สวัสดีคะ พึ่งเคยตั้งกระทู้เล่าเป็นเรื่องเป็นราวแบบนี้ครั้งแรกเลย ถ้าผิดพลาดยังไงขออภัยด้วยนะคะเริ่มเลยละกัน
เรื่องราวเกิดขึ้นตอนที่ย้ายมาอยู่ที่กรุงเทพใหม่ๆเลยคะ ตอนนั้นเจ้าของกระทู้สอบติดมหาลัยใน กทม. นี่ละคะ เลยต้องย้ายจากนครสวรรค์มาเช่าห้องพักอยู่ใน กทม.คะ แต่ตอนนี้เก๊าขึ้นปี3แล้วนะ เรื่องราวเกิดขึ้นจากคอนโดนี่ละคะ ตอนเราเข้ามาอยู่ กทม. ใหม่ๆก็ยังไม่ค่อยรู้จักใคร จนมาเจอเพื่อนคนนึงเรียนคณะเดียวกับเราชื่อเปิ้ล เราเลยชวนให้เค้าไปเช่าห้องอยู่กับเราจะได้ไม่เหงาเเละมีคนหารค่าห้องด้วย เปิ้ลก็ตกลงจะไปเช่าห้องอยู่กะเราคะ เพราะเค้าก็ไม่อยากอยู่คนเดียวเหมือนกัน ห้องที่เราอยู่มีลักษณะเป็นคอนโดที่มีทั้งขายเเละให้เช่า เราก็ตกลงเช่าด้วยราคา 4000 บาท เรารู้สึกแปลกๆตั้งเเต่เข้ามาที่นี่ครั้งเเรกแล้วคะ ตอนที่เจ้าของห้องพาขึ้นมาดูห้อง พอเปิดห้องให้ดูเราได้กลิ่นอับแรงมากเเต่ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะเป็นคอนโดค่อนข้างใหญ่คนอยู่เยอะเลยคิดว่าไม่น่าจะมีอะไร จนทำสัญญาเสร็จเจ้าของห้องก็พูดกับเราและเปิ้ลว่าไหว้ศาลข้างหน้าคอนโดด้วยนะถ้าขนของเข้ามาอยู่ เราก็ไม่ได้คิดอะไรเเต่เพื่อนเราคิดคะ เปิ้ลเป็นคนขวัญอ่อนกลัวผี นางก็พูดกับเราว่า "เห้ยที่นี่มีไรป่าววะ" เราก็ได้เเต่บอกเพื่อนไปว่าไม่มีไรหรอกคอนโดออกจะใหญ่ อีกอย่างก็เป็นเรื่องธรรมดาที่เวลามาอยู่ใหม่ก็ต้องไหว้ศาลเจ้าที่เจ้าทางให้ช่วยคุ้มครองเราก็บอกเปิ้ลไปว่าเป็นอย่างนี้ทุกที่แหละ นางก็เออ ออ ไปกับเรา
เอ้อลืมบอกเราได้อยู่ชั้น 7 คะ คอนโดมีทั้งหมด 20 ชั้น ตอนที่รู้ว่าห้องอยู่ชั้น 7 นึกถึงเพลงผีของดาจิมเลย 555+ ต่อๆ วันแรกเรากับเพื่อนก็ช่วยกันขนของย้ายเข้ามาซื้อพวงมาลัยมาไหว้ศาลหน้าคอนโด ตกเย็นพ่อแม่เราก็กลับบ้านไปคะพอดีพ่อแม่เรามาส่งมาดูความเป็นอยู่ คืนแรกก็ไม่มีอะไรเปิดไฟนอนคุยกันทั้งคืน ตื่นเต้นพึ่งเคยใช้ชีวิตอยู่หอครั้งแรก555+ ก็นอนเมาส์มอยกันจนดึกดื่นถึงสลบไป คืนแรกผ่านไปด้วยดีไม่มีอะไร