มันเป็นความน้อยใจของผู้หญิงคนหนึ่ง ที่สะสมอยู่ในใจเรื่อยๆมา โดยไม่เคยได้รับการเยียวยา.......
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เราเป็นผู้หญิงค่ะ และเราก็คบกับผู้หญิงด้วย คบมาแปดเดือนแล้วค่ะ
เจอกันครั้งแรก ยอมรับว่าทำตัวไม่ถูก เค้ามากับน้าเค้าด้วย เราเลยไม่รู้จะทำไร เราไม่ชอบคนแปลกหน้า ไม่ชอบคนที่ไม่เคยคุยด้วย ไม่เคยรู้จัก และไม่ได้มีความชอบที่เหมือนเรา เราอึดอัด แล้วน้าเค้ายังมีนิสัยที่เราไม่ชอบด้วย แต่เราก็เข้าใจนะ ไม่มีใครดีไปหมดทุกอยางหรอก เราก็เลยอยู่เฉยๆ ไม่ทำอะไร ไม่ค่อยพูด จนแฟนเราคิดว่าเราเย็นชาใส่เค้า แล้วพอแยกย้าย ต่างคนต่างกลับบ้าน เราก็ทะเลาะกันเรื่องนี้อีก เราก็ไม่รู้ว่าเค้าจะงี่เง่าทำไม ก็มันเป็นนิสัยเราที่เราจะเงียบๆแบบนื้ ก็รู้อยู่แล้ว ยังจะงี่เง่าอีก เราไม่ชอบมากๆเลย แล้วเวลาทะเลาะกันเค้าก็จะเอาเรื่องนี้มาพูดอีก เราเบื่อที่สุดเลย
มีอยู่ครั้งหนึ่ง เราลืมวันครบรอบ เค้าก็โวยวาย งี่เง่าไปหมด ชีวิตเราไม่ได้มีเรื่องนี้เรื่องเดียวนะ จะไปจำได้ยังไงตลอดเวลา เค้างี่เง่าใส่เรามากๆเลย ทำไมอ่ะ มันก็ไม่ได้พิเศษไปกว่าวันอื่นเลยนะ เออ เราก็รู้ว่าเราผิด แล้วเราเป็นคนเงียบๆ เป็นคนดื้อ ฟอร์มเยอะด้วย เวลาทะเลาะกันเราก็จะเงียบ เราก็ตอบแค่อือ อื้อ อะไรแบบนี้ ให้รู้ว่าเราไม่พอใจนะ เค้าก็ยังมางี่เง่าใส่เราอ่ะ เฮ้ย อะไรอ่ะ ก็พยายามพูดน้อยแล้วนี่ไง พอพูดเยอะ เราก็พูดตรงๆก็หาว่าด่า หาว่าไม่รัก อย่างนู้นอย่างนี้ จะเอายังไง ไม่พูดก็งี่เง่า พูดก็งี่เง้า ไม่เคยจะฟังเราหรอก ไม่มีเหตุผลเลยอ่ะ เราก้รู้นะว่าเราแย่อ่ะ เราก็พยายามใจเย็นแล้วนะ แต่เค้าไม่ใช้เหตุผลกับเราเลยอ่ะ ไม่ฟังเลยอ่ะ เรารู้สึกแย่นะเว้ย เราบอกขอโทษแล้ว เราง้อแล้ว แต่ยังไม่หาย เออ งั้นถ้าไม่หายก็อยู่อย่างนั้นไปล่ะกัน เราง้อไม่ไหวหรอก เราไม่ไหวแล้วอ่ะ จะอะไรนักหนาอ่ะ เราก็ทำเต็มที่แล้วอ่ะ เออ เราก็มีความรู้สึกนะเว้ย เราเสียใจ เราน้อยใจมาก เราไม่โอเค ไม่พร้อมจะคุยด้วย คือมันก็แค่เรื่องเล้กๆอ่ะ ถ้าจะงอนขนาดนี้ เราก็ง้อไม่ไหวอ่ะ บางเรื่องเราไม่รู้สึกว่าเราผิดด้วยซ้ำอ่ะ
