" หนึ่งภาพถ่ายเล่าเรื่องราว โรงเรียนวัดทรายมูล "

ก่อนอื่นเลยนี้เป็นกระทู้เเรกที่ผมทำถ้าผิดพลาดประการใดก็ขออภัยมานะที่นี้ด้วย
วันนี้เป็นวันที่ 19 l 08 l 2558 ร.ร.ของผมจะมีกิจกรรมสัมผัสชีวิตซึ่งผมได้ไปสอน ร.ร. เเห่งหนึ่งเป็นโรงเรียนเล็กๆนักเรียนค่อนข้างมีนักเรียนไม่เยอะสักเท่าไร มีนักเรียนชั้นละประมาณสิบกว่าคน พูดง่ายๆก็ ร.ร.ชนบท เเหละครับ เเต่สิ่งที่ผมได้มันมีอะไรหลายอย่างกว่าที่คิด...
พูดเเล้ว อย่ามัวเสียเวลาเวลาเลยครับเราไปชมบรรยากาศ ร.ร.เเห่งนี้ดีกว่าครับ ยิ้ม

ก่อนอื่น ทางเข้า ร.ร. เเห่งนี้ต้องเดิน เข้าไปในตัววัด


จากนั้นผมก็เดินมาจนถึงหน้า ร.ร. ด้านหน้าจะเป็นสามเเยก เวลาประมาณนั้นก็เกือบๆเที่ยงพอดี น้องๆยังกินข้าวกันอยู่


ก้าวเเรกที่เข้าไป โอ้โห้ มันเป็นธรรมชาติมากๆมีเเต่ต้นไม้ใหญ่อยู่รอบๆ ร.ร. เข้าไปรู้สึกร่มรื่นมาก เด็กๆก็น่ารัก ฝนพึ่งหยุดตกด้วย







เเอบถ่ายน้องเขากินขนมมา55555 ประหลาดใจ  



พอกินข้าวอาหารอะไรเสร็จ ร.ร.นี้ก็จะปล่อยให้พักประมาณ 30 นาที ก่อนเข้าเรียน ผมเลยจึงเอาเวลาไปถามบลาๆน้อง
ผมเจอน้องคนหนึ่งผมเลยเข้าไปถาม ผมเห็นตราด้านอกซ้ายน้องเขาผมเลยถาม
ผม : น้องครับตรานี้คืออะไรหรอครับ
น้อง : อ่อนี้เป็นตราที่ได้จากการเเข่งโยนบอล



ไอผมก็ งง อะไรคือโยนบอลผมเลยเเอบไปสังเกตการณ์ แล้วผมก็รู้คำตอบ อ่อ การโยนบอลที่ว่าคือการโยนบอล(ลูกเทนนิส)ให้ลงตะกร้านี้เอง ดูท่าทางจะสนุกนะเนี้ย55555 เห็นเเล้วอยากกลับไปอยู่ประถมเลย




พอ ร.ร. เข้าเพื่อนๆผมก็ไปสอนน้องๆเเละทำกิจกรรมด้วยกันส่วนผมก็เดินถ่ายรูปไปเรื่อยเปื่อย (เหมือนกินเเรงเลย55555)









น้องคนนี้ซนมากวิ่งไปมาได้ทั้งวัน คร่อกฟี้


ละเเล้วเวลาของผมก็หมดลงผมต้องกลับ ร.ร. ผมขอบคุณมากที่มีกิจกรรมเเบบนี้ขึ้นมันทำให้ผมได้ได้ทำให้น้องมีความสุขเเละได้อะไรหลายๆอย่างกลับมาทั้งความสุขเสียงหัวเราะละผมก็มีความสุขที่เห็นน้องๆยิ้มถ้ามีโอกาศผมจะกลับมา "ณ โรงเรียนวัดทรายมูล" ลากันด้วยภาพสุดท้ายน้องที่นี้น่ารักมากครับยิ้ม


ขอบคุณที่เข้ามาอ่านครับ

แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่