สวัสดีค่ะ กระทู้แรกของเรา
เราอายุ22 ตอนนี้อยู่ไต้หวัน บ้านไม่รวย แต่ไม่มีหนี้ ทำงานหาเงินใช้เอง ให้แม่ด้วย เราไม่เคยขอเงินแฟนใช้ ทุกวันนี้กินข้าว ออกคนละครึ่ง เขาเลี้ยงบ้าง เราเลี้ยงบ้าง
แฟนอายุ27 คนไต้หวัน ไม่สูบบุหรี่ เหล้าเบียร์ตามโอกาส ไม่เที่ยวกลางคืน ไม่เจ้าชู้ บ้านน่าจะมีตัง งานของเขาคือ กีฬากอล์ฟ ต้องฝึกทุกวัน ไปแข่งบ่อยๆ (แข่งไม่ได้ชนะง่ายๆ เงินก็เลยไม่มี ตอนนี้ใช้เงินพ่อแม่)
คบมา3ปี แฟนไม่เคยพาเราไปเจอพ่อ แม่(เคยเจอพี่สาว) เราเคยถามเหตุผล แฟนบอกว่างานของเขายังไม่มั่นคง ไม่อยากให้พ่อแม่ มองว่าเพราะมีแฟนเลยทำให้ไม่ตั้งใจฝึกตีกอล์ฟ (บางทีก็คิด อายุ27ละนะ ไม่ใช่17 ) เขาเคยเจอแม่เราแล้ว ตอนนี้FB Line ก็ลงรูปเรา รูปคู่ไม่ได้เลย เราแท็กไปก็ไม่ได้ เขาบอกว่าพ่อแม่เขาเล่นเหมือนกัน
บางทีเราก็ถามถึงอนาคตว่า พวกเราจะเป็นยังไง (คืออยากรู้แบบ จะมีลูกกี่คน มีบ้านกี่หลัง วาดฝันแปปงี้) แต่เขากลับตอบว่าถ้างานประสบความสำเร็จเค้าก็จะพาเราไปหาพ่อแม่ ถ้าไม่สำเร็จก็จะเลิกกับเรา เราก็เอ้า ทำไมพูดแบบนี้ ก็ดราม่าใส่ บราๆ เขาก็บอกว่าเพราะไม่อยากให้เรารำบาก เมื่อเร็วๆนี้ก็ถามเล่นๆว่า จะได้แต่งเมื่อไหร่เนี่ย เอาแบบแพลนเฉยๆก็ได้ เขาก็ตอบว่า งานไม่มั่นคงจะพูดถึงเรื่องแต่งได้ยังไง เราก็เอ่อ อิห๊า(คิดในใจ) แค่แพลนเฉยๆยังไม่มี
ข้อมูลเพื่อการตัดสินใจ
คบกัน 3 ปี ทะเลาะกันส่วนมากเราจะเถียงแพ้ บางทีมีเรื่องให้โกรธ คิดว่าช่างแม๊ง ไม่เอาละ แต่เขามาง้อ กอดสองทีก็หาย(ไวเวอร์) เขาดูแลก็ดีในระดับนึง แต่บางทีพึ่งเขามากไป เขาก็บ่นว่า อย่าอะไรๆก็ให้เขาทำ(ก็ไม่ใช่คนไต้หวันนิค่ะ ภาษาก็ไม่แข็งแรง แฟนไม่ช่วยให้หมาช่วยหรอคะ) แต่ก็พยายามเข้าใจ เขาอยากให้เราทำอะไรด้วยตัวเอง อะเคร
เจอกันบ่อย อาทิตย์นึงเจอกัน5วันได้นะ (บ้านห่างกันแค่10-15นาที) เจอก่อนเราไปทำงาน กินข้าวเช้า ข้าวเที่ยงด้วยกันบ้าง(เราทำงานกะดึก) แต่ไม่ค่อยได้ค้างคืนเพราะตอนนี้เขายังอยู่กับที่บ้าน เดือนนึงรวมๆค้างประมาณ4วัน มือถือเขาดูของเราได้ เราดูของเขาได้
