เหตุเกิดเมื่อคืน ณ เวลา เกือบเที่ยงคืน...
ขณะที่ปิดไฟนอนไปได้สักพัก กะเวลาเคลิ้มๆ ด้วยความที่ตัวเองประสาทหูดีมาก(บางทีก็มากไปT^T) เลยได้ยินเสียง 'กรอบแกรบๆ' ปลายเตียง จึงตัดสินใจเปิดไฟลุกขึ้นมาดู ในใจคิดว่ามันคือจิ้งจกอ่ะแหละ
...ส่องดู...เฮ้ยยยย..ไม่มีฟ่ะ ก็คิดว่ามันอาจกลัวไฟแล้วหนีไปแล้วก็เป็นได้
ก็ปิดไปนอน พอจะหลับ ได้ยินอีก 'กรอบแกรบๆ' คือตรงมุมห้องปลายเตียงมันเป็นตะกร้าใส่ไม้แบดฯ รอบแรกถ้าไม่ได้ตาฝาด ตรงข้างตะกร้ามันมีอะไรสักอย่างเป็นแท่งขาวๆตกอยุ่ พอเห็นว่าไม่มีไรก็ปิดไฟล้มตัวนอนอีกรอบ สักพัก....'กรอบแกรบๆ' คราวนี้ชัดเล้ยยย ขนลุกเกรียวลุกขึ้นมาเปิดไฟแล้วส่องไฟฉายหา ...แต่คือไม่กล้าเข้าไปไง
(เท้าความ...ก่อนหน้านั้นเราได้ยินเสียงแบบนี้แหละ แล้วก็คลำหาแบบนี้แหละ ปรากฎว่าจ๊ะเอ๋กับตุ๊กแกจ้ะ!! ตัวเท่านิ้วชี้ได้)
ตะนี้ก็หลอนไง กลัวมันใช่อีกจะทำไง ดึกแล้วเพื่อนก็นอนหมดแล้ว จะหาก็ไม่กล้า ก็ได้แต่ฉายไฟส่องหาอย่างกล้าๆ กลัวๆ ขนลุกไปด้วยนะ จะกรี๊ดก็ไม่กล้าไงมันดึกแล้ว
เลยตัดสินใจ เอาวะ เป็นไงเป็นกัน! ...ตัดสินใจเปิดไฟนอน!! คือต่อให้เป็นพี่ตุ๊กจริงๆ แต่ ณเวลานี้มันก็ดึกมากเกินกว่าจะมาค้นหาอะไรก๊อกๆ แก๊กๆ แล้วกรี๊ดได้แล้วไง ในเมื่อมันคลานออกมาจากความมืด ก็เปิดไฟนอนมันซะเลย!
...ถามว่าหลับลงไหม? ......ใครมันจะไปหลับลงฟ่ะ T____T #ร้องไห้หนักมากจริงๆ
คราวนี้เสียงมันดังอีก ทั้งที่ทั้งห้องเปิดไฟสว่าง เราตัดสินใจลุกขึ้นมาดูตะกร้าอีกรอบ คราวนี้ใจหายวาบ "ไอ้แท่งขาวๆ ที่เห็นตอนแรกมันหายไปไหนฟ่ะ!!!!" คือรมณ์ตอนนั้นอยากกี๊ดมาก น้ำตาจะไหลล่ะ จะร้องไห้ล่ะ คือถ้ามันไม่ใช่พี่ตุ๊กแล้วเป็นงูอ่ะ! คิดไปโน่นอี๊กกกก แต่ก็พยายามคุยปลอบใจตัวเองว่า เป็นไปไม่ได้ที่งูจะขึ้นมาชั้นนี้
(แต่ได้ข่าวว่าที่ไฟดับทั้งตึกเมื่อหลายวันก่อน เป็นเพราะงูมันเลื้อยขึ้นไประเบิดตัวตายตรงหม้อไฟนะแก๊!!!)
