สวัสดีค่ะวันนี้จะมาเล่าประสบการณ์ของตำรวจไทยให้ฟังกันค่ะ (นามสมมุติ)วันนี้ไปเจอมาสดๆร้อนเลยค่ะ 4แยกแห่งหนึ่งใกล้กับเเหล่งบันเทิงตำรวจจราจรทั้งสองด้านเลยค่ะไอ่เราก็คิดว่า ยังไงยังไงก็ต้องโดนโบกค่ะ เพราะ เราไม่ได้ใส่หมวกกันน็อค และไม่ได้เอาใบขับขี่มาเงินก็ไม่มีสักบาทตอนแรกคิดว่าไปรับน้องสาวที่รร.มันใกล้บ้าาไม่ต้องใส่ก็ไ้ด้มั้ง ใกล้จะเย็นคงไม่ตั้งแล้วมั้ง แต่ที่ไหนได้โดนโบกค่ะ เราก้อจอดค่ะ
ตำรวจ : มีใบขับขี่มั้ย
เรา : อ่อไม่ได้เอามาค่ะ
ตำรวจ : เลขบัตรล้ะ
เรา : ไม่ได้เอามาเหมือนกัน แต่จำเลขได้น่ะค่ะ
ตำรวจ : เอากุญแจรถเราไปเลยค่ะ ขึ้นไปจอดบนฟุตบาท แล้วก้อคืนกุนแจให้บอกว่าให้จอดรถตรงนี้แหล่ะ.เดี๋ยวเดินไปเสียค่าปรับน่ะ200ค่าไม่มีใบขับขี่
เรา : หนูไม่ได้ติดเงินมาเลยสักบาทหนูแวะมารับน้องค่ะหนูขอตำรวจจดใบสั่งได้มั้ยค่ะเดี๋ยวไปเสียให้
ตำรวจ : ไม่ได้ยังไงก้อไม่ได้ ก้อจอดรถอยู่ตรงนั้นแหล่ะ มารยา

(แล้วก้อเดินไปค่ะ)ไปโบกคันอื่นต่อ (คันอื่นก้อใส่หมวกกันน็อคน่ะค่ะแต่โบกเพราะถามว่ามีใบขับขี่มั้ยไม่มีก้อให้เดินไปเสียค่าปรับเหมือนกันค่ะ)
เรา : น้ำตาซึมค่ะ (ไม่ได้อ่อนแอน่ะค่ะ มันเป็นความรู้สึกแบบเสียควมรู้สึกค่ะว่าทำไมต้องว่าให้เราขนาดนี้พูดดีดีก็ได้ค่ะ ฟังภาษาไทยเป็นค่ะ พ่อแม่เราไม่เคยด่าเราว่าตอแลหรือมารยาเลยค่ะไม่เคยแม้แต่สักครั้ง แต่ตำรวจคนนี้ทำให้หนูเสียความรู้สึกมากค่ะ อยากรู้ว่าที่บ้านเขาพูดคุยกันไม่ดีหรอค่ะ หรือเขาด่าใส่กันในครอบครัว ถึงได้กล้ามาว่าให้คนอื่น)
ตำรวจ 2 : เดินมาแล้วก้อมาจับแขนค่ะ ถามว่า น้องเปนไร โดนอะไร ไม่ต้องร้องน้ะ คราวหลังใส่หมวกกันน็อคด้วยเน้อ.
ตำรวจ2 : (ตะโกนหาตำรวจคนแรกค่ะ ) :ปล่อยน้องเขาไปแล้ น้องเขาปอจะไห้ล้ะ ปล่อยปล่อยไปเตอะ
ตำรวจ : เออ ก่อมันยะผิด ก่อหื้อมันอยู่หั้นหนะ <แล้วหันมาด่าหนูอีกรอบค่ะ> : อย่ามาใช้มารยาแถวนี้
ตำรวจ2 : ไปเลยน้อง ขับรถดีดีนะ คราวหลังใส่หมวกกันน็อคด้วยมันผิดกฎจราจร
เรา : ค่ะ ขอบคุณค่ะ แล้วก้อขับรถกลับบ้าน น้ำตานี่ไหลเลยค่ะมันห้ามไม่อยู่ (อารมณ์แบบชาติที่แล้วกูไปทำไรให้ถึงได้มาว่ากันขนาดนี้)
ตำรวจไทยนิสัย....
ตำรวจ : มีใบขับขี่มั้ย
เรา : อ่อไม่ได้เอามาค่ะ
ตำรวจ : เลขบัตรล้ะ
เรา : ไม่ได้เอามาเหมือนกัน แต่จำเลขได้น่ะค่ะ
ตำรวจ : เอากุญแจรถเราไปเลยค่ะ ขึ้นไปจอดบนฟุตบาท แล้วก้อคืนกุนแจให้บอกว่าให้จอดรถตรงนี้แหล่ะ.เดี๋ยวเดินไปเสียค่าปรับน่ะ200ค่าไม่มีใบขับขี่
เรา : หนูไม่ได้ติดเงินมาเลยสักบาทหนูแวะมารับน้องค่ะหนูขอตำรวจจดใบสั่งได้มั้ยค่ะเดี๋ยวไปเสียให้
ตำรวจ : ไม่ได้ยังไงก้อไม่ได้ ก้อจอดรถอยู่ตรงนั้นแหล่ะ มารยา
เรา : น้ำตาซึมค่ะ (ไม่ได้อ่อนแอน่ะค่ะ มันเป็นความรู้สึกแบบเสียควมรู้สึกค่ะว่าทำไมต้องว่าให้เราขนาดนี้พูดดีดีก็ได้ค่ะ ฟังภาษาไทยเป็นค่ะ พ่อแม่เราไม่เคยด่าเราว่าตอแลหรือมารยาเลยค่ะไม่เคยแม้แต่สักครั้ง แต่ตำรวจคนนี้ทำให้หนูเสียความรู้สึกมากค่ะ อยากรู้ว่าที่บ้านเขาพูดคุยกันไม่ดีหรอค่ะ หรือเขาด่าใส่กันในครอบครัว ถึงได้กล้ามาว่าให้คนอื่น)
ตำรวจ 2 : เดินมาแล้วก้อมาจับแขนค่ะ ถามว่า น้องเปนไร โดนอะไร ไม่ต้องร้องน้ะ คราวหลังใส่หมวกกันน็อคด้วยเน้อ.
ตำรวจ2 : (ตะโกนหาตำรวจคนแรกค่ะ ) :ปล่อยน้องเขาไปแล้ น้องเขาปอจะไห้ล้ะ ปล่อยปล่อยไปเตอะ
ตำรวจ : เออ ก่อมันยะผิด ก่อหื้อมันอยู่หั้นหนะ <แล้วหันมาด่าหนูอีกรอบค่ะ> : อย่ามาใช้มารยาแถวนี้
ตำรวจ2 : ไปเลยน้อง ขับรถดีดีนะ คราวหลังใส่หมวกกันน็อคด้วยมันผิดกฎจราจร
เรา : ค่ะ ขอบคุณค่ะ แล้วก้อขับรถกลับบ้าน น้ำตานี่ไหลเลยค่ะมันห้ามไม่อยู่ (อารมณ์แบบชาติที่แล้วกูไปทำไรให้ถึงได้มาว่ากันขนาดนี้)