สวัสดีค่ะ อยากถามคุณที่เรียนม.ธรรมดา ไม่ใช่2แห่งดังๆ คุณอายไหมที่จะบอกว่าเรียนที่ไหน แล้วเคยมีคนดูถูกไหม
ตอนนี้เราอยู่ปี3 มเอกชนแห่งหนึ่งแถวบางแค เราคบกับแฟนมาได้ปีกว่าแล้ว รักกันมาก เค้าพาเราไปทานข้าวกับพ่อแม่เค้า แต่เราไม่กล้าเข้าไปสวัสดีท่าน เพราะก่อนหน้านั้น ท่านเคยพูดว่า "ผู้หญิงดีๆในม.ไม่มีแล้วหรอ, ระวังเค้าจะให้พ่อแม่มาเรียกเอาเงินนะ " เราไม่กล้าเข้าไปสวัสดีเลย เพราะพี่แฟนจบนอก น้องเเฟนเรียนจุ..อินเตอร์ แฟนเราเรียนธรร...อินเตอร์ แล้วก็จบมัธยมจากนอกทั้งคู่ เรารู้สึกว่าเราต่างกับพวกเค้าเค้า เรากลัวโดนพ่อแม่แฟนดูถูก
เราเรียนบัญชี (จริงๆไม่ชอบเลยหงุดหงิดเวลาเรียนมากๆแต่ก็ต้องทน เพราะแม่อยากให้เรียนเราไม่อยากเรื่องมาก สอบเข้าม.รัฐดีๆก็ไม่ได้ เลยต้องทำตามแม่) เทอมนี้อัดๆตารางเรียนไว้วันเดียวกัน เลยมีวันว่าง 4วัน เพื่อจะหางานทำ ปกติเราแต่งตัวเรียบร้อยมาก กระโปรงพีทคุมเข่า ทุกที่ถามเรา ว่าเรียนที่ไหน แล้วเค้าก็บอก อ๋อ.. กรอกใบสมัครไว้ละกัน จะติดต่อกลับ นี่ขนาดยังเรียนไม่จบนะ ยังหางานดีๆยากเลย ถ้าเราเรียนจบ กลัวจัง ว่าจะถูกตัดโอกาส เพราะบางที่เราไม่มีสิทธ์ยื่นใบสมัครด้วยซ้ำ เพราะบริษัทเหล่านั้นเลือกสถาบัน หรือไม่ก็รับใบสมัคร แต่ไม่ค่อยเก็บเราไปพิจรณา พอเรามาเปิดกระทู้พันทิปดู พบว่ามีหลายกระทู้และหลายความคิดเห็นมาก สรุปเราต้องยอมความจริง ว่าเค้าแบ่งระดับแบ่งมาตราฐานกันจริงๆ ปริญญาเหมือนกัน แต่คุณภาพไม่เหมือนกัน มีคนบอกว่า. เด็กเอกชนบางที่หรือเด็กราช.. ,เทคโน...ไม่เก่ง ถ้าเทียบกับม.รัฐดังๆ เพราะหลักสูตรมันถูกปรับให้ง่ายตามผู้เรียน ถ้าจบมาได้เกรดเยอะ ก็ไม่ได้แปลว่าเก่งกว่าเด็กรัฐม.ดังๆที่เกรดน้อยกว่า เราเรียนบัญชี ถึงแม้มันจะยากแล้วเราไม่ชอบแต่เราก็ทำออกมาได้ดีกว่าเพื่อนส่วนใหญ่ในห้อง ได้B+ทั้งสองตัวที่เรียน(เทอมนึงมีบัญชีหลายตัว) แต่ก็ยังรู้สึกแย่อยู่ดี
ตอนนี้เราสับสนกับชีวิตมาก เห็นแฟนไปเรียนใส่เข็มขัดธรร.. แล้วรู้สึกอิจฉาปนเศร้าๆ ว่าตอนนั้นทำไมเราไม่ตั้งใจ ทำไมไม่อ่านหนังสือ เราไม่แอดด้วยซ้ำ เพราะตอนสอบโอเน็ต แกตแพต คะแนนเราห่วยมาก แล้วก็ไม่ได้สอบตรงที่ไหนด้วย ไปม.เอกชนแล้วจ่ายเงินเข้าเลย เราก็รู้สึกผิดที่ดูถูกตัวเอง ดูถูกสถาบันตัวเอง แต่เราหนีความรู้สึกตัวเองไม่ได้จริงๆ
หอพักเราเดินไม่กี่นาทีก็ถึงธรร... (เราอยู่นี่มานานแล้ว ตั้งแต่ก่อนเข้ามหาลัย) แต่เราต้องนั่งรถเป็นชั่วโมงเพื่อไปเรียนม.เรา รู้สึกอยากซิ่ว อยากเริ่มใหม่ แต่ตอนนี้เราก็ปี3แล้ว จะ21แล้ว เราไม่รู้จะเอาไงดี ซิ่วตอนนี้ก็ไม่ทัน คงต้องรอเราจบปี3 ก็เท่ากับว่า เราจะได้ซิ่วตอน21ไปแล้ว คุณเคยรู้สึกสับสนไหมคะ ว่าจะซิ่ว ไม่ซิ่วดี แล้วคุณทำยังไงคะ