แปดเดือน เราคบกันมาแปดเดือน เราทะเลาะกันทุกวัน เราก็ไม่เข้าใจว่าเค้าหาเรื่องมาทะเลาะกับเราทำไมเยอะแยะ แล้วเราเป้นคนใจร้อนนะ ถ้าเราไม่ผิด ก็คือไม่ผิด เราเถียง เราตอบกลับตรงๆเลย จะว่าแรงก็แรงดิ มันความผิดเราเหรอวะ แล้วพอเราทะเลาะด้วย เราไม่ยอม เค้าก็ร้องไห้ จะร้องทำไมอ่ะ ก็หาเรื่องมาทะเลาะเองไม่ใช่รึไง เออแต่เราก็ยอม ยอมตลอด เป็นคนผิดตลอด ง้อตลอด เปลี่ยนตัวเองหลายอย่าง เปลี่ยนกิจกรรมในวันหลายๆอย่าง ใครมันจะไปทนแฟนร้องไห้ได้อ่ะ
จริงๆไม่ว่าเราจะถูกเราจะผิด เรา

ก็ผิดทั้งหมดอ่ะ ไม่เคยสักครั้งหรอกที่เราจะถูก แล้วทะเลาะกัน ทำไมต้องเล่าให้คนอื่นฟัง ทำไมต้องให้คนอื่นปลอบ แค่ใจเย็นๆ มาคุยกับเราดีๆ แค่นี้ไม่ได้เหรอวะ แล้วเราจะทำไรได้ เราก็ปลอบตัวเองไง ปล่อยให้เรารู้สึกน้อยใจไปแบบนี้เรื่อยๆ มาตลอด ต่อให้เราร้องไห้ เค้าก็ไม่รู้ หรือรู้ เค้าก็ไม่สนใจ เค้าสนใจแต่ว่าเค้าร้องไห้ เราผิด เค้าต้องถูก เราต้องปลอบ พอเรางอนเค้าเลือกที่จะไม่ง้อเรา เลือกที่จะหาเรื่องทะเลาะกับเรา แล้วก็ร้องไห้ เรางอนเค้าอยู่สามสี่ครั้ง จากนั้นเราก็เลือกที่จะไม่บอกเค้าอีกเลยว่าเรางอน ว่าเราไม่พอใจ เพราะเราพูดไปก็เท่านั้น จะทะเลาะกันมากกว่าเดิม เฮ้ย แล้วเราร้องไห้ไม่เป็นช่ะ เราเสียใจไม่ได้ เราอ่อนแอก็ไม่ได้เหรอ เราก็ผู้หญิงธรรมดาเหมือนเธอนั่นแหล่ะ เวลาก็ไม่ค่อยจะมีให้เรา โทรคุยกันก้ไม่ทำ เราว่างทั้งวัน เค้าไม่เคยว่าง พอเราไม่ว่างก็หาว่าเราไม่มีเวลาให้ เฮ้ย เหรอ เราไม่มีเวลาให้เหรอ ไม่ใช่ว่าตัวเองไม่มีเวลามากกว่าป้ะ
เรางอน เราเสียใจ ไม่เคยมีสักครั้งที่เค้าจะรู้ เราไม่ชอบทำอะไร เราบอกว่าเราอึดอัด เราไม่อยากทำ เราบอกเป็นร้อยรอบ เค้าก้ให้เราทำเป้นร้อยรอบ เพราะเค้าชอบ เรื่องอื่นก้มี ทำไมไม่ชอบอ่ะ เค้าทำให้ได้ แล้วทำไมต้องเรื่องนี้อ่ะ พอเราทำให้ เราก็ไม่โอเค ก้หาว่าเราเป้นไร