เมื่อวานนี้ได้รับบัตรละครเวที รอยดุริยางค์ เดอะมิวสิคัล มาจากเพื่อน เพราะนางติดธุระไปดูไม่ได้ โดยส่วนตัวเคยดูละครเวทีของค่ายนี้มาบ้าง  ก็มีทั้งที่ประทับใจ และเฉยๆ  ชอบเรื่องรักเธอเสมอเดอะมิวสิคัลมากที่สุด เพราะกลมกล่อมเพลงเพราะมีครบทุกอรรถรส คราวนี้พอได้ยินว่าต้องไปดูละครเวทีย้อนยุค เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ ก็ตั้งป้อมไว้ก่อนเลยว่าต้อง 'น่าเบื่อ ไม่สนุก  หลับแน่ๆ(คร่อก zzZZZ)'

ย้อนยุค ย้อนสมัย เรื่องดนตรีไทยสารพัดสารพรรณ  โอ๊ยย หลับตั้งแต่กลางเรื่องแน่ๆ ไม่ต้องสงสัย  ยิ่งเป็น รอบPreview ที่เปิดการแสดงรอบแรก  ก็ไม่ได้คาดหวังอะไร  เพราะคิดว่าความเป็นระเบียบเรียบร้อยต่างๆ ก็คงจะยังไม่พร้อมเท่าที่ควร  

แต่ดูจบ กล้าพูดเลยว่า... 'ผิดคาด' เพราะการออกแบบฉาก ที่มีฉากใหญ่ๆ อยู่หลายฉาก และรูปแบบการดีไซน์ของแต่ละซีนนั้นสวยมากๆ  เหมาะสมกับยุคสมัย  เห็นได้ชัดว่าผ่านการคิด การออกแบบมาเป็นอย่างดี ไม่ว่าจะการวางมุมฉากให้ดูเป็น 45 องศา หรือการเคลื่อนย้ายฉากเข้าออกในแต่ละฉากนั้น นับได้ว่ามีความไหลลื่น ไม่ติดขัดตรงไหน ไม่น่าเชื่อว่านี่จะเป็นรอบแรกจริงๆ ฉากอลังการดาวล้านดวงที่สุด โดยเฉพาะฉากรับเสด็จร.5 ทรงนิวัติกลับจากประภาสยุโรป ด้วยอารมณ์เพลง-ภาพ-ฉาก และการแสดงของนักแสดงทุกคน ทำให้รู้สึกว่าได้ย้อนยุคไปพร้อมๆ กับตัวละคร  และได้เข้าเฝ้ารับเสด็จจริงๆ เรียกได้ว่า 'อิ่มเอมซาบซึ้ง  น้ำตาปริ่ม ความรู้สึกเอ่อล้นกันไปเลยทีเดียว

ฉากที่ประทับใจอีกฉาก คือฉากตอนที่บรรเลงดนตรีหน้าพระที่นั่งควีนวิคตอเรีย โอ้วแม่เจ้า อย่างกับได้ไปอยู่ในท้องพระโรงบริเตนใหญ่จริงๆ ยิ่งได้เห็นนักดนตรีไทยไปเล่นต่อหน้าพระพักต์ก็ยิ่งรู้สึกประทับใจ ทำให้เกิดความภาคภูมิใจในดนตรีไทย และวงที่เล่นมโหรีนี้ แต่ละคนก็มีความเชี่ยวชาญ เล่นได้ดีมากๆ  เกิดมาเพิ่งเคยเห็น วงดนตรีไทยเล่นเต็มวง ฟังแล้วขนลุกเกรียวจริงๆ พบจบฉากนี้คนในโรงละครปรบมือกันเกรียวกราวกึกก้องไปทั้งโรง

Cr. Facebook: Indexcreativevillage


การแสดงของนักแสดงทุกคนก็ถือว่าทำได้ดีมาก เรียกว่าสลัดคราบเดิม เปลี่ยนบทบาทพลิกคาแร็คเตอร์กันเลยทีเดียว  อย่างแบงค์ แคช จากร๊อกเกอร์กลายมาเป็นนักแสดงเต็มตัวที่สวมบทบาทเป็นคุณปู่ทวดในยุคร. 5 เล่นตั้งแต่รุ่นหนุ่มยันวัยชรา  เป็นอีกความประหลาดใจอย่างยิ่งที่ได้เห็นนักร้องเพลงร๊อกขวัญใจมหาชนเล่นได้สมบทบาท ร้องเพลงไทยได้เพราะพริ้ง แต่ยังคงมีสไตล์เป็นของตนเองทำให้ฟังไหลลื่น ไม่ได้ดูฝืนธรรมชาติของตัวเอง
ไม่คิดว่านักดนตรีเพลงร๊อคจะกลายเป็นนักดนตรีไทยย้อนยุค  สลัดคราบความเป็นร๊อคเกอร์ไปเลยค่ะขอปรบมือรัวๆ