จนมีอยู่วันนึงเรารู้สึกไม่ค่อยสบายเลยบอกเปิ้ลว่าเราจะกลับห้องไปนอนก่อน จริงๆแล้วมีเรียนยันสองทุ่มแต่เราปวดหัว+ขี้เกียดเลยโดดกลับมาห้องก่อน พอมาถึงห้องเราก็จัดแจงซื้อข้าวมากินเพื่อจะได้กินยาเเล้วอาบน้ำนอนตอนนั้นก็น่าจะประมาณ 5-6 โมงเย็นเเล้วเราก็กินยาแก้แพ้อากาศกับแก้ปวดหัวแล้วเข้าไปอาบน้ำ เราเป็นคนที่เวลาอาบน้ำจะเอาโทรศัพท์เข้าไปฟังเพลงในห้องน้ำด้วย (จิงๆในใจก็แอบกลัว555) ตอนนั้นจำได้เราก็เปิดเพลงฟังอาบน้ำไปพออาบเสร็จกำลังจะออกจากห้องน้ำได้ยินเสียงเหมือนคนฮัมเพลงแบบโหยหวนมากเราก็แอบตกใจว่าใครวะ หรือหูแว่วแต่ก็ไม่ได้คิดไรมากออกมาจากห้องน้ำก็จัดแจงจะนอนพักกินยาแก้แพ้ไปง่วงมากเลยเปิดแอร์นอนหลับไปซักพักเราสะลึมสะลือตื่นมาหาผ้าห่มเพราะหนาว เเต่เราจำได้ว่าตอนเรานอนเราห่มผ้าเรียบร้อย แต่ตอนนี้ผ้าห่มกลับร่วงไปอยู่ปลายเตียงเราก็คิดว่าเราดิ้นถีบผ้าห่มออกแหละมั้ง (เข้าข้างตัวเอง55) พอเอาผ้าห่มมาห่มหลับไปได้ซักพัก เรารู้สึกเหมือนมีคนมาจับขาตอนนั้นเราก็สะสึมสะลือมองเป็นผู้หญิงผมยาวนั่งอยู่ปลายเตียงใส่เสื้อสีขาวๆ เราก็คิดว่าเป็นเปิ้ลเพราะเปิ้ลก็ผมยาว เราก็พูดออกไปว่าเปิ้ลหรอ เเต่ก็ไม่มีเสียงตอบกลับบวกกับเราง่วงมากไม่ได้สนใจเลยสลบต่อ เราตื่นขึ้นมากอีกทีนึงได้ยินเสียงคนไขประตูเข้ามาก็คือเปิ้ลนั่นแหละ เราเลยถามมันว่า "เอ้าไปไหนมากินข้าวหรอ" เปิ้ลก็งงๆ ตอบเรามาว่า "ป่าวพึ่งเข้ามาเนี่ยเลิกเรียนแล้วไปดูหนังมา" เท่านั้นแหละขนลุกเลยคะ แล้วที่ช้านเห็นมานั่งจับขาช้านเค้าคือใคร เราไม่กล้าเล่าเรื่องนี้ให้เปิ้ลฟังเพราะมันกลัวผีเลยไม่อยากเล่าให้มันกลัว (ไม่รู้คิดถูกคิดผิดไม่เล่าตั้งแต่แรก)
พอเหตุการณ์แรกผ่านไปซักพักก็มีเหตุการณ์ที่2 คือ เรากับเปิ้ลฝันตรงกันคือฝันว่าเรากับเปิ้ลนั่งเล่นอยู่ในห้องแล้วมีผู้หญิงคนนึงเปิดประตูห้องเข้ามาเเล้วเดินมานั่งที่ปลายเตียงแล้วหันคอมามองหน้าเราแต่คือคอหมุนมาข้างหลังแล้วจ้องหน้าเราหน้าเราเขม็ง แล้วเราคิดว่าน่าจะเป็นผู้หญิงคนเดียวกับที่มานั่งจับขาเราอยู่ปลายเตียง พอเราตื่นเราก็ไม่ได้พูดอะไรแต่เริ่มคิดแล้วละ อยู่ดีๆเปิ้ลก็พูดกับเราว่า "กูฝันเห็นผีผู้หญิงวะ ในห้องนี้เลย"แล้วมันก็เล่าความฝันให้เราฟังเป็นความฝันที่เราฝันคล้ายๆกันเลย เราก็เลยเล่าให้มันฟังว่าเราก็ฝันแบบที่มันฝันแต่สรุปว่าผู้หญิงที่เห็นในฝันน่าจะเป็นคนๆเดียวกัน เปิ้ลเงียบไปซักพักแล้วพูดขึ้นมาว่า "กูว่าย้ายออกเหอะ ชักไม่ดีแล้ว" เเต่เราพูดไปว่าทนอีกหน่อยนะจะครบ6 เดือนแล้วจะได้เอาเงินประกันค่าห้องคืนเเล้วย้ายออกเลยตอนแรกเปิ้ลก็จะไม่ยอมจะให้ออก แต่คิดไปคิดมามันก็เสียดายเงินประกันห้อง 555 เราก็ทนอยู่ต่อไปตอนนั้นจำได้ว่าจะครบสิ้นปีพอดี 6เดือนพอดีด้วย เราเข้ามาอยู่ตั้งแต่ กรกฎาคะ ระหว่างที่ทนอยู่ก็เจอเหตุการณ์แปลกๆบ่อยๆเช่นเสียงชักโครกดังเองดึกๆเสียงของหล่น เสียงลากเก้าอี้ เสียงเหมือนคนกระทืบเท้า จากห้องที่อยู่ข้างบน เสียงเหมือนคนเคาะประตูห้องเเต่ไปดูตาแมวเเล้วไม่มีใคร จนหลังๆต้องไปนอนหอเพื่อนคนอื่นกันอยู่บ่อยๆ จนเหตุการณ์สุดท้ายที่เราตัดสินใจย้ายออกเลย...
เหตุการณ์สุดท้ายเราจำได้ว่า วันนั้นเราเลิกเรียนประมาณ1ทุ่มเราก็จะกลับห้องมาพร้อมเปิ้ล เราจำได้ว่าเรากำลังจะเดินเข้าคอนโด แล้วเหมือนไม่รู้อะไรดลใจให้เราสองคนเงยหน้าขึ้นไปมองตรงระเบียงห้องเราพร้อมกัน สิ่งที่เราเห็นคือเป็นเงาผู้หญิงผมยาวยืนอยู่ตรงระเบียงห้องแล้วทำท่าเหมือนชะโงกหน้าลงมามองเราสองคนอยู่ ตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกเลยคะ เราหันหน้ามองเปิ้ล เปิ้ลพูดว่า"เห็นมั้ย" เราพยักหน้าแล้วรีบเดินออกจากคอนโด กดโทรศัพท์หาเพื่อนอีกคนขอไปนอนห้องเพื่อนเลยคะ ไม่ไหวเเล้วไม่กล้าขึ้นห้องจากนั้นเราก็เลยมายกเลิกสัญญาเช่าเลยคะย้ายออกจริงๆต่อให้ยังไม่ครบ6 เดือนก็จะออกคะ แต่โชคดีที่ครบ6เดือนพอดีก็เลยย้ายออก แล้วรุ่นพี่เราก็เล่าให้ฟังว่าเคยมีเพื่อนอยู่คอนโดนั้นเหมือนกันเพื่อนแกบอกว่าที่นี่มีคนตายบ่อย เเต่เราก็ไม่ได้สืบต่อว่าห้องที่เราอยู่มีอะไรยังไง เรื่องของเราที่คอนโดนี้ก็มีเท่านี้คะอาจจะฟังดูไม่ค่อยน่ากลัว แต่สำหรับเราสุดๆเลย ฮืออออ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทนไปได้ไง 555+
