ก่อนหน้านั่นก็มีแบบน้องปี1 ได้กิ๊กมอเป็นแฟน ตอนนี้มาถึงตาของเราบ้าง 5555
พร้อมแล้วเริ่ม....
คือมหาวิทยาลัยของเราจะมีพิธีบายศรี ให้แก่เด็กปี 1 พวกเราแต่งชุดพาแลงกัน พอไปถึบริเวณลานพิธีพวกเราก็เข้าแถวตามหอแล้วเดินเข้าไปในงาน ในปีเราลอดซุ้มประตูชุมพลค่ะ แต่ปีนี้ของน้องปี 1 ไม่ทราบรายละเอียดแฮร่ ><กิ เราก็ได้จูงมือกับผู้ชายคนหนึ่งเข้าไปในงาน ตอนนั้นแบบก้มหน้าค่ะ อย่าได้เห็นหน้าตูเล๊ย ตูอาย แล้วคนที่จูงมือเราเข้างานนี่แหละค่ะ เรียกว่ากิ๊กมอ กิ๊กมอเราเป็นหอบัดดี้ซะด้วย ปากสุนัขมากๆ ยียวนกวนประสาทสุดๆ ไม่มีอะไรดีในสายตา รู้แต่ว่าไม่อยากเจอมันเลย.... เพราะเจอทีไร กิ๊กมอเราไม่ปากเสียใส่ วันนั้นเราก็จะโชคร้ายมากๆ....
เราก็พยายามคุยดีด้วยทุกครั้งที่เจอ..ก็มีแบบให้เพื่อนติวแคลให้กิ๊กมอ หลังจากนั้นก็ห่างหายกันไป...
จนกระทั่งขึ้นปี 2 และล่าสุดวันที่ 17 สิงหาคม 2558...
คือแบบกิ๊กมอเราทักมา คิดถึง.... นางก็แบบอยากกอด อยากคุยกะเรา หุๆๆ พอเจอประโยคอย่างนี้ อินี่ไม่อยากเข้าใกล้เลยจ้า... กลัววววลากเสียงยาว
เราก็แบบ หืมมมม มาไม้ไหนเนี้ย คิดไรกะตูเปล่าฟร่ะ นางก็บอกว่า เป็นแฟนกันไหม นางอยากได้สถานะที่ชัดเจนกะเรา เราก็คิดในใจ เอาแล้วไงตู คิดๆๆ ไม่เกรนค่ะ คือในสถานะตอนนี้เราโสดนะ เพราะเราถูกแฟนทิ้งเมื่อ 26 ก.ค. แล้ว 30 ก.ค. แฟนเก่าเราก็มาขอโทรแล้วก็อยากเริ่มต้นใหม่ แต่แบบสนใจเรามากเลย เอออย่างน้อย ต่างคนต่างโสด จบปิ้ง แฟร์ๆค่ะ ก็คิดหนัก เราก็บอกกับกิ๊กมอเราว่า เราอยากคุย อยากที่จะค่อยๆศึกษากันไป เพราะเราก็ไม่อยากเริ่มต้นใหม่บ่อยๆ ตอนนั้นเราก็ขี้เกียจตอบมาก.. เลยไปอาบน้ำ...กิ๊กมอเราก็แบบร่ายยาวเป็นหางเว้าจ้า...
เราก็ไม่ได้ตอบอะไร....ก็เลยนอนสิคะรออะไร5555
วันที่ 18 สิงหาคม 2558
พอเราตื่น เราก็บอกมอนิ่งกิ๊กมอ นางก็เช่นกัน ก็เลยชวนกันไปกินข้าว คือกิ๊กมอเราเรียนเสร็จตอน 10.00 น.แต่เราเรียนเสร็จตอน 12.00 น. ก็เลยรอกินข้าวพร้อมกัน หิวข้าวมาก เรานั่งเรียนไป มึนไป นอนเกือบสว่าง ตื่นก็เช้าสมง สมองไปหมดค่ะ ไปๆมาๆกิ๊กมอเราก็ชวนเราไปเที่ยวอีกที่นึง ก็คือพิพิธภัณฑ์ไม้กลายเป็นหิน... รอให้ถึงเวลาค่ะ....