ตอนปีแรกที่คบกัน มีครั้งนึงเหมือนประจำเดือนมาช้ากว่าปกติ เราก็กังวล บอกเขา เขาก็บอกว่าถ้ามีต้องไปเอาออกนะ เขาบอกเหตุผลว่า เขายังไม่พร้อม ตอนนี้งานของเขาก็ยังไม่มั้นคง เงินก็ไม่มี จะท้องมีลูกแล้วให้พ่อแม่เขาเลี้ยงแบบนี้ก็ไม่ได้ ถ้ามีคือต้องไปเอาออก ตอนนั้นโชคดีที่ไม่ท้อง แต่เราก็เก็บมาคิดตลอด จนทุกวันนี้ถ้าถามเขาว่าถ้าพลาดมีลูกขึ้นมาจะทำไง เขาก็ยังตอบว่า ไม่พร้อมจะมี เขาบอกว่าเพราะเขาจริงจังเลยต้องตอบเราตรงๆ เราก็ได้แค่ป้องกัน
ผ่านเหตุการณ์นั่นไม่นาน มีคนเข้ามาจีบเรา ดูมีความรับผิดชอบ น่าจะดูแลเราได้ดีกว่า เราเลยคิดว่าเลิกกับแฟนแล้วคบกับคนนี้น่าจะดีกว่า (อยากบอกสิ่งที่เราทำผิดด้วย)เราก็ส่งข้อความบอกแฟนว่า เราเลิกกันเถอะ เรามีคนอื่นแล้ว แต่สุดท้ายแฟนมาง้อใจอ่อน ก็กลับมาคบกันอีก แล้วก็คบมาเรื่อยๆ
เพราะตอนนี้แม่เราไม่ชอบที่แฟนเราไม่ชัดเจน เราเลยกลับมาคิดว่า แบบนี้ดีจริงๆรึเปล่า เราไม่อยากคบไปวันๆ แล้วสุดท้ายก็โดนทิ้งกลางทาง เรารักเขานะ แต่เราก็อยากรักตัวเองด้วย กับการต้องใช้ชีวิตกับคนๆนึงไปตลอด
ควรเลิก หรือ รอต่อไปดี
เราอายุ22 ตอนนี้อยู่ไต้หวัน บ้านไม่รวย แต่ไม่มีหนี้ ทำงานหาเงินใช้เอง ให้แม่ด้วย เราไม่เคยขอเงินแฟนใช้ ทุกวันนี้กินข้าว ออกคนละครึ่ง เขาเลี้ยงบ้าง เราเลี้ยงบ้าง
แฟนอายุ27 คนไต้หวัน ไม่สูบบุหรี่ เหล้าเบียร์ตามโอกาส ไม่เที่ยวกลางคืน ไม่เจ้าชู้ บ้านน่าจะมีตัง งานของเขาคือ กีฬากอล์ฟ ต้องฝึกทุกวัน ไปแข่งบ่อยๆ (แข่งไม่ได้ชนะง่ายๆ เงินก็เลยไม่มี ตอนนี้ใช้เงินพ่อแม่)
คบมา3ปี แฟนไม่เคยพาเราไปเจอพ่อ แม่(เคยเจอพี่สาว) เราเคยถามเหตุผล แฟนบอกว่างานของเขายังไม่มั่นคง ไม่อยากให้พ่อแม่ มองว่าเพราะมีแฟนเลยทำให้ไม่ตั้งใจฝึกตีกอล์ฟ (บางทีก็คิด อายุ27ละนะ ไม่ใช่17 ) เขาเคยเจอแม่เราแล้ว ตอนนี้FB Line ก็ลงรูปเรา รูปคู่ไม่ได้เลย เราแท็กไปก็ไม่ได้ เขาบอกว่าพ่อแม่เขาเล่นเหมือนกัน
