ขอบคุณภาพงดงามจากอินเตอร์เนตและเพลงพระราชนิพนธ์ของพ่อหัวอันไพเราะครับผม

   ร่วงหล่น ลมพลิ้วพร่าง พรายพรม
   โอ้หนอโลก กลมกลม หมุนคล่อง
   จากวันเดือน ปีผ่าน ไปดั่งละออง
   เวลาพร่อง ผ่านเลย เคยยลเยาว์

   ผู้คน เหล่านี้ เติบโตกล้า
   พ่อแม่ โรยอ่อนล้า เริ่มแก่เฒ่า
   เด็กน้อยน้อย เติบโต เสมอเรา
   ภาพเก่าเก่า มองดู รู้ความนัย

   เก็บภาพ ยามเราเด็ก ยังเล็กอยู่
   เก็บรูป หลานหลานดู โอ้ไฉน
   สิ่งแน่แท้ คือวัน ที่ผันไป
   จึงแน่ใจ ถึงแก่นแท้ สัจจธรรม