คือจิตตอนนั้นคิดแต่ว่า "ทำไงดีๆ" ...นั่งเปิดไฟหลอนอยู่สักพัก ดูนาฬิกา เที่ยงคืนกว่าไปแล้ว อะดีนาลีนพุ่งปลิ้นขนาดนี้ ยังไงก็นอนไม่ได้แน่นอน..."เอาว่ะ เป็นไงเป็นกัน" อาวุธที่มีคือร่ม กับไม้กวาด ไฟที่มีกี่ดวงในห้องปิดสว่างหมด
ค่อยๆ เอาปลายโค้งของร่มเกี่ยวเอาสิ่งของในตะกร้าออกมาก่อน กลัวสิ่งลึกลับมันรู้ตัว อีกมือถือไม้กวาดไว้ในท่าเตรียมพร้อม....แล้วเราก็เห็น..ไอ้ที่เป็นท่อนๆ ขาวๆ มันขยับ!!! (กี๊ดสิแก๊!!!)
มันคือ!!!..........จิ้งจก.....ที่ม้วนตัวอยู่กับสติ๊กเกอร์ ....ไอ้!!!#%$#%*%^&$#(^&$##$!!!!! วิ่งไปเปิดบานเลื่อนหลังห้อง แล้วหวดวงสวิงเต็มแรงหายลงไปจากระเบียงทั้งแบบนั้น หลอนสุด!! โมโหสุด อยากกรี๊ดสุด แล้วก็ปิดไฟสะกดจิตตัวเองให้นอนไปทั้งแบบนั้น T___T
ปล. คือเราเป็นคนที่กลัวสัตว์จำพวกจิ้งจก ตุ๊กแก จรเข้ และอะไรก็ตามที่มีลักษณะตัวนิ่มๆ หยุ่นๆ เหมือนหนอน อารมณ์เหมือนคนที่กลัวแมลงสาบมากๆๆๆ
ตื่นเช้ามารู้สึกผิดบาปมาก T_T ถ้าเจอแบบนี้อีก จะทำไงดี T___T
*ถ้า tag ผิดอะไรยังไง ขออภัยด้วยค่ะ
หลอนเบอร์นี้ บอกที รับมือกันยังไง
ขณะที่ปิดไฟนอนไปได้สักพัก กะเวลาเคลิ้มๆ ด้วยความที่ตัวเองประสาทหูดีมาก(บางทีก็มากไปT^T) เลยได้ยินเสียง 'กรอบแกรบๆ' ปลายเตียง จึงตัดสินใจเปิดไฟลุกขึ้นมาดู ในใจคิดว่ามันคือจิ้งจกอ่ะแหละ
...ส่องดู...เฮ้ยยยย..ไม่มีฟ่ะ ก็คิดว่ามันอาจกลัวไฟแล้วหนีไปแล้วก็เป็นได้
ก็ปิดไปนอน พอจะหลับ ได้ยินอีก 'กรอบแกรบๆ' คือตรงมุมห้องปลายเตียงมันเป็นตะกร้าใส่ไม้แบดฯ รอบแรกถ้าไม่ได้ตาฝาด ตรงข้างตะกร้ามันมีอะไรสักอย่างเป็นแท่งขาวๆตกอยุ่ พอเห็นว่าไม่มีไรก็ปิดไฟล้มตัวนอนอีกรอบ สักพัก....'กรอบแกรบๆ' คราวนี้ชัดเล้ยยย ขนลุกเกรียวลุกขึ้นมาเปิดไฟแล้วส่องไฟฉายหา ...แต่คือไม่กล้าเข้าไปไง
(เท้าความ...ก่อนหน้านั้นเราได้ยินเสียงแบบนี้แหละ แล้วก็คลำหาแบบนี้แหละ ปรากฎว่าจ๊ะเอ๋กับตุ๊กแกจ้ะ!! ตัวเท่านิ้วชี้ได้)
ตะนี้ก็หลอนไง กลัวมันใช่อีกจะทำไง ดึกแล้วเพื่อนก็นอนหมดแล้ว จะหาก็ไม่กล้า ก็ได้แต่ฉายไฟส่องหาอย่างกล้าๆ กลัวๆ ขนลุกไปด้วยนะ จะกรี๊ดก็ไม่กล้าไงมันดึกแล้ว
เลยตัดสินใจ เอาวะ เป็นไงเป็นกัน! ...ตัดสินใจเปิดไฟนอน!! คือต่อให้เป็นพี่ตุ๊กจริงๆ แต่ ณเวลานี้มันก็ดึกมากเกินกว่าจะมาค้นหาอะไรก๊อกๆ แก๊กๆ แล้วกรี๊ดได้แล้วไง ในเมื่อมันคลานออกมาจากความมืด ก็เปิดไฟนอนมันซะเลย!