เออ ตัวเองอ่ะไม่มีวันรู้หรอก ก้ไม่เคยใส่ใจความรู้สึกเค้าเลยนี่ พูดอะไรไปว่าทำไมก็งอน ก้เงียบใส่ เราพูดอะไรก้ไม่ได้อ่ะ ไม่มีสิทธิ์ไม่อยากทำอะไรที่เค้าอยากทำหรอก เราอยากทำอะไร เค้าก็ทำให้ไม่ได้ เราอยากคุยโทรศัพท์กัน อยากคอลวีดีโอหา เค้าก้ทำให้เราไม่ได้ เรื่องแค่นี้เองนะ
เราอาบน้ำนาน เราอาบน้ำนานมาก เค้ารอแล้วเค้าก้หงุดหงิด เค้าก้งอน เราก็อาบเร็วขึ้นแล้ว เค้าก้ยังเป้นแบบเดิม แล้วเราจะทำยังไงอ่ะ ง้อก้ไม่หายอ่ะ
เราเป็นคนชอบนอน เมื่อก่อนเรานอนแทบจะสิบสองชั่วโมงต่อวัน เดี๋ยวนี้เรานอนแค่หกเจ็ดชั่วโมงพราะเราต้องตื่นมาคุยกับเค้า วันไหนเราตื่นช้า เค้าก็จะงอน บางทีคุยกันแล้วหลับ เค้าก็งอน เหมือนมันเป็นเรื่องใหญ่มาก งอนไปทั้งวัน เราก็ง้อ ง้อทั้งวัน จนเราไม่ไหว เราง้อไม่ไหวแล้ว เค้าก็จะทะเลาะกับเราอีก
เค้าไม่ชอบให้เราไปเที่ยว ไม่ชอบให้เราไปดูหนัง แต่เราชอบดุหนังมาก เมื่อก่อนเราดูอาทิตย์ล่ะสองสามวันเลย เดี๋ยวเป้นอาทิตย์ๆกว่าจะได้ดูเรื่องหนึ่ง ไปดูคนเดียว ไม่มีใครไปด้วย เพื่อนก้ดูกันไปแล้ว ส่วนเค้าก็มาดูกับเราไม่ได้
เราเสียใจทุกครั้งที่ทะเลาะกัน เราอยากร้องไห้ทุกครั้งที่เค้างอน เรารู้สึกแย่มากๆเวลาที่ง้อแล้วเค้าไม่หายงอน เราน้อยใจทุกครั้งที่เค้าไม่สนใจความรู้สึกเรา ใช่ ในช่วงเวลานั้นเค้าอาจจะงอน เค้าอาจจะเสียใจอยู่ แต่เราเองก้เสียใจนะ
แค่เพราะเราไม่ร้องไห้ เราเลยเป้นคนผิด แค่เพราะเราไม่ทำตัวอ่อนแอ เราต้องเป็นคนผิดตลอด แค่เพราะเรายอมเค้ามากเกินไป เราเลยไม่มีความสุข เราก็ไม่รู้จะทำยังไงอ่ะ
กระทู้นี้... เกิดขึ้นจากความน้อยใจของผู้หญิงคนหนึ่ง [ญญ]
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เจอกันครั้งแรก ยอมรับว่าทำตัวไม่ถูก เค้ามากับน้าเค้าด้วย เราเลยไม่รู้จะทำไร เราไม่ชอบคนแปลกหน้า ไม่ชอบคนที่ไม่เคยคุยด้วย ไม่เคยรู้จัก และไม่ได้มีความชอบที่เหมือนเรา เราอึดอัด แล้วน้าเค้ายังมีนิสัยที่เราไม่ชอบด้วย แต่เราก็เข้าใจนะ ไม่มีใครดีไปหมดทุกอยางหรอก