พอเราเรียนเสร็จ เราก็รีบขับมอไซต์กลับหอเพราะกิ๊กมอเราจะมารับ คือตั้งใจว่าจะแต่งชุดพิธีการไปเดินเที่ยว แต่นางบอกว่ามันไม่สะดวกไรงี้ ยอมเปลี่ยนก็ได้จ้า ในใจคือแบบ โอ๊ยทั้งง่วง ทั้งหิว แรงดึงดูดบนที่นอนสูงมากค่ะ แต่กิ๊กมอเราแชทมาเร่งลูกเดียวเลยค่ะ ก็ต้องแต่งตัวออกไปตามระเบียบ พอเห็นหน้า โอ๊ยยย เขิลเว๊ยยย... ทำไมถึงเขิลในแชทกะตอนเจอคนละอารมณ์เลย5555 ตั้งสติและหยุดเขิลเพราะท้องมันสั่งการค่ะว่าหิวข้าวแล้ว เรา 2 คน ก็ไปกินข้าวที่ฟาร์มมหาลัย ก็ไปเจอเพื่อนโรงเรียน ก็ฝอยกันนิดหน่อยค่ะ ตามประสาผู้หญิงเน๊อะ แต่จริงๆแล้วเราไม่ได้ฝอยค่ะ แค่คุยนิดหน่อย ต้องรีบไปสั่งข้าว อยู่นานเพื่อนก็ถามสิคะ ว่ายังไงๆกันแน่เรากับกิ๊กมอ5555 เราก็บอกไม่มีอะไร เราก็เดินไปสั่งข้าวค่ะ กิ๊กมอเราก็นั่งฝอยต่อ พอกินข้าวเสร็จใช้เวลาไม่นานในการกิน เราก็ไปพิพิธภัณฑ์ค่ะ หุๆ มีสาระมาก ผ่อนคลายละกันเบาๆกัน 2 คน ก็เดินไปซื้อตั๋วในราคา 20 บาท ก็เดินไปชมพิพิธภัณฑ์ด้วยกันระหว่างทางก็คุยกัน กิ๊กมอเราชอบถ่ายรูปด้วยส่วนหนึ่ง นางเลยพกกล้องไป ก็มียืนส่องกระจกข้างกัน วัดความสูง เราก็บ่นๆเปยๆไป อยากสูงจัง จะได้ไม่ถูกมองข้าม 555
นางก็มีมาจับมือ ล็อคคอ หุๆ เยอะไปหละ เราก็กวนนางให้ถึงที่สุด วิ่งหนีแล้วก็ออกห่าง555 แล้วก็มานั่งเล่น ถ่ายรูปเซลฟี่กัน กิ๊กมอเรามีเรียนตอน 17.00 น. ก็เลยรีบกลับ เราก็มานอนต่อหุ ส่วนกิ๊กมอเราอ่านหนังสือค่ะ ช่วงนี้ใกล้สอบ เรานี่คนละแนวเลย สมาธิไม่มีขี้เกียจอ่านมาก คือแบบมันก็มีความสุขนะ แบบนี้...
จบ...จะพยายามมาเล่าต่อว่ากิ๊กมอเราเนี้ย จะมีโอกาสได้มาเป็นแฟนเราไหม จะพยายามอัพทุกวันนะคะ
เดทแรกกับกิ๊กมอ เมื่อสาวไฮดราประทะหนุ่มเคมี
พร้อมแล้วเริ่ม....
คือมหาวิทยาลัยของเราจะมีพิธีบายศรี ให้แก่เด็กปี 1 พวกเราแต่งชุดพาแลงกัน พอไปถึบริเวณลานพิธีพวกเราก็เข้าแถวตามหอแล้วเดินเข้าไปในงาน ในปีเราลอดซุ้มประตูชุมพลค่ะ แต่ปีนี้ของน้องปี 1 ไม่ทราบรายละเอียดแฮร่ ><กิ เราก็ได้จูงมือกับผู้ชายคนหนึ่งเข้าไปในงาน ตอนนั้นแบบก้มหน้าค่ะ อย่าได้เห็นหน้าตูเล๊ย ตูอาย แล้วคนที่จูงมือเราเข้างานนี่แหละค่ะ เรียกว่ากิ๊กมอ กิ๊กมอเราเป็นหอบัดดี้ซะด้วย ปากสุนัขมากๆ ยียวนกวนประสาทสุดๆ ไม่มีอะไรดีในสายตา รู้แต่ว่าไม่อยากเจอมันเลย.... เพราะเจอทีไร กิ๊กมอเราไม่ปากเสียใส่ วันนั้นเราก็จะโชคร้ายมากๆ....
เราก็พยายามคุยดีด้วยทุกครั้งที่เจอ..ก็มีแบบให้เพื่อนติวแคลให้กิ๊กมอ หลังจากนั้นก็ห่างหายกันไป...
จนกระทั่งขึ้นปี 2 และล่าสุดวันที่ 17 สิงหาคม 2558...