คอนโดหลอน
เรื่องราวเกิดขึ้นตอนที่ย้ายมาอยู่ที่กรุงเทพใหม่ๆเลยคะ ตอนนั้นเจ้าของกระทู้สอบติดมหาลัยใน กทม. นี่ละคะ เลยต้องย้ายจากนครสวรรค์มาเช่าห้องพักอยู่ใน กทม.คะ แต่ตอนนี้เก๊าขึ้นปี3แล้วนะ เรื่องราวเกิดขึ้นจากคอนโดนี่ละคะ ตอนเราเข้ามาอยู่ กทม. ใหม่ๆก็ยังไม่ค่อยรู้จักใคร จนมาเจอเพื่อนคนนึงเรียนคณะเดียวกับเราชื่อเปิ้ล เราเลยชวนให้เค้าไปเช่าห้องอยู่กับเราจะได้ไม่เหงาเเละมีคนหารค่าห้องด้วย เปิ้ลก็ตกลงจะไปเช่าห้องอยู่กะเราคะ เพราะเค้าก็ไม่อยากอยู่คนเดียวเหมือนกัน ห้องที่เราอยู่มีลักษณะเป็นคอนโดที่มีทั้งขายเเละให้เช่า เราก็ตกลงเช่าด้วยราคา 4000 บาท เรารู้สึกแปลกๆตั้งเเต่เข้ามาที่นี่ครั้งเเรกแล้วคะ ตอนที่เจ้าของห้องพาขึ้นมาดูห้อง พอเปิดห้องให้ดูเราได้กลิ่นอับแรงมากเเต่ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะเป็นคอนโดค่อนข้างใหญ่คนอยู่เยอะเลยคิดว่าไม่น่าจะมีอะไร จนทำสัญญาเสร็จเจ้าของห้องก็พูดกับเราและเปิ้ลว่าไหว้ศาลข้างหน้าคอนโดด้วยนะถ้าขนของเข้ามาอยู่ เราก็ไม่ได้คิดอะไรเเต่เพื่อนเราคิดคะ เปิ้ลเป็นคนขวัญอ่อนกลัวผี นางก็พูดกับเราว่า "เห้ยที่นี่มีไรป่าววะ" เราก็ได้เเต่บอกเพื่อนไปว่าไม่มีไรหรอกคอนโดออกจะใหญ่ อีกอย่างก็เป็นเรื่องธรรมดาที่เวลามาอยู่ใหม่ก็ต้องไหว้ศาลเจ้าที่เจ้าทางให้ช่วยคุ้มครองเราก็บอกเปิ้ลไปว่าเป็นอย่างนี้ทุกที่แหละ นางก็เออ ออ ไปกับเรา
เอ้อลืมบอกเราได้อยู่ชั้น 7 คะ คอนโดมีทั้งหมด 20 ชั้น ตอนที่รู้ว่าห้องอยู่ชั้น 7 นึกถึงเพลงผีของดาจิมเลย 555+ ต่อๆ วันแรกเรากับเพื่อนก็ช่วยกันขนของย้ายเข้ามาซื้อพวงมาลัยมาไหว้ศาลหน้าคอนโด ตกเย็นพ่อแม่เราก็กลับบ้านไปคะพอดีพ่อแม่เรามาส่งมาดูความเป็นอยู่ คืนแรกก็ไม่มีอะไรเปิดไฟนอนคุยกันทั้งคืน ตื่นเต้นพึ่งเคยใช้ชีวิตอยู่หอครั้งแรก555+ ก็นอนเมาส์มอยกันจนดึกดื่นถึงสลบไป คืนแรกผ่านไปด้วยดีไม่มีอะไร จนมีอยู่วันนึงเรารู้สึกไม่ค่อยสบายเลยบอกเปิ้ลว่าเราจะกลับห้องไปนอนก่อน