เรื่องของเราก็มีอยู่ว่า ก่อนเรากะบแฟนจะเป็รแฟนกัน เราเริ่มจากเป็นเพือนสนิทก่อน แล้วหลังจากนั้นก็เป็นแฟน
คบกันได้ประมาณสองปีก็เลิกกัน ก็จบสวยนะ ไม่ได้มีปัญหาอะไรกัน แต่หลังจากนั้นสักพักก็ห่างกันไป แต่เราเห็นว่า
การจบของพวกเราไม่ได้แย่อะไร ก็เลยอยากเป็นเพื่อนกับเขาเหมือนเดิม และเขาเองก็มีแฟนใหม่แล้วด้วย ส่วนเรา
ก็ยังไม่ได้มีใคร เราก็ไม่ได้คิดอะไร ก็เลยพยายามคุยกับเขาให้สนิทแบบเดิม แต่กลายเป็นว่าต่อให้เราเข้าใจเขาเท่าไหร่
เขาก็เฉย มีอะไรปรึกษาเขา เขาก็ให้คำปรึกษาเรานะ แต่ว่าก็ไม่ได้เข้าหาเรา เหมือนแต่ก่อนเหมือนเป็นเพื่อนกันอ่ะ ง่ายๆคือ
เราอยากเป็นเพื่อนกับเขา แต่เขาเฉยๆ ไม่รู้อยากเป็นรึป่าวนะ ให้คำปรึกษาและช่วยแต่ก็ไม่ได้มายุ่งหรือทักทายอะไรเรา จนกว่าเราจะทักเอง
อย่างวันเกิด วันเกิดเรากับเขาใกล้กัน ถ้าราไม่ทักเขาก่อน เขาก็ไม่ทักเรา จนเราเฉยๆท้อ จนไม่อยากยุ่งวุ่นวายกับเขาละ
ทั้งๆทึ่อยากเปนเพื่อน แต่เขากับไม่ได้ให้ความสนใจอะไรเราเหมือนแต่ก่อนจริงๆ จนเราตัดสินใจจะไม่ยุ่งกับเขาอีกเลย
และหลังจากที่เราตัดสินใจแบบนั้น อยู่ๆเขาก็โทรมาหา ขอเบอร์กับไลน์เรา (มันแปลกมากๆ เป็นวันเดียวกันกับที่เราตัดสินใจเด็ดขาดว่าจะไม่ยุ่งอีกเลย แล้วเราก็ไม่ได้เล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังด้วย แต่อยู่ๆก็ทักมา)

หลังจากนั้นก็คุยเป็นเพื่อนกันปกติ (เขาก็มีแฟนละเหมือนเดิม) เราก็คุยกับเขาในฐานะเพื่อนคนนึง ทำตัวเหมือนที่เคยเปน เหมือนสนิทกันแต่ก่อน แบบเพื่อนจริงๆ แรกๆเขาก็ปกติอยู่นะ เราก็ทักเขาทุกวันเหมือนที่เคยทำ กังวลอะไรมีอะไรก็ปรึกษาปกติ แต่หลังจากนั้นเขาก็เริ่มเหมือนเดิม ไม่ปฏิเสธแต่ก็ไม่เข้าหา ซึ่งเราสัมผัสได้อ่ะ ต่างจากเพื่อนอีกคน เราก็ปฏิบัติกับเพื่อนคนนี้เหมือนที่ปฏิบัติกับแฟนเก่าเรา ซึ่งเพื่อนคนนี้ก็มีแฟนแล้วเหมือนกัน แต่ความรู้สึกต่างกันลิบลับเลย เขากลับใส่ใจเรา ให้ใจเราเต็มร้อยเหมือนที่เราให้เขา มีอะไรก็ช่วยกันจริงๆ คือเราไม่ได้เดินแค่คนเดียว แต่เราเดินไปด้วยกัน(งงรึป่าวค่ะ) เป็นเพื่อนแบบเพื่อนที่พร้อมช่วยเหลือกันจริงๆ เปิดใจให้กันเต็มร้อย ซึ่งต่างจากแฟนเก่าแล้ว แฟนก็มีแล้ว เราก็ไม่ได้จะก้าวก่ายเลย เราก็คิดแบบเพื่อนเลยจริงๆ เราไม่ชอบใจตรงที่ ถ้าไม่อยากเปนเพื่อนกัน ก็อย่ามาเข้าหาแบบนี้ดิ เขาเรียกว่าอะไรนะ เรียกว่าหย่อนเบ็ตเหมือนที่ภาษาวัยรุ่นเขาชอบเรัยกกันรึป่าวนะ ก็คือพอเราอยากเปนเพื่อน เขาก็เฉยๆ ช่วยเรานะ ไม่ได้ปฏิเสธเรา แต่ก็ไม่ได้เข้าหา แต่พอเราไม่สนใจจริงๆกับเข้าหาเรา แล้วมาเปนเพื่อน แต่พอเราเข้าหา ก็กลายเปนว่ากลับเข้าสู่สภาพเดิมคือมีอะไรช่วยนะ ไม่ปฏิเสด แต่ก็ไม่ได้เข้าหาหรือทักเราก่อน ซึ่งเราบอกตรงๆ เราไม่ชอบอะ อึดอัดมากๆ ที่เราคุยนี่ต้องการเพื่อนที่เปิดใจด้วยกันนะ จะเป็นเพื่อนก็เป็นไปดิ หรือถ้าจะไม่ยุ่งเกี่ยวอะไรก็บอกมา หรือว่าเรารบกวนกลัวแฟนเข้าใจผิดเพราะว่าสถานะมันต่างกัน ก็ว่ากันไป เราไม่ได้ว่าอะไรเลยยยยย ขอแค่บอกกันก็พอ ทำแบบนี้มันเสียความรู้สึกหวะ ถ้าไม่คิดจะเปนเพื่อนก็ไม่ต้องมายุ่ง มายุ่งตอนเราจะถอยไปจรืงๆ เสียความรู้สึกนะเว้ย แต่นี่คืออะไร ปากบอกว่ามีอะไรก็ปรึกษาได้ ไม่รำคาญ แต่ถ้าเราไม่ทักเขาไป เขาก็ไม่เคยทักมา แบบนี้ก็อย่ามาเป็นเพื่อนกันเลยจริงๆ ถ้าจะทำให้เสียความรู้สึกขนาดนี้อ่ะนะ

เราไม่รู้ว่าสถานการณ์แบบนี้คืออะไร เป็นแบบไหน เรียกว่าอะไร เพื่อนๆช่วยอธิบายทีนะค่ะ แล้วเราควรทำยังไงช่วยบอกที ตอนนี้อึดอัดใจมากจริงๆค่ะ
ป.ล.และถ้าเพื่อนๆเปนเรา จะทำอย่างไรค่ะ