สวัสดีค่ะ เพื่อน ๆ ชาวพันธ์ทิพย์ที่น่ารักทุกท่าน วันนี้มีเรื่องที่อยากระบายและสอบถามคนที่เคยอกหักทุกท่านว่า "ควรพอหรือรอต่อไป" ดี...??
จขกท.อายุ 29 รู้จักกับ ผช ไต้หวันคนนึงอายุห่างกัน 5 ปี เจอกันในอินเตอร์เน็ต ด้วยความที่อยู่ใกล้กัน เค้ามาทำงานที่ประเทศไทย อยู่จังหวัดใกล้เคียงกัน นับแต่นั้น เลยทำความรู้จักและคบกันเรื่อยมา 3 ปี เหมือนทุกอย่างกำลังจะไปได้ดี แต่มีเรื่องที่ทำให้เราทะเลาะกัน ตั้งแต่เริ่มช่วงคบกัน เค้าไม่ค่อยโทรหา...เวลาไปเที่ยวด้วยกัน ไม่เคยโพสต์ชื่อเราลงเฟส ตลอดระยะเวลา 3 ปีที่ผ่านมา...แต่เสมอต้นเสมอปลายในการเดท กินข้าว ดูหนังด้วยกัน
3 ปีผ่านไป..จขกท คิดว่ามันก้อนานพอสมควรแล้ว ทำไมยังไม่พาเราไปเที่ยวบ้านที่ไต้หวันบ้างเลย...เกิดความระแวง...ไม่ไว้ใจ...
จนกระทั่งมีเหตุการณ์ที่ ผญ ไทยคนนึงแท็กชื่อเค้าลงในเฟส 2 ครั้ง เปนการกินข้าวด้วยกัน จขกท ไม่พอใจตั้งแต่ครั้งแรกที่ไปทานข้าวด้วยกัน จึงโวยวายใส่ตอนที่นัดเจอกัน....พอครั้งที่ 2 มีเหตุการณ์แบบนี้อีก จึงลิงค์ไปถามฝ่ายหญิงโดยตรง นางบอกไม่รู้ว่า ผช มีแฟนแล้ว และไม่