จริงๆแล้วมีเรียนยันสองทุ่มแต่เราปวดหัว+ขี้เกียดเลยโดดกลับมาห้องก่อน พอมาถึงห้องเราก็จัดแจงซื้อข้าวมากินเพื่อจะได้กินยาเเล้วอาบน้ำนอนตอนนั้นก็น่าจะประมาณ 5-6 โมงเย็นเเล้วเราก็กินยาแก้แพ้อากาศกับแก้ปวดหัวแล้วเข้าไปอาบน้ำ เราเป็นคนที่เวลาอาบน้ำจะเอาโทรศัพท์เข้าไปฟังเพลงในห้องน้ำด้วย (จิงๆในใจก็แอบกลัว555) ตอนนั้นจำได้เราก็เปิดเพลงฟังอาบน้ำไปพออาบเสร็จกำลังจะออกจากห้องน้ำได้ยินเสียงเหมือนคนฮัมเพลงแบบโหยหวนมากเราก็แอบตกใจว่าใครวะ หรือหูแว่วแต่ก็ไม่ได้คิดไรมากออกมาจากห้องน้ำก็จัดแจงจะนอนพักกินยาแก้แพ้ไปง่วงมากเลยเปิดแอร์นอนหลับไปซักพักเราสะลึมสะลือตื่นมาหาผ้าห่มเพราะหนาว เเต่เราจำได้ว่าตอนเรานอนเราห่มผ้าเรียบร้อย แต่ตอนนี้ผ้าห่มกลับร่วงไปอยู่ปลายเตียงเราก็คิดว่าเราดิ้นถีบผ้าห่มออกแหละมั้ง (เข้าข้างตัวเอง55) พอเอาผ้าห่มมาห่มหลับไปได้ซักพัก เรารู้สึกเหมือนมีคนมาจับขาตอนนั้นเราก็สะสึมสะลือมองเป็นผู้หญิงผมยาวนั่งอยู่ปลายเตียงใส่เสื้อสีขาวๆ เราก็คิดว่าเป็นเปิ้ลเพราะเปิ้ลก็ผมยาว เราก็พูดออกไปว่าเปิ้ลหรอ เเต่ก็ไม่มีเสียงตอบกลับบวกกับเราง่วงมากไม่ได้สนใจเลยสลบต่อ เราตื่นขึ้นมากอีกทีนึงได้ยินเสียงคนไขประตูเข้ามาก็คือเปิ้ลนั่นแหละ เราเลยถามมันว่า "เอ้าไปไหนมากินข้าวหรอ" เปิ้ลก็งงๆ ตอบเรามาว่า "ป่าวพึ่งเข้ามาเนี่ยเลิกเรียนแล้วไปดูหนังมา" เท่านั้นแหละขนลุกเลยคะ แล้วที่ช้านเห็นมานั่งจับขาช้านเค้าคือใคร เราไม่กล้าเล่าเรื่องนี้ให้เปิ้ลฟังเพราะมันกลัวผีเลยไม่อยากเล่าให้มันกลัว (ไม่รู้คิดถูกคิดผิดไม่เล่าตั้งแต่แรก)
พอเหตุการณ์แรกผ่านไปซักพักก็มีเหตุการณ์ที่2 คือ เรากับเปิ้ลฝันตรงกันคือฝันว่าเรากับเปิ้ลนั่งเล่นอยู่ในห้องแล้วมีผู้หญิงคนนึงเปิดประตูห้องเข้ามาเเล้วเดินมานั่งที่ปลายเตียงแล้วหันคอมามองหน้าเราแต่คือคอหมุนมาข้างหลังแล้วจ้องหน้าเราหน้าเราเขม็ง แล้วเราคิดว่าน่าจะเป็นผู้หญิงคนเดียวกับที่มานั่งจับขาเราอยู่ปลายเตียง พอเราตื่นเราก็ไม่ได้พูดอะไรแต่เริ่มคิดแล้วละ อยู่ดีๆเปิ้ลก็พูดกับเราว่า "กูฝันเห็นผีผู้หญิงวะ ในห้องนี้เลย"แล้วมันก็เล่าความฝันให้เราฟังเป็นความฝันที่เราฝันคล้ายๆกันเลย เราก็เลยเล่าให้มันฟังว่าเราก็ฝันแบบที่มันฝันแต่สรุปว่าผู้หญิงที่เห็นในฝันน่าจะเป็นคนๆเดียวกัน เปิ้ลเงียบไปซักพักแล้วพูดขึ้นมาว่า "กูว่าย้ายออกเหอะ ชักไม่ดีแล้ว" เเต่เราพูดไปว่าทนอีกหน่อยนะจะครบ6 เดือนแล้วจะได้เอาเงินประกันค่าห้องคืนเเล้วย้ายออกเลยตอนแรกเปิ้ลก็จะไม่ยอมจะให้ออก แต่คิดไปคิดมามันก็เสียดายเงินประกันห้อง 555 เราก็ทนอยู่ต่อไปตอนนั้นจำได้ว่าจะครบสิ้นปีพอดี 6เดือนพอดีด้วย เราเข้ามาอยู่ตั้งแต่ กรกฎาคะ ระหว่างที่ทนอยู่ก็เจอเหตุการณ์แปลกๆบ่อยๆเช่นเสียงชักโครกดังเองดึกๆเสียงของหล่น เสียงลากเก้าอี้ เสียงเหมือนคนกระทืบเท้า จากห้องที่อยู่ข้างบน เสียงเหมือนคนเคาะประตูห้องเเต่ไปดูตาแมวเเล้วไม่มีใคร จนหลังๆต้องไปนอนหอเพื่อนคนอื่นกันอยู่บ่อยๆ จนเหตุการณ์สุดท้ายที่เราตัดสินใจย้ายออกเลย...
เหตุการณ์สุดท้ายเราจำได้ว่า วันนั้นเราเลิกเรียนประมาณ1ทุ่มเราก็จะกลับห้องมาพร้อมเปิ้ล เราจำได้ว่าเรากำลังจะเดินเข้าคอนโด แล้วเหมือนไม่รู้อะไรดลใจให้เราสองคนเงยหน้าขึ้นไปมองตรงระเบียงห้องเราพร้อมกัน สิ่งที่เราเห็นคือเป็นเงาผู้หญิงผมยาวยืนอยู่ตรงระเบียงห้องแล้วทำท่าเหมือนชะโงกหน้าลงมามองเราสองคนอยู่ ตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกเลยคะ เราหันหน้ามองเปิ้ล เปิ้ลพูดว่า"เห็นมั้ย" เราพยักหน้าแล้วรีบเดินออกจากคอนโด กดโทรศัพท์หาเพื่อนอีกคนขอไปนอนห้องเพื่อนเลยคะ ไม่ไหวเเล้วไม่กล้าขึ้นห้องจากนั้นเราก็เลยมายกเลิกสัญญาเช่าเลยคะย้ายออกจริงๆต่อให้ยังไม่ครบ6 เดือนก็จะออกคะ แต่โชคดีที่ครบ6เดือนพอดีก็เลยย้ายออก แล้วรุ่นพี่เราก็เล่าให้ฟังว่าเคยมีเพื่อนอยู่คอนโดนั้นเหมือนกันเพื่อนแกบอกว่าที่นี่มีคนตายบ่อย เเต่เราก็ไม่ได้สืบต่อว่าห้องที่เราอยู่มีอะไรยังไง เรื่องของเราที่คอนโดนี้ก็มีเท่านี้คะอาจจะฟังดูไม่ค่อยน่ากลัว แต่สำหรับเราสุดๆเลย ฮืออออ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทนไปได้ไง 555+