เราก็เลยอยู่เฉยๆ ไม่ทำอะไร ไม่ค่อยพูด จนแฟนเราคิดว่าเราเย็นชาใส่เค้า แล้วพอแยกย้าย ต่างคนต่างกลับบ้าน เราก็ทะเลาะกันเรื่องนี้อีก เราก็ไม่รู้ว่าเค้าจะงี่เง่าทำไม ก็มันเป็นนิสัยเราที่เราจะเงียบๆแบบนื้ ก็รู้อยู่แล้ว ยังจะงี่เง่าอีก เราไม่ชอบมากๆเลย แล้วเวลาทะเลาะกันเค้าก็จะเอาเรื่องนี้มาพูดอีก เราเบื่อที่สุดเลย
มีอยู่ครั้งหนึ่ง เราลืมวันครบรอบ เค้าก็โวยวาย งี่เง่าไปหมด ชีวิตเราไม่ได้มีเรื่องนี้เรื่องเดียวนะ จะไปจำได้ยังไงตลอดเวลา เค้างี่เง่าใส่เรามากๆเลย ทำไมอ่ะ มันก็ไม่ได้พิเศษไปกว่าวันอื่นเลยนะ เออ เราก็รู้ว่าเราผิด แล้วเราเป็นคนเงียบๆ เป็นคนดื้อ ฟอร์มเยอะด้วย เวลาทะเลาะกันเราก็จะเงียบ เราก็ตอบแค่อือ อื้อ อะไรแบบนี้ ให้รู้ว่าเราไม่พอใจนะ เค้าก็ยังมางี่เง่าใส่เราอ่ะ เฮ้ย อะไรอ่ะ ก็พยายามพูดน้อยแล้วนี่ไง พอพูดเยอะ เราก็พูดตรงๆก็หาว่าด่า หาว่าไม่รัก อย่างนู้นอย่างนี้ จะเอายังไง ไม่พูดก็งี่เง่า พูดก็งี่เง้า ไม่เคยจะฟังเราหรอก ไม่มีเหตุผลเลยอ่ะ เราก้รู้นะว่าเราแย่อ่ะ เราก็พยายามใจเย็นแล้วนะ แต่เค้าไม่ใช้เหตุผลกับเราเลยอ่ะ ไม่ฟังเลยอ่ะ เรารู้สึกแย่นะเว้ย เราบอกขอโทษแล้ว เราง้อแล้ว แต่ยังไม่หาย เออ งั้นถ้าไม่หายก็อยู่อย่างนั้นไปล่ะกัน เราง้อไม่ไหวหรอก เราไม่ไหวแล้วอ่ะ จะอะไรนักหนาอ่ะ เราก็ทำเต็มที่แล้วอ่ะ เออ เราก็มีความรู้สึกนะเว้ย เราเสียใจ เราน้อยใจมาก เราไม่โอเค ไม่พร้อมจะคุยด้วย คือมันก็แค่เรื่องเล้กๆอ่ะ ถ้าจะงอนขนาดนี้ เราก็ง้อไม่ไหวอ่ะ บางเรื่องเราไม่รู้สึกว่าเราผิดด้วยซ้ำอ่ะ
แปดเดือน เราคบกันมาแปดเดือน เราทะเลาะกันทุกวัน เราก็ไม่เข้าใจว่าเค้าหาเรื่องมาทะเลาะกับเราทำไมเยอะแยะ แล้วเราเป้นคนใจร้อนนะ ถ้าเราไม่ผิด ก็คือไม่ผิด เราเถียง เราตอบกลับตรงๆเลย จะว่าแรงก็แรงดิ มันความผิดเราเหรอวะ แล้วพอเราทะเลาะด้วย เราไม่ยอม เค้าก็ร้องไห้ จะร้องทำไมอ่ะ ก็หาเรื่องมาทะเลาะเองไม่ใช่รึไง เออแต่เราก็ยอม ยอมตลอด เป็นคนผิดตลอด ง้อตลอด เปลี่ยนตัวเองหลายอย่าง เปลี่ยนกิจกรรมในวันหลายๆอย่าง ใครมันจะไปทนแฟนร้องไห้ได้อ่ะ
