สวัสดีครับ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผม ผิดพลาดยังไงก็ขอโทษนะครับ
. . .
ผมมาจากจังหวัดทางภาคเหนือครับพอเรียนจบก็ได้งานที่ กทม เป็นครั้งแรกที่ได้มาใช้ชีวิตคนเดียวในเมืองหลวง อารมณ์เหมือนเด็กบ้านนอกเข้ากรุงเลย
พอมาอยู่กรุงเทพ ผมก็ใช้ชีวิตทำงานแล้วก็กลับที่พักเป็นแบบนี้ประจำ แต่
เมื่อถึงวันหยุดก็ถึงเวลาที่ผมเปิดโลกทัศน์เข้าใจเมืองหลวงให้มากขึ้น คือการออกไปถ่ายรูปครับ
...สถานที่แรกที่ผมสนใจอยากไปเก็บภาพมากนั่นก็คือ สถานีรถไฟหัวลำโพง ครับ
ผมมีความรู้สึกว่าเป็นสถานที่ที่รวมผู้คนหลากหลาย ทางเชื้อชาติ ภาษา และชาติพันธุ์
....
เมื่อถึงวันหยุด ผมก็นั่ง MRT จากห้วยขวางแถวที่พักผมมุ่งสู่ สถานีหัวลำโพง โดยพกกล้อง 60D กับ เลนล์ 50 m ไปด้วย
เมื่อถึงสถานีหัวลำโพง ผมรู้สึกถึงแรงดึงดูดให้เข้าไปถ่ายรูปของสถานที่ตรงนี้มาก มีผู้คนมากมาย และหลากหลาย
ผมจึงไม่รอช้าเดินสำรวจไปรอบๆของสถานีเห็นอะไรที่ผมอยากถ่ายก็ถ่ายเก็บไว้
อารมณ์ความรู้สึกของผมตอนนี้เหมือนได้มาเที่ยวต่างประเทศเลย เพราะเป็นสถานที่ที่ผมไม่คุ้นเคยและรู้สึกแปลกใหม่
...ผมลืมบอกไปครับผมเป็นคนที่ชอบภาพถ่ายขาวดำครับ รูปที่ผมไปถ่ายครั้งนี้จึงเป็นรูปขาวดำทั้งหมด เพราะผมรู้สึกว่าภาพถ่ายขาวดำมีเสน่ห์ และดึงดูดอารมณ์ได้ดีครับ
ผมใช้เวลาในการถ่ายรูป ที่ สถานีหัวลำโพงประมาณเกือบ 2 ชั่วโมง เดินวนประมาณ 3 รอบ เพื่อหามุมมองที่น่าสนใจถ่ายครับ
ผมมาเก็บรูปที่นี่ผมไม่รู้ว่าเขาห้ามถ่ายรูปหรือป่าว เห็นมี รปภ. เต็มเลยรูปของผมจึงเป็นรูป Snapshot ซะส่วนใหญ่ครับ
การมาถ่ายรูปครั้งนี้ ผมรู้สึกว่าผมมีความคุ้มค่าแล้วกับวันหยุด 1 วันของผม ที่ได้มา ถ่ายภาพที่ สถานีรถไฟหัวลำโพง
ผมได้เข้าใจกรุงเทพ ในมุมที่ไม่ใช่เมืองหลวงที่มีตึกใหญ่ และมีความทันสมัย แต่สิ่งที่ได้รับจากการถ่ายภาพครั้งนี้คือ กรุงเทพเป็นเมืองแห่งความหวัง ของผู้คนต่างจังหวัด ในการจากบ้านหางานเลี้ยงชีพ รวมทั้งตัวของผมเองด้วย
...
ขอบคุณครับที่สนใจและอ่านกระทู้แรกของผม
สถานที่นี้ อาจเป็นสถานที่ที่คุ้นเคยสำหรับใครหลายๆคน แต่สำหรับผมแล้วเป็นสถานที่ที่ให้ความรู้สึกแปลกใหม่และให้ความท้าทายสำหรับผม
จึงมีสิ่งอยากจะฝากไว้ว่า '' การพบเจอสิ่งใหม่ๆย่อมคุ้มค่าเสมอ '' เพื่อเป็นแรงขับเคลื่อนของคนที่ชอบถ่ายรูปเหมือนผมนะครับ ขอบคุณครับ.