จะซิ่วไม่ซิ่วดี เคยอายไหมคะที่เรียนม.ไม่ดัง แล้วเวลาสมัครงาน คุณเคยถูกปฏิเสธเพราะสถาบันไหมคะ
ตอนนี้เราอยู่ปี3 มเอกชนแห่งหนึ่งแถวบางแค เราคบกับแฟนมาได้ปีกว่าแล้ว รักกันมาก เค้าพาเราไปทานข้าวกับพ่อแม่เค้า แต่เราไม่กล้าเข้าไปสวัสดีท่าน เพราะก่อนหน้านั้น ท่านเคยพูดว่า "ผู้หญิงดีๆในม.ไม่มีแล้วหรอ, ระวังเค้าจะให้พ่อแม่มาเรียกเอาเงินนะ " เราไม่กล้าเข้าไปสวัสดีเลย เพราะพี่แฟนจบนอก น้องเเฟนเรียนจุ..อินเตอร์ แฟนเราเรียนธรร...อินเตอร์ แล้วก็จบมัธยมจากนอกทั้งคู่ เรารู้สึกว่าเราต่างกับพวกเค้าเค้า เรากลัวโดนพ่อแม่แฟนดูถูก
เราเรียนบัญชี (จริงๆไม่ชอบเลยหงุดหงิดเวลาเรียนมากๆแต่ก็ต้องทน เพราะแม่อยากให้เรียนเราไม่อยากเรื่องมาก สอบเข้าม.รัฐดีๆก็ไม่ได้ เลยต้องทำตามแม่) เทอมนี้อัดๆตารางเรียนไว้วันเดียวกัน เลยมีวันว่าง 4วัน เพื่อจะหางานทำ ปกติเราแต่งตัวเรียบร้อยมาก กระโปรงพีทคุมเข่า ทุกที่ถามเรา ว่าเรียนที่ไหน แล้วเค้าก็บอก อ๋อ.. กรอกใบสมัครไว้ละกัน จะติดต่อกลับ นี่ขนาดยังเรียนไม่จบนะ ยังหางานดีๆยากเลย ถ้าเราเรียนจบ กลัวจัง ว่าจะถูกตัดโอกาส เพราะบางที่เราไม่มีสิทธ์ยื่นใบสมัครด้วยซ้ำ เพราะบริษัทเหล่านั้นเลือกสถาบัน หรือไม่ก็รับใบสมัคร แต่ไม่ค่อยเก็บเราไปพิจรณา พอเรามาเปิดกระทู้พันทิปดู พบว่ามีหลายกระทู้และหลายความคิดเห็นมาก สรุปเราต้องยอมความจริง ว่าเค้าแบ่งระดับแบ่งมาตราฐานกันจริงๆ ปริญญาเหมือนกัน แต่คุณภาพไม่เหมือนกัน มีคนบอกว่า. เด็กเอกชนบางที่หรือเด็กราช.. ,เทคโน...ไม่เก่ง ถ้าเทียบกับม.รัฐดังๆ เพราะหลักสูตรมันถูกปรับให้ง่ายตามผู้เรียน ถ้าจบมาได้เกรดเยอะ ก็ไม่ได้แปลว่าเก่งกว่าเด็กรัฐม.ดังๆที่เกรดน้อยกว่า เราเรียนบัญชี ถึงแม้มันจะยากแล้วเราไม่ชอบแต่เราก็ทำออกมาได้ดีกว่าเพื่อนส่วนใหญ่ในห้อง ได้B+ทั้งสองตัวที่เรียน(เทอมนึงมีบัญชีหลายตัว) แต่ก็ยังรู้สึกแย่อยู่ดี
ตอนนี้เราสับสนกับชีวิตมาก เห็นแฟนไปเรียนใส่เข็มขัดธรร.. แล้วรู้สึกอิจฉาปนเศร้าๆ ว่าตอนนั้นทำไมเราไม่ตั้งใจ ทำไมไม่อ่านหนังสือ เราไม่แอดด้วยซ้ำ เพราะตอนสอบโอเน็ต แกตแพต คะแนนเราห่วยมาก แล้วก็ไม่ได้สอบตรงที่ไหนด้วย ไปม.เอกชนแล้วจ่ายเงินเข้าเลย เราก็รู้สึกผิดที่ดูถูกตัวเอง ดูถูกสถาบันตัวเอง แต่เราหนีความรู้สึกตัวเองไม่ได้จริงๆ
หอพักเราเดินไม่กี่นาทีก็ถึงธรร... (เราอยู่นี่มานานแล้ว ตั้งแต่ก่อนเข้ามหาลัย) แต่เราต้องนั่งรถเป็นชั่วโมงเพื่อไปเรียนม.เรา รู้สึกอยากซิ่ว อยากเริ่มใหม่ แต่ตอนนี้เราก็ปี3แล้ว จะ21แล้ว เราไม่รู้จะเอาไงดี ซิ่วตอนนี้ก็ไม่ทัน คงต้องรอเราจบปี3 ก็เท่ากับว่า เราจะได้ซิ่วตอน21ไปแล้ว คุณเคยรู้สึกสับสนไหมคะ ว่าจะซิ่ว ไม่ซิ่วดี แล้วคุณทำยังไงคะ