ฝากบอกคุณผู้หญิงทั้งหลายนะครับว่าบางที ผู้ชายอย่างเราๆ เนี่ยก็มีความกลัวอยู่นะไม่ใช่กล้าไปซะหมด

มีครั้งนึงที่ผมเจอเหล่าผู้หญิงกำลังนั่งประชุมกับอาจารย์ท่ามกลางลานของโรงแรมช่วงตอนกลางคืนครับ

แล้วอยู่ดีๆ เจ้าจิ้งจกตัวใหญ่โตมโหรี ตกลงมากลางหลังผู้หญิงคนนึงซึ่งทำให้กลุ่มทุกคนแตกกระจายไปหมด (อาจารย์ด้วย)

ในคณะผม ถือว่าเป็นคณะที่ผู้ชายน้อย และตอนนั้นผู้ชายหลายคนมันไม่ยอมเข้าประชุมในตอนกลางคืนด้วย

เอาละ..ใครล่ะที่ซวย ผมนี่แหละ ผู้หญิงต่างพูดกันเป็นเสียงเดียวกันว่า

"มืงไปช่วยเอาจิ้งจกออกมาดิ !!"
"เร็ว ผู้ชายเปล่าวะ ไปช่วยเอาจิ้งจกออกดิ"
"อย่าทำเป็นป๊อดไปเอาออกมาเร็วๆ"
"จิ้งจกตัวแค่นี้ มืงตัวตั้งโต กลัวเหรอวะ ?" (มืงก็เอาออกเองสิ อิห่านย่าง MK)

ซึ่งผมเนี่ยมาเหอะครับ กระจั๊ว กิ้งกือ หนอนแก้ว หนอนใบชา บุ้ง แมลงสาบ แมลงปีกแข็ง แมลงปีกอ่อน มาเถอะครับได้หมด

แต่ที่ผมแพ้คือ ผมแพ้สัตว์ตระกูลจิ้งครับ จิ้งจก จิ้งเหลน ตุ๊กแก ตะกวด Salamander (ตอนเด็กเคยโดนแกล้ง โยนจิ้งจกใส่)

ผมเลยตอบกับผู้หญิงที่รอคอยความเป็นฮีโร่จากผมไปสั้นๆ ว่า "กุกลัวว่ะ" แล้วก็เดินกลับห้องไปอย่าง งงๆ เงียบๆ ปล่อยให้งง

ขอบอกสาวๆ ตรงนี้เลยนะครับว่า ผู้ชายบางทีก็มีความกลัวเหมือนกัน ไม่ใช่ว่ากล้าไปหมดซะทุกอย่าง บางทีต้องมีข้อตกลงกัน

อย่างผมตกลงกับแฟนเอาไว้ว่า "เราจะเป็นคนจัดการแมลงสาบในบ้าน แมลงทุกตัวเอง ส่วนเธอจัดการน้องจิ้งนะ"

เพราะแฟนผมเป็นคนกลัวแมลงสาบ แต่ไม่กลัวจิ้งจก วิธีนี้แหละครับถึงจะอยู่ด้วยกันได้อย่างสันติ ด้วยความปรารถนาดีจาก

'ผู้ชายคนนึงที่กลัวจิ้งจก'