เรื่องราวที่ จขกท. จะเล่านี้เป็นเรื่องราวสมัยที่ จขกท. ยังเป็นเด็กประถมอยู่ครับ อยู่ปอสอง ผ่านมาเกือบ 20 ปีได้ เรื่องราวที่จะเล่านี้เป็นเหตุการณ์จากประสบการณ์จริงที่ผ่านมาร่วม 18 ปีแล้ว แต่ก็ยังฝังใจมาอยู่จนทุกวันนี้ ไปไหนมาไหนก็แอบคิดอยู่ตลอด ตอนแรกคิดว่าจะไม่เล่า แต่ก็อยากรู้ว่าแต่ละคนคิดกันยังไง เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่จะเล่าต่อไปนี้
จขกท สมัยยังเป็นเด็กปอสอง อายุ 8 ขวบ เรียนอยู่ห้องคิง แน่นอนว่าเป็นห้องที่รวบรวมเด็กหัวกะทิไว้ด้วยกัน แต่จำนวนนักเรียนน้อยกว่าห้องอื่นๆ แต่ถ้าเป็นเรื่องความซนหรือการแกล้งกันใช้กำลังกัน ก็คงเป็นเรื่องปกติตามประสาเด็กๆ เด็กตัวโตย่อมรังแกเด็กตัวเล็กเป็นธรรมดา จขกท เป็นเด็กชายคนนึงในห้องนั้น สมัยเด็กตัวเล็กมาก จำได้ว่าในบรรดาเด็กผู้ชาย 10 คน จขกท ยืนเข้าแถวอยู่คนที่สามถัดจากคนเตี้ยสุด เรียกได้ว่าเตี้ยมากคงได้ แต่ จขกท ก็เรียนเก่งเป็นอันดับต้นๆของห้อง สอบไม่เคยเกินที่ 8 จาก 32 คน อาวล่ะเข้าเรื่องเลยแล้วกัน จขกท ในตอนนั้นมีความซุกซนและเล่นกับเพื่อนตามประสาเด็ก แต่อาจจะถูกรังแกมากหน่อย โดนเพื่อต่อยบ้าง เตะบ้าง เอาดินสอสีไปซ่อนบ้าง บางครั้งแทบไม่เป็นอันเรียน พอโดนเค้าแกล้งก็หาทางเอาคืนเสมอ ส่วนมากจะไม่เป็นฝ่ายเริ่มหาเรื่องใครก่อน เพื่อนๆก็เลยไม่ค่อยชอบที่เราไปเอาคืนเค้า
อยู่มาวันนึง เราถูกเพื่อนผู้ชายตัวโตกว่ารังแก ขณะลงไปเก็บถาดอาหาร โดยเพื่อนเตะเข้าที่หน้าท้องจุกลงไปนอนกับพื้น น้ำตาไหล แต่ไม่มีใครมาดู จุกอยู่เป็นชั่วโมง พอขึ้นมาบนห้องพอสบโอกาส ก็กระโดดถีบหลังเพื่อนล้มลงไป เพื่อนมันไปฟ้องครู เราก็พยายามอธิบายให้ครูฟัง แต่เหมือนครูจะไม่เข้าข้างเราเลย แถมครูยังถามอีกว่าใครโดนเราแกล้งบ้าง เพื่อนยกมือกันเกือบ 15 คน(ไอ้คนที่แกล้งเราแรงๆแล้วเราเอาคืนทุกคนที่ยก) แล้วครูก็บอกว่าให้โควต้าเพื่อนคนละสามที ครูจะตีมือเธอผ่อนวันละสามที จนกว่าจะครบ 45 ที โดยไม่ฟังเหตุผลของเราว่าเราจะพูดว่าอะไร เราก็เลยโดยตีไปจนครบที แต่ละวันที่โดนตียอมรับว่าเจ็บมือมาก ใช้ไม้หนาๆตีมือชาไปหมด ตีโชว์หน้าชั้นเรียน ยอมรับว่าแค้นครูก็แค้น แค้นเพื่อนก็แค้นครับ พอจบปอสอง ครูคนนี้เขียนความเห็นในสมุดพกว่า เราซุกซนแก่แดดไม่สมวัย ซึ่งเป็นคำที่ไม่เหมาะสมจะใช้กับหนังสือ แล้วเราก็ไม่ได้เป็นแบบนั้นด้วย ก็โดนพ่อแม่ด่าไป