ส่วนนัททิว  ที่ถึงแม้เราจะไม่ได้เป็นแฟนคลับAF แต่ก็พอจะเคยได้ฟังนัททิวร้องเพลงมาบ้างคิดว่าเขาเหมาะกับบท 'ไม้'  เด็กรุ่นใหม่ที่เสพย์ติดเทคโนโลยี   ลีลาการเล่นมันทะเล้นน่ารักน่าชัง นับเป็นตัวละครที่มีมิติ มีความทะเล้น และมีพัฒนาการที่ทำให้เห็นว่าการย้อนเวลากลับไปหาปู่ทวดนั้น เป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ที่สำคัญของชีวิตเขาเลยทีเดียว ยิ่งมีลูกคู่ที่เป็นคู่หูคู่ฮาอย่าง เก่ง ธชย  และกันต์ ชนุตม์ เล่นได้เข้าขากันดี ทำให้ละครเรื่องนี้มีมุกโบราณ  และมุขสมัยใหม่ คละเคล้ากันไปเรียกเสียงหัวเราะจากคนดูได้ตลอดเวลา

Cr. Newplus.co.th

โบว์  สาวิตรี เป็นนางเอกที่สวย เสียงเพราะตรงกับบทมาก มีการเล่นบทบาทในหลายๆ วัย ตั้งแต่รุ่นสาวที่รำไทยอย่างอ้อนช้อยร้องเพลงเสียงใส ไปจนถึงวัยชราที่เดินหลังค่อม ไม่ค่อยจะมีแรง แต่ยังคงยืนหยัดคาแรกเตอร์ตนเองได้เป็นอย่างดี ไม่น่าเชื่อว่าเด็กนักเรียนนอกอย่างโบว์ จะสามารถรำไทยได้อ่อนช้อยมาก  ทำให้ยิ่งเชื่อเข้าไปใหญ่ว่าเป็นคุณย่าดวงเดือนจริงๆ

เก่ง ธชย ถือได้ว่าเป็นอีกตัวละครที่มีความหลากหลายและ โดดเด่น เมื่อคนฟังได้ฟังเก่งขับบทเสภา ยิ่งทำให้ขนลุก และเหมือนเป็นการดึงผู้ชมย้อนเข้าไปสู่บรรยากาศเก่าๆ การเล่นมุก หยอดมุก ก็ทำได้ดีทีเดียว ได้รับเสียงฮาทุกครั้งถือว่าเป็นตัวชูโรงอีกตัวหนึ่ง

ส่วนด้านเทคนิคมัลติมีเดียไม่ต้องพูดถึงเพราะค่าย อินเด็กซ์ฯ จัดเต็มเพียงใด มีการประยุกต์ใช้ได้เข้ากับเนื้อเรื่อง ผู้ชมจะได้เห็นเทคนิคใหม่ๆ ที่ไม่เคยมาใช้ในละครเวที แต่เจ้านี้ทำจนกลายเป็นฝีไม้ลายมือของอินเด็กซ์ฯ ไปเสียแล้ว ไม่ว่าจะเป็นเลเซอร์ เทคนิคที่ทำให้เรือเลื่อนไปบนพื้นได้เสมือนอยู่ในท้องน้ำจริงๆ (อันนี้ไม่รู้ว่าเรียกว่าอะไร) ส่วนเทคนิคอื่นๆ ก็ไหลลื่นได้เข้ากับละครเป็นอย่างดี ทำให้ละครไม่น่าเบื่อ และคอยสร้างสีสันให้ผู้ชมตื่นตาตื่นใจตลอดทั้งเรื่อง

คนที่ซื้อบัตรมาดูละครเรื่องนี้ต้องบอกว่า 'คุ้มค่าเงินที่คุณได้จ่ายไป' เพราะแค่ดูฉากใหญ่ๆ ที่ตั้งใจทำ ได้ฟังเพลงไทยไพเพราะๆ หลายๆ ฉากทำให้น้ำตาไหนได้ ซาบซึ้ง อบอุ่นและอิ่มเอม ดูเหมือนเป็นเพียงเหตุผลเล็กๆ น้อยๆ แต่เพียงเท่านี้ก็ทำให้อยากไปดูซ้ำอีกหลายๆ รอบแล้วค่ะ เพราะรอบเดียวคงไม่พอ

Cr.tachcaya.keng