...ถามว่าหลับลงไหม? ......ใครมันจะไปหลับลงฟ่ะ T____T #ร้องไห้หนักมากจริงๆ
คราวนี้เสียงมันดังอีก ทั้งที่ทั้งห้องเปิดไฟสว่าง เราตัดสินใจลุกขึ้นมาดูตะกร้าอีกรอบ คราวนี้ใจหายวาบ "ไอ้แท่งขาวๆ ที่เห็นตอนแรกมันหายไปไหนฟ่ะ!!!!" คือรมณ์ตอนนั้นอยากกี๊ดมาก น้ำตาจะไหลล่ะ จะร้องไห้ล่ะ คือถ้ามันไม่ใช่พี่ตุ๊กแล้วเป็นงูอ่ะ! คิดไปโน่นอี๊กกกก แต่ก็พยายามคุยปลอบใจตัวเองว่า เป็นไปไม่ได้ที่งูจะขึ้นมาชั้นนี้
(แต่ได้ข่าวว่าที่ไฟดับทั้งตึกเมื่อหลายวันก่อน เป็นเพราะงูมันเลื้อยขึ้นไประเบิดตัวตายตรงหม้อไฟนะแก๊!!!)
คือจิตตอนนั้นคิดแต่ว่า "ทำไงดีๆ" ...นั่งเปิดไฟหลอนอยู่สักพัก ดูนาฬิกา เที่ยงคืนกว่าไปแล้ว อะดีนาลีนพุ่งปลิ้นขนาดนี้ ยังไงก็นอนไม่ได้แน่นอน..."เอาว่ะ เป็นไงเป็นกัน" อาวุธที่มีคือร่ม กับไม้กวาด ไฟที่มีกี่ดวงในห้องปิดสว่างหมด
ค่อยๆ เอาปลายโค้งของร่มเกี่ยวเอาสิ่งของในตะกร้าออกมาก่อน กลัวสิ่งลึกลับมันรู้ตัว อีกมือถือไม้กวาดไว้ในท่าเตรียมพร้อม....แล้วเราก็เห็น..ไอ้ที่เป็นท่อนๆ ขาวๆ มันขยับ!!! (กี๊ดสิแก๊!!!)
มันคือ!!!..........จิ้งจก.....ที่ม้วนตัวอยู่กับสติ๊กเกอร์ ....ไอ้!!!#%$#%*%^&$#(^&$##$!!!!! วิ่งไปเปิดบานเลื่อนหลังห้อง แล้วหวดวงสวิงเต็มแรงหายลงไปจากระเบียงทั้งแบบนั้น หลอนสุด!! โมโหสุด อยากกรี๊ดสุด แล้วก็ปิดไฟสะกดจิตตัวเองให้นอนไปทั้งแบบนั้น T___T
ปล. คือเราเป็นคนที่กลัวสัตว์จำพวกจิ้งจก ตุ๊กแก จรเข้ และอะไรก็ตามที่มีลักษณะตัวนิ่มๆ หยุ่นๆ เหมือนหนอน อารมณ์เหมือนคนที่กลัวแมลงสาบมากๆๆๆ
ตื่นเช้ามารู้สึกผิดบาปมาก T_T ถ้าเจอแบบนี้อีก จะทำไงดี T___T
*ถ้า tag ผิดอะไรยังไง ขออภัยด้วยค่ะ