คือลูกคนนี้ก็โตเเล้วครับ ทำงาน เเต่วันๆเมื่อถึงบ้าน ก็มีชีวิตส่วนตัว ไม่คุยกับที่บ้านซักคำ จะคุยก็ต่อเมือ่ต้องการอะไรซักอย่าง ไม่งั้นก็จะเล่นโทรศัพท์กับคอมฯ พิมพ์คุยยิ้มเเย้มกับสาวๆ ทวีตเตอร์อยู่ได้ทั้งวัน (เคยถามได้เงินมั้ยไอ่ทวีตข่าวเนี่ย เค้าตอบอย่างภมิใจว่า มีคนรีทวีตเป็นพันกว่าเเล้ว) เหอะๆ หลายๆทีจะเห็นดูหนังเอกซ์ จนหลังๆกล้าดูต่อหน้าเเม่
ส่วนงานบ้านไม่ช่วยทำ กกนก็ไม่ซัก ไม่ต้องพูดเสื้อผ้า กินข้าวเสร็จก็ไม่ล้าง หลังๆเพิ่งจะมาล้างเเต่ก็ล้างเเค่ของตัวเอง บ้านไม่ช่วยถู เสมือนเอาเปรียบเเม่กับสมาชิกคนอื่นในบ้าน เป็นถึงพี่คนโต เเต่ไม่ทำอะไรเหมือนเป็นผู้ใหญ่ในบ้าน (ไม่มีพ่อ)
ทะเลาะกับเเม่บ่อยๆ เพราะเเม่ขี้หวังดี จนเป็นเสียงบ่นที่น่ารำคาญ จนล่าสุดโชว์นิ้วกลางให้ ช่วงหลังเเม่ร้องไห้บ่อย เพราะด่าเเช่งบ้างทำให้สะเทือนใจ บอกให้เค้าย้ายบ้านไปอยู่เองเถอะก็ไม่ไป คงคิดว่าไปไม่รอด
ครั้งนึง ปกติเเม่จะตัดผมให้ ครั้งนึงเเต่ก็บ่อยๆ เเต่ครั้งนี้รุนเเรงสุด เเม่ตัดไม่ถูกใจ โมโหจนต่อยเเม่ ผมไม่อยู่ เเต่เเม่เล่า โดนเเค่มือ ด่าเเช่งเอยจนเคยชินไปเเล้ว เเม่เจ็บขา วันนึงทะเลาะกันจนไปชี้นิ้วใส่ขาเเม่เเล้วเเช่งขอให้ขาหักๆๆๆ ผมฟังเเล้วจะร้องไห้ตอนเเม่เล่า จะเอาเรื่องเเม่บอกว่าอย่าเดี๋ยวเป็นเรื่องอีก ฯลฯ
ก่อนหน้า ก็คิดเเต่จะหาเมีย (คือเค้าสารภาพว่า ไม่เคยเอาใคร เเล้วมาพาลใส่เเม่ "เพราะมะรึง") การใช้สรรพนาม เเบบนี้กับเเม่ บาปเเค่ไหน เอาเปรียบเเม่ โชว์นิ้วกลางใส่เเม่ ฯลฯ จะมีกรรมถึงไหนครับ
อยู่นอกบ้าน เช่นที่ทำงาน เค้าเป็นคนดีมาก ซื่อ ยิ้มเเย้ม ขี้เกรงใจ กลับมาบ้าน เเม่ใช้ไรไม่ได้เลย เเต่ทำให้ที่ทำงาน เต็มที่ ตายให้ก็ยอม พอเครียดก็ระบายใส่ที่บ้านเฉย
คนลักษณะนี้ จะเป็นไงต่อไปครับ ผมก็เป็นห่วงนะ รู้ว่าที่เค้าทำมีเเต่จะเเย่ๆ บอกไปกี่รอบ ก็ไม่ปรับปรุงเปลี่ยนเเปลง เเม่เคยบอกโหงวเฮ๊งเหมือนพ่อ (ซึ่งพ่อเป็นคนเลว ติดเพื่อน กินเหล้า) เเต่เค้านี่ไม่กินเหล้า รับหลังไม่รู้ เคยขโมยเงินที่บ้านไปซื้อของที่อยากได้เอง เเล้วมาหลอกว่า เพื่อนเค้าขอยืมตังค์เเล้วจะผ่อนจ่าย สุดท้ายก็ไปจิ๊กเงินที่บ้านมาผ่อนจ่ายเอง ฯลฯ
เงินไม่ค่อยตั้งใจหา ทำงานที่เดียวจบ เงินเดือนไม่มาก เเต่ภาระบ้านสูง เเกก็ไม่เดือดร้อน เเม่เครียดเเม่ไม่เเข็งเเรง ก็ไม่สน อะไรทั้งนั้น วันจันทร์ตื่นมา เเม่ต้องตื่นเช้ากว่าเพื่อทำให้กิน เเล้วก็ยังมีบ่น ตักข้าวเยอะไป (มันไม่เคยตักเองเลย) จนทนไม่ได้ต้องบอก ก็ตักเองสิจะได้รุ้กินเเค่ไหน เเต่ก็ไม่เคยตักเองอยู่ดี พอไปทำงาน กลับมาก็ชีวิตเนต เสาร์ทิด ก็เนตทั้งวันไม่ก็ไปเดินสยามมาบุญครอง กลับบมาก็โทรศัพท์กับเนต
ตอนนี้ก็นั่งเล่นศัพท์อยู่ คนที่เค้าคุยด้วยต่างๆนานาก็ไม่รู้ธาตุเเท้ คนเราในสังคมมีเลวมีดี มองไม่ออกจริงๆ
