดอะไรไปก็ชักสีหน้า หงุดหงิดมากๆค่ะ นางบอกงั้นไปเกลาเอาเอง เราก็ไม่เกลาค่ะ เอาไปให้อ.ดูทั้งๆอย่างนั้น อ.ดูหงุดฟงิดมากค่ะ เหมือนอุตส่าห์แนะนำแต่ไม่ทำตาม ส่วนที่อ.บอกให้แก้ในโปรเจค นางก็พูดแบบ นี่คิดว่าเราควรจะทำอะไรเพิ่มดี คือแบบจะไม่เอาตามที่อ.บอก เรื่องแบบฟอร์มนางก็เป็นคนแก้ใหม่ ทั้งๆเราพูดว่าจะแก้เอง แต่เราใช้เวลาในการทำความเข้าใจนานค่ะ มันเป็นโปรเจคที่ใหม่มากๆ แต่นางไม่ฟังค่ะทำมาละส่งให้เราบอกให้เราส่งให้อ. บอกคุยกับอ.ไม่รู้เรื่อง เราก็เริ่มคิดละ นี่กะให้โดนด่าอยู่คนเดียวเลยอ่อวะ เราอ่านแล้วรู้เลยว่าใช้ไม่ได้แน่ๆ
คือโมโหมากค่ะ ปกติความคิดไม่ลงรอยกันอยู่แล้ว แต่นี่หนักมากๆค่ะ ไม่รู้ผีอะไรเข้าสิงนาง ยอมก็แล้ว อะไรก็แล้ว เหนื่อยค่ะ ทำยังไงดี มีวิธีแก้ไหมคะ เราทำนางหน้าหงายมารอบละ แต่นางฟื้นคืนชีะตลอดเลย -_- บางทีก็ยังมานั่งคิด หรือตูผิดอะไร นางถึงชอบแหกหน้ากันขนาดนี้ จริงๆวีรกรรมเยอะค่ะ แต่แค่นี้พอ จบปี4นี่ท่าทางจะตายยาวๆ