แน่นอนว่าเรื่องที่เราโดนครูตีนี้พ่อแม่เราไม่รู้เรื่องครับ ยอมรับว่าวัยเด็กเราขี้ขลาดไม่ค่อยจะกล้าทำอะไรเลย ทุกวันนี้ก็ยังแค้นตัวเองอยู่ ว่ารู้งี้ถ้าเราบอกไป ครูคนนั้นคงจะถูกดำเนินการตามกฎหมาย และเราอาจจะมีปัญหากับเพื่อนในชั้นเรียนจนเรียนไปไม่ได้เลยก็ได้ จนตอนนี้เราอายุ 26-27 ปี ความทรงจำครั้งนั้นก็ไม่หายไปไหน นับตั้งแต่เราขึ้นปอสาม จบปอหก เรียนมอต้น มอปลาย จบมหาลัย ทำงานก็ไม่ลืมครับ
โรงเรียนเรา เป็นโรงเรียนประถมชื่อดังแถวบางแคอ่ะครับ เชื่อว่าใครก็คงรู้จักอยู่บ้าง บางทีที่กลับไปเยี่ยมโรงเรียน เราก็ไปหาแค่ครู ปอ 4-6 เท่านั้น เพราะครูปอสามแกเกษียณไปก่อน ปัจจุบันนี้ครูคนที่ตีเราน่าจะอายุร่วมๆ 50-60 เห็นจะได้ อยากจะไปถามแกเหมือนกันว่าแกยังจำเหตุการณ์ครั้งนั้นได้มั้ย แน่นอนว่าครูคนนั้นยังสอนอยู่ที่โรงเรียนเราครับ ตอนเราเรียนอยู่แกยังสาว 30 กว่าๆ บางทีถ้าครูมาอ่านกระทู้นี้ ก็อยากบอกครูว่า ผมยังจำได้ไม่ลืมนะครับทุกเรื่องราวที่ครูทำให้ผม(เรื่องที่ไม่ดีๆอ่ะครับ)
บางทีก็อยากรู้เหมือนกันครับว่า การกระทำของครูคนนั้นทำถูกหรือผิด ถ้าเค้าทำผิดจริง เค้าจะได้รับกรรมตอบสนองหรือเปล่าครับ แล้วเพื่อนทั้ง 15 คนที่แค้นเราเค้าจะมีอันเป็นไปต่อไปอย่างไรครับ เท่าที่รู้มา 2 คนจากใน 15 คน คนนึงถูกยิงตายไปแล้ว อีกคนเป็นนักโทษติดยาอยู่เรือนจำ(ไอ้คนที่เตะท้องเราจุก) ส่วนคนอื่นๆไม่รู้ว่าเป็นอย่างไรกัน
เล่าให้ฟังเล่นๆนะครับ พอดีวันนี้ว่างๆงานไม่รู้จะทำอะไรดี อ่านหนังสือมาสักพักเริ่มเบื่อ เลยมาพูดเล่าประสบการณ์ฝังใจในวัยเด็ก แต่ละคนเคยมีเรื่องอะไรฝังใจในวัยเด็กแบบนี้บ้างครับ แต่ละคนคิดอย่างไรบ้างครับกับประสบการณ์ของผม
ประสบการณ์ฝังใจในวัยเด็ก
จขกท สมัยยังเป็นเด็กปอสอง อายุ 8 ขวบ เรียนอยู่ห้องคิง แน่นอนว่าเป็นห้องที่รวบรวมเด็กหัวกะทิไว้ด้วยกัน แต่จำนวนนักเรียนน้อยกว่าห้องอื่นๆ แต่ถ้าเป็นเรื่องความซนหรือการแกล้งกันใช้กำลังกัน ก็คงเป็นเรื่องปกติตามประสาเด็กๆ เด็กตัวโตย่อมรังแกเด็กตัวเล็กเป็นธรรมดา จขกท เป็นเด็กชายคนนึงในห้องนั้น สมัยเด็กตัวเล็กมาก จำได้ว่าในบรรดาเด็กผู้ชาย 10 คน จขกท ยืนเข้าแถวอยู่คนที่สามถัดจากคนเตี้ยสุด เรียกได้ว่าเตี้ยมากคงได้ แต่ จขกท ก็เรียนเก่งเป็นอันดับต้นๆของห้อง สอบไม่เคยเกินที่ 8 จาก 32 คน อาวล่ะเข้าเรื่องเลยแล้วกัน จขกท ในตอนนั้นมีความซุกซนและเล่นกับเพื่อนตามประสาเด็ก แต่อาจจะถูกรังแกมากหน่อย โดนเพื่อต่อยบ้าง เตะบ้าง เอาดินสอสีไปซ่อนบ้าง บางครั้งแทบไม่เป็นอันเรียน พอโดนเค้าแกล้งก็หาทางเอาคืนเสมอ ส่วนมากจะไม่เป็นฝ่ายเริ่มหาเรื่องใครก่อน เพื่อนๆก็เลยไม่ค่อยชอบที่เราไปเอาคืนเค้า