จริงๆไม่ว่าเราจะถูกเราจะผิด เรา
เรางอน เราเสียใจ ไม่เคยมีสักครั้งที่เค้าจะรู้ เราไม่ชอบทำอะไร เราบอกว่าเราอึดอัด เราไม่อยากทำ เราบอกเป็นร้อยรอบ เค้าก้ให้เราทำเป้นร้อยรอบ เพราะเค้าชอบ เรื่องอื่นก้มี ทำไมไม่ชอบอ่ะ เค้าทำให้ได้ แล้วทำไมต้องเรื่องนี้อ่ะ พอเราทำให้ เราก็ไม่โอเค ก้หาว่าเราเป้นไร เออ ตัวเองอ่ะไม่มีวันรู้หรอก ก้ไม่เคยใส่ใจความรู้สึกเค้าเลยนี่ พูดอะไรไปว่าทำไมก็งอน ก้เงียบใส่ เราพูดอะไรก้ไม่ได้อ่ะ ไม่มีสิทธิ์ไม่อยากทำอะไรที่เค้าอยากทำหรอก เราอยากทำอะไร เค้าก็ทำให้ไม่ได้ เราอยากคุยโทรศัพท์กัน อยากคอลวีดีโอหา เค้าก้ทำให้เราไม่ได้ เรื่องแค่นี้เองนะ
เราอาบน้ำนาน เราอาบน้ำนานมาก เค้ารอแล้วเค้าก้หงุดหงิด เค้าก้งอน เราก็อาบเร็วขึ้นแล้ว เค้าก้ยังเป้นแบบเดิม แล้วเราจะทำยังไงอ่ะ ง้อก้ไม่หายอ่ะ
เราเป็นคนชอบนอน เมื่อก่อนเรานอนแทบจะสิบสองชั่วโมงต่อวัน เดี๋ยวนี้เรานอนแค่หกเจ็ดชั่วโมงพราะเราต้องตื่นมาคุยกับเค้า วันไหนเราตื่นช้า เค้าก็จะงอน บางทีคุยกันแล้วหลับ เค้าก็งอน เหมือนมันเป็นเรื่องใหญ่มาก งอนไปทั้งวัน เราก็ง้อ ง้อทั้งวัน จนเราไม่ไหว เราง้อไม่ไหวแล้ว เค้าก็จะทะเลาะกับเราอีก
เค้าไม่ชอบให้เราไปเที่ยว ไม่ชอบให้เราไปดูหนัง แต่เราชอบดุหนังมาก เมื่อก่อนเราดูอาทิตย์ล่ะสองสามวันเลย เดี๋ยวเป้นอาทิตย์ๆกว่าจะได้ดูเรื่องหนึ่ง ไปดูคนเดียว ไม่มีใครไปด้วย เพื่อนก้ดูกันไปแล้ว ส่วนเค้าก็มาดูกับเราไม่ได้
เราเสียใจทุกครั้งที่ทะเลาะกัน เราอยากร้องไห้ทุกครั้งที่เค้างอน เรารู้สึกแย่มากๆเวลาที่ง้อแล้วเค้าไม่หายงอน เราน้อยใจทุกครั้งที่เค้าไม่สนใจความรู้สึกเรา ใช่ ในช่วงเวลานั้นเค้าอาจจะงอน เค้าอาจจะเสียใจอยู่ แต่เราเองก้เสียใจนะ
แค่เพราะเราไม่ร้องไห้ เราเลยเป้นคนผิด แค่เพราะเราไม่ทำตัวอ่อนแอ เราต้องเป็นคนผิดตลอด แค่เพราะเรายอมเค้ามากเกินไป เราเลยไม่มีความสุข เราก็ไม่รู้จะทำยังไงอ่ะ