คือแบบกิ๊กมอเราทักมา คิดถึง.... นางก็แบบอยากกอด อยากคุยกะเรา หุๆๆ พอเจอประโยคอย่างนี้ อินี่ไม่อยากเข้าใกล้เลยจ้า... กลัววววลากเสียงยาว
เราก็แบบ หืมมมม มาไม้ไหนเนี้ย คิดไรกะตูเปล่าฟร่ะ นางก็บอกว่า เป็นแฟนกันไหม นางอยากได้สถานะที่ชัดเจนกะเรา เราก็คิดในใจ เอาแล้วไงตู คิดๆๆ ไม่เกรนค่ะ คือในสถานะตอนนี้เราโสดนะ เพราะเราถูกแฟนทิ้งเมื่อ 26 ก.ค. แล้ว 30 ก.ค. แฟนเก่าเราก็มาขอโทรแล้วก็อยากเริ่มต้นใหม่ แต่แบบสนใจเรามากเลย เอออย่างน้อย ต่างคนต่างโสด จบปิ้ง แฟร์ๆค่ะ ก็คิดหนัก เราก็บอกกับกิ๊กมอเราว่า เราอยากคุย อยากที่จะค่อยๆศึกษากันไป เพราะเราก็ไม่อยากเริ่มต้นใหม่บ่อยๆ ตอนนั้นเราก็ขี้เกียจตอบมาก.. เลยไปอาบน้ำ...กิ๊กมอเราก็แบบร่ายยาวเป็นหางเว้าจ้า...
เราก็ไม่ได้ตอบอะไร....ก็เลยนอนสิคะรออะไร5555
วันที่ 18 สิงหาคม 2558
พอเราตื่น เราก็บอกมอนิ่งกิ๊กมอ นางก็เช่นกัน ก็เลยชวนกันไปกินข้าว คือกิ๊กมอเราเรียนเสร็จตอน 10.00 น.แต่เราเรียนเสร็จตอน 12.00 น. ก็เลยรอกินข้าวพร้อมกัน หิวข้าวมาก เรานั่งเรียนไป มึนไป นอนเกือบสว่าง ตื่นก็เช้าสมง สมองไปหมดค่ะ ไปๆมาๆกิ๊กมอเราก็ชวนเราไปเที่ยวอีกที่นึง ก็คือพิพิธภัณฑ์ไม้กลายเป็นหิน... รอให้ถึงเวลาค่ะ....
พอเราเรียนเสร็จ เราก็รีบขับมอไซต์กลับหอเพราะกิ๊กมอเราจะมารับ คือตั้งใจว่าจะแต่งชุดพิธีการไปเดินเที่ยว แต่นางบอกว่ามันไม่สะดวกไรงี้ ยอมเปลี่ยนก็ได้จ้า ในใจคือแบบ โอ๊ยทั้งง่วง ทั้งหิว แรงดึงดูดบนที่นอนสูงมากค่ะ แต่กิ๊กมอเราแชทมาเร่งลูกเดียวเลยค่ะ ก็ต้องแต่งตัวออกไปตามระเบียบ พอเห็นหน้า โอ๊ยยย เขิลเว๊ยยย... ทำไมถึงเขิลในแชทกะตอนเจอคนละอารมณ์เลย5555 ตั้งสติและหยุดเขิลเพราะท้องมันสั่งการค่ะว่าหิวข้าวแล้ว เรา 2 คน ก็ไปกินข้าวที่ฟาร์มมหาลัย ก็ไปเจอเพื่อนโรงเรียน ก็ฝอยกันนิดหน่อยค่ะ ตามประสาผู้หญิงเน๊อะ แต่จริงๆแล้วเราไม่ได้ฝอยค่ะ แค่คุยนิดหน่อย ต้องรีบไปสั่งข้าว อยู่นานเพื่อนก็ถามสิคะ ว่ายังไงๆกันแน่เรากับกิ๊กมอ5555 เราก็บอกไม่มีอะไร เราก็เดินไปสั่งข้าวค่ะ กิ๊กมอเราก็นั่งฝอยต่อ พอกินข้าวเสร็จใช้เวลาไม่นานในการกิน เราก็ไปพิพิธภัณฑ์ค่ะ หุๆ มีสาระมาก ผ่อนคลายละกันเบาๆกัน 2 คน ก็เดินไปซื้อตั๋วในราคา 20 บาท ก็เดินไปชมพิพิธภัณฑ์ด้วยกันระหว่างทางก็คุยกัน กิ๊กมอเราชอบถ่ายรูปด้วยส่วนหนึ่ง นางเลยพกกล้องไป ก็มียืนส่องกระจกข้างกัน วัดความสูง เราก็บ่นๆเปยๆไป อยากสูงจัง จะได้ไม่ถูกมองข้าม 555
นางก็มีมาจับมือ ล็อคคอ หุๆ เยอะไปหละ เราก็กวนนางให้ถึงที่สุด วิ่งหนีแล้วก็ออกห่าง555 แล้วก็มานั่งเล่น ถ่ายรูปเซลฟี่กัน กิ๊กมอเรามีเรียนตอน 17.00 น. ก็เลยรีบกลับ เราก็มานอนต่อหุ ส่วนกิ๊กมอเราอ่านหนังสือค่ะ ช่วงนี้ใกล้สอบ เรานี่คนละแนวเลย สมาธิไม่มีขี้เกียจอ่านมาก คือแบบมันก็มีความสุขนะ แบบนี้...
จบ...จะพยายามมาเล่าต่อว่ากิ๊กมอเราเนี้ย จะมีโอกาสได้มาเป็นแฟนเราไหม จะพยายามอัพทุกวันนะคะ