บางทีเราก็ถามถึงอนาคตว่า พวกเราจะเป็นยังไง (คืออยากรู้แบบ จะมีลูกกี่คน มีบ้านกี่หลัง วาดฝันแปปงี้) แต่เขากลับตอบว่าถ้างานประสบความสำเร็จเค้าก็จะพาเราไปหาพ่อแม่ ถ้าไม่สำเร็จก็จะเลิกกับเรา เราก็เอ้า ทำไมพูดแบบนี้ ก็ดราม่าใส่ บราๆ เขาก็บอกว่าเพราะไม่อยากให้เรารำบาก เมื่อเร็วๆนี้ก็ถามเล่นๆว่า จะได้แต่งเมื่อไหร่เนี่ย เอาแบบแพลนเฉยๆก็ได้ เขาก็ตอบว่า งานไม่มั่นคงจะพูดถึงเรื่องแต่งได้ยังไง เราก็เอ่อ อิห๊า(คิดในใจ) แค่แพลนเฉยๆยังไม่มี
ข้อมูลเพื่อการตัดสินใจ
คบกัน 3 ปี ทะเลาะกันส่วนมากเราจะเถียงแพ้ บางทีมีเรื่องให้โกรธ คิดว่าช่างแม๊ง ไม่เอาละ แต่เขามาง้อ กอดสองทีก็หาย(ไวเวอร์) เขาดูแลก็ดีในระดับนึง แต่บางทีพึ่งเขามากไป เขาก็บ่นว่า อย่าอะไรๆก็ให้เขาทำ(ก็ไม่ใช่คนไต้หวันนิค่ะ ภาษาก็ไม่แข็งแรง แฟนไม่ช่วยให้หมาช่วยหรอคะ) แต่ก็พยายามเข้าใจ เขาอยากให้เราทำอะไรด้วยตัวเอง อะเคร
เจอกันบ่อย อาทิตย์นึงเจอกัน5วันได้นะ (บ้านห่างกันแค่10-15นาที) เจอก่อนเราไปทำงาน กินข้าวเช้า ข้าวเที่ยงด้วยกันบ้าง(เราทำงานกะดึก) แต่ไม่ค่อยได้ค้างคืนเพราะตอนนี้เขายังอยู่กับที่บ้าน เดือนนึงรวมๆค้างประมาณ4วัน มือถือเขาดูของเราได้ เราดูของเขาได้
ตอนปีแรกที่คบกัน มีครั้งนึงเหมือนประจำเดือนมาช้ากว่าปกติ เราก็กังวล บอกเขา เขาก็บอกว่าถ้ามีต้องไปเอาออกนะ เขาบอกเหตุผลว่า เขายังไม่พร้อม ตอนนี้งานของเขาก็ยังไม่มั้นคง เงินก็ไม่มี จะท้องมีลูกแล้วให้พ่อแม่เขาเลี้ยงแบบนี้ก็ไม่ได้ ถ้ามีคือต้องไปเอาออก ตอนนั้นโชคดีที่ไม่ท้อง แต่เราก็เก็บมาคิดตลอด จนทุกวันนี้ถ้าถามเขาว่าถ้าพลาดมีลูกขึ้นมาจะทำไง เขาก็ยังตอบว่า ไม่พร้อมจะมี เขาบอกว่าเพราะเขาจริงจังเลยต้องตอบเราตรงๆ เราก็ได้แค่ป้องกัน
ผ่านเหตุการณ์นั่นไม่นาน มีคนเข้ามาจีบเรา ดูมีความรับผิดชอบ น่าจะดูแลเราได้ดีกว่า เราเลยคิดว่าเลิกกับแฟนแล้วคบกับคนนี้น่าจะดีกว่า (อยากบอกสิ่งที่เราทำผิดด้วย)เราก็ส่งข้อความบอกแฟนว่า เราเลิกกันเถอะ เรามีคนอื่นแล้ว แต่สุดท้ายแฟนมาง้อใจอ่อน ก็กลับมาคบกันอีก แล้วก็คบมาเรื่อยๆ
เพราะตอนนี้แม่เราไม่ชอบที่แฟนเราไม่ชัดเจน เราเลยกลับมาคิดว่า แบบนี้ดีจริงๆรึเปล่า เราไม่อยากคบไปวันๆ แล้วสุดท้ายก็โดนทิ้งกลางทาง เรารักเขานะ แต่เราก็อยากรักตัวเองด้วย กับการต้องใช้ชีวิตกับคนๆนึงไปตลอด