อยู่มาวันนึง เราถูกเพื่อนผู้ชายตัวโตกว่ารังแก ขณะลงไปเก็บถาดอาหาร โดยเพื่อนเตะเข้าที่หน้าท้องจุกลงไปนอนกับพื้น น้ำตาไหล แต่ไม่มีใครมาดู จุกอยู่เป็นชั่วโมง พอขึ้นมาบนห้องพอสบโอกาส ก็กระโดดถีบหลังเพื่อนล้มลงไป เพื่อนมันไปฟ้องครู เราก็พยายามอธิบายให้ครูฟัง แต่เหมือนครูจะไม่เข้าข้างเราเลย แถมครูยังถามอีกว่าใครโดนเราแกล้งบ้าง เพื่อนยกมือกันเกือบ 15 คน(ไอ้คนที่แกล้งเราแรงๆแล้วเราเอาคืนทุกคนที่ยก) แล้วครูก็บอกว่าให้โควต้าเพื่อนคนละสามที ครูจะตีมือเธอผ่อนวันละสามที จนกว่าจะครบ 45 ที โดยไม่ฟังเหตุผลของเราว่าเราจะพูดว่าอะไร เราก็เลยโดยตีไปจนครบที แต่ละวันที่โดนตียอมรับว่าเจ็บมือมาก ใช้ไม้หนาๆตีมือชาไปหมด ตีโชว์หน้าชั้นเรียน ยอมรับว่าแค้นครูก็แค้น แค้นเพื่อนก็แค้นครับ พอจบปอสอง ครูคนนี้เขียนความเห็นในสมุดพกว่า เราซุกซนแก่แดดไม่สมวัย ซึ่งเป็นคำที่ไม่เหมาะสมจะใช้กับหนังสือ แล้วเราก็ไม่ได้เป็นแบบนั้นด้วย ก็โดนพ่อแม่ด่าไป
แน่นอนว่าเรื่องที่เราโดนครูตีนี้พ่อแม่เราไม่รู้เรื่องครับ ยอมรับว่าวัยเด็กเราขี้ขลาดไม่ค่อยจะกล้าทำอะไรเลย ทุกวันนี้ก็ยังแค้นตัวเองอยู่ ว่ารู้งี้ถ้าเราบอกไป ครูคนนั้นคงจะถูกดำเนินการตามกฎหมาย และเราอาจจะมีปัญหากับเพื่อนในชั้นเรียนจนเรียนไปไม่ได้เลยก็ได้ จนตอนนี้เราอายุ 26-27 ปี ความทรงจำครั้งนั้นก็ไม่หายไปไหน นับตั้งแต่เราขึ้นปอสาม จบปอหก เรียนมอต้น มอปลาย จบมหาลัย ทำงานก็ไม่ลืมครับ
โรงเรียนเรา เป็นโรงเรียนประถมชื่อดังแถวบางแคอ่ะครับ เชื่อว่าใครก็คงรู้จักอยู่บ้าง บางทีที่กลับไปเยี่ยมโรงเรียน เราก็ไปหาแค่ครู ปอ 4-6 เท่านั้น เพราะครูปอสามแกเกษียณไปก่อน ปัจจุบันนี้ครูคนที่ตีเราน่าจะอายุร่วมๆ 50-60 เห็นจะได้ อยากจะไปถามแกเหมือนกันว่าแกยังจำเหตุการณ์ครั้งนั้นได้มั้ย แน่นอนว่าครูคนนั้นยังสอนอยู่ที่โรงเรียนเราครับ ตอนเราเรียนอยู่แกยังสาว 30 กว่าๆ บางทีถ้าครูมาอ่านกระทู้นี้ ก็อยากบอกครูว่า ผมยังจำได้ไม่ลืมนะครับทุกเรื่องราวที่ครูทำให้ผม(เรื่องที่ไม่ดีๆอ่ะครับ)
บางทีก็อยากรู้เหมือนกันครับว่า การกระทำของครูคนนั้นทำถูกหรือผิด ถ้าเค้าทำผิดจริง เค้าจะได้รับกรรมตอบสนองหรือเปล่าครับ แล้วเพื่อนทั้ง 15 คนที่แค้นเราเค้าจะมีอันเป็นไปต่อไปอย่างไรครับ เท่าที่รู้มา 2 คนจากใน 15 คน คนนึงถูกยิงตายไปแล้ว อีกคนเป็นนักโทษติดยาอยู่เรือนจำ(ไอ้คนที่เตะท้องเราจุก) ส่วนคนอื่นๆไม่รู้ว่าเป็นอย่างไรกัน
เล่าให้ฟังเล่นๆนะครับ พอดีวันนี้ว่างๆงานไม่รู้จะทำอะไรดี อ่านหนังสือมาสักพักเริ่มเบื่อ เลยมาพูดเล่าประสบการณ์ฝังใจในวัยเด็ก แต่ละคนเคยมีเรื่องอะไรฝังใจในวัยเด็กแบบนี้บ้างครับ แต่ละคนคิดอย่างไรบ้างครับกับประสบการณ์ของผม