เค้าควรจะทำไงดี มีคำเเนะนำไรดีดีไหม ให้คนกลับใจ คำพูดที่บ้านไม่ช่วยไรเลยครับ ตอนเด็กเค้ากลับดีนะ เชื่อฟัง
หรือเค้าจะมีมารร้ายสิงสาปอยู่ข้างในครับ มีคาถาไรไล่มั้ย
ถ้าลูกโชว์นิ้วกลางใส่เเม่ เค้าควรโดนประนามไรครับ บาปอะไรบ้าง
ส่วนงานบ้านไม่ช่วยทำ กกนก็ไม่ซัก ไม่ต้องพูดเสื้อผ้า กินข้าวเสร็จก็ไม่ล้าง หลังๆเพิ่งจะมาล้างเเต่ก็ล้างเเค่ของตัวเอง บ้านไม่ช่วยถู เสมือนเอาเปรียบเเม่กับสมาชิกคนอื่นในบ้าน เป็นถึงพี่คนโต เเต่ไม่ทำอะไรเหมือนเป็นผู้ใหญ่ในบ้าน (ไม่มีพ่อ)
ทะเลาะกับเเม่บ่อยๆ เพราะเเม่ขี้หวังดี จนเป็นเสียงบ่นที่น่ารำคาญ จนล่าสุดโชว์นิ้วกลางให้ ช่วงหลังเเม่ร้องไห้บ่อย เพราะด่าเเช่งบ้างทำให้สะเทือนใจ บอกให้เค้าย้ายบ้านไปอยู่เองเถอะก็ไม่ไป คงคิดว่าไปไม่รอด
ครั้งนึง ปกติเเม่จะตัดผมให้ ครั้งนึงเเต่ก็บ่อยๆ เเต่ครั้งนี้รุนเเรงสุด เเม่ตัดไม่ถูกใจ โมโหจนต่อยเเม่ ผมไม่อยู่ เเต่เเม่เล่า โดนเเค่มือ ด่าเเช่งเอยจนเคยชินไปเเล้ว เเม่เจ็บขา วันนึงทะเลาะกันจนไปชี้นิ้วใส่ขาเเม่เเล้วเเช่งขอให้ขาหักๆๆๆ ผมฟังเเล้วจะร้องไห้ตอนเเม่เล่า จะเอาเรื่องเเม่บอกว่าอย่าเดี๋ยวเป็นเรื่องอีก ฯลฯ
ก่อนหน้า ก็คิดเเต่จะหาเมีย (คือเค้าสารภาพว่า ไม่เคยเอาใคร เเล้วมาพาลใส่เเม่ "เพราะมะรึง") การใช้สรรพนาม เเบบนี้กับเเม่ บาปเเค่ไหน เอาเปรียบเเม่ โชว์นิ้วกลางใส่เเม่ ฯลฯ จะมีกรรมถึงไหนครับ
อยู่นอกบ้าน เช่นที่ทำงาน เค้าเป็นคนดีมาก ซื่อ ยิ้มเเย้ม ขี้เกรงใจ กลับมาบ้าน เเม่ใช้ไรไม่ได้เลย เเต่ทำให้ที่ทำงาน เต็มที่ ตายให้ก็ยอม พอเครียดก็ระบายใส่ที่บ้านเฉย
คนลักษณะนี้ จะเป็นไงต่อไปครับ ผมก็เป็นห่วงนะ รู้ว่าที่เค้าทำมีเเต่จะเเย่ๆ บอกไปกี่รอบ ก็ไม่ปรับปรุงเปลี่ยนเเปลง เเม่เคยบอกโหงวเฮ๊งเหมือนพ่อ (ซึ่งพ่อเป็นคนเลว ติดเพื่อน กินเหล้า) เเต่เค้านี่ไม่กินเหล้า รับหลังไม่รู้ เคยขโมยเงินที่บ้านไปซื้อของที่อยากได้เอง เเล้วมาหลอกว่า เพื่อนเค้าขอยืมตังค์เเล้วจะผ่อนจ่าย สุดท้ายก็ไปจิ๊กเงินที่บ้านมาผ่อนจ่ายเอง ฯลฯ
เงินไม่ค่อยตั้งใจหา ทำงานที่เดียวจบ เงินเดือนไม่มาก เเต่ภาระบ้านสูง เเกก็ไม่เดือดร้อน เเม่เครียดเเม่ไม่เเข็งเเรง ก็ไม่สน อะไรทั้งนั้น วันจันทร์ตื่นมา เเม่ต้องตื่นเช้ากว่าเพื่อทำให้กิน เเล้วก็ยังมีบ่น ตักข้าวเยอะไป (มันไม่เคยตักเองเลย) จนทนไม่ได้ต้องบอก ก็ตักเองสิจะได้รุ้กินเเค่ไหน เเต่ก็ไม่เคยตักเองอยู่ดี พอไปทำงาน กลับมาก็ชีวิตเนต เสาร์ทิด ก็เนตทั้งวันไม่ก็ไปเดินสยามมาบุญครอง กลับบมาก็โทรศัพท์กับเนต
ตอนนี้ก็นั่งเล่นศัพท์อยู่ คนที่เค้าคุยด้วยต่างๆนานาก็ไม่รู้ธาตุเเท้ คนเราในสังคมมีเลวมีดี มองไม่ออกจริงๆ
เค้าควรจะทำไงดี มีคำเเนะนำไรดีดีไหม ให้คนกลับใจ คำพูดที่บ้านไม่ช่วยไรเลยครับ ตอนเด็กเค้ากลับดีนะ เชื่อฟัง
หรือเค้าจะมีมารร้ายสิงสาปอยู่ข้างในครับ มีคาถาไรไล่มั้ย