ด้วยเทคโนโลยีในสมัยนี้  ทำให้ฉันได้เจอกับแฟนคนแรกในเฟสบุ้ค  เราทักทาย ถามไถ่ สารทุกข์สุขดิบกัน
ทางตัวอักษร  พัฒนาถึงการส่งรูปถ่าย เราเริ่มติดต่อกัน  ฉันมีความสุข เหมือนกับการมีความรักครั้งใหม่อีกครั้ง
เขาเป็นแฟนคนแรก ตอนนั้นฉันอายุ 20 เขา 26  แต่ด้วยหน้าที่การงาน ทำให้เราต้องแยกจากกัน  ตอนนั้น
เขาจบปริญญาโทแล้ว  ฉันจบแค่ ปวส. พ่อ แม่ เขา ดูถูกฉัน  ผ่านมา 20 ปี  ฉันเรียนจบปริญญาโท เพื่อ
แก้คำที่พ่อแม่เขาเคยดูถูก  เราเจอกันอีกครั้งทางเฟส  ฉันรู้สึกดีใจถามไถ่เขา เคยแต่งงานและเลิกกับภรรยาไปแล้ว
ไม่มีลูกด้วยกัน  ส่วนฉัน แต่งงานมีลูก 2 คน ซึ่งฉันไม่ได้ปกปิดสถานภาพ แต่เราอยู่กันคนละภาค  ฉันควรหยุด
ความสัมพันธ์เพื่อความถูกต้องในศีลธรรม ก่อนที่สามีจะรู้  หรือฉันควรตามใจตัวเอง ซึ่งในใจลึก ๆ  อยากเจอเขา
อยากทานข้าวกับเขาที่เดิมที่เคยไป  ขอแค่นี้ไม่เลยเถิด ก็มีความสุขแล้ว  สับสนจัง