เด็กต่างจังหวัดไปถ่ายรูปที่ประเทศหัวลำโพง
. . .
ผมมาจากจังหวัดทางภาคเหนือครับพอเรียนจบก็ได้งานที่ กทม เป็นครั้งแรกที่ได้มาใช้ชีวิตคนเดียวในเมืองหลวง อารมณ์เหมือนเด็กบ้านนอกเข้ากรุงเลย
พอมาอยู่กรุงเทพ ผมก็ใช้ชีวิตทำงานแล้วก็กลับที่พักเป็นแบบนี้ประจำ แต่
เมื่อถึงวันหยุดก็ถึงเวลาที่ผมเปิดโลกทัศน์เข้าใจเมืองหลวงให้มากขึ้น คือการออกไปถ่ายรูปครับ
...สถานที่แรกที่ผมสนใจอยากไปเก็บภาพมากนั่นก็คือ สถานีรถไฟหัวลำโพง ครับ
ผมมีความรู้สึกว่าเป็นสถานที่ที่รวมผู้คนหลากหลาย ทางเชื้อชาติ ภาษา และชาติพันธุ์
....
เมื่อถึงวันหยุด ผมก็นั่ง MRT จากห้วยขวางแถวที่พักผมมุ่งสู่ สถานีหัวลำโพง โดยพกกล้อง 60D กับ เลนล์ 50 m ไปด้วย
เมื่อถึงสถานีหัวลำโพง ผมรู้สึกถึงแรงดึงดูดให้เข้าไปถ่ายรูปของสถานที่ตรงนี้มาก มีผู้คนมากมาย และหลากหลาย
ผมจึงไม่รอช้าเดินสำรวจไปรอบๆของสถานีเห็นอะไรที่ผมอยากถ่ายก็ถ่ายเก็บไว้
อารมณ์ความรู้สึกของผมตอนนี้เหมือนได้มาเที่ยวต่างประเทศเลย เพราะเป็นสถานที่ที่ผมไม่คุ้นเคยและรู้สึกแปลกใหม่
...ผมลืมบอกไปครับผมเป็นคนที่ชอบภาพถ่ายขาวดำครับ รูปที่ผมไปถ่ายครั้งนี้จึงเป็นรูปขาวดำทั้งหมด เพราะผมรู้สึกว่าภาพถ่ายขาวดำมีเสน่ห์ และดึงดูดอารมณ์ได้ดีครับ
ผมใช้เวลาในการถ่ายรูป ที่ สถานีหัวลำโพงประมาณเกือบ 2 ชั่วโมง เดินวนประมาณ 3 รอบ เพื่อหามุมมองที่น่าสนใจถ่ายครับ
ผมมาเก็บรูปที่นี่ผมไม่รู้ว่าเขาห้ามถ่ายรูปหรือป่าว เห็นมี รปภ. เต็มเลยรูปของผมจึงเป็นรูป Snapshot ซะส่วนใหญ่ครับ
การมาถ่ายรูปครั้งนี้ ผมรู้สึกว่าผมมีความคุ้มค่าแล้วกับวันหยุด 1 วันของผม ที่ได้มา ถ่ายภาพที่ สถานีรถไฟหัวลำโพง
ผมได้เข้าใจกรุงเทพ ในมุมที่ไม่ใช่เมืองหลวงที่มีตึกใหญ่ และมีความทันสมัย แต่สิ่งที่ได้รับจากการถ่ายภาพครั้งนี้คือ กรุงเทพเป็นเมืองแห่งความหวัง ของผู้คนต่างจังหวัด ในการจากบ้านหางานเลี้ยงชีพ รวมทั้งตัวของผมเองด้วย
...
ขอบคุณครับที่สนใจและอ่านกระทู้แรกของผม
สถานที่นี้ อาจเป็นสถานที่ที่คุ้นเคยสำหรับใครหลายๆคน แต่สำหรับผมแล้วเป็นสถานที่ที่ให้ความรู้สึกแปลกใหม่และให้ความท้าทายสำหรับผม
จึงมีสิ่งอยากจะฝากไว้ว่า '' การพบเจอสิ่งใหม่ๆย่อมคุ้มค่าเสมอ '' เพื่อเป็นแรงขับเคลื่อนของคนที่ชอบถ่ายรูปเหมือนผมนะครับ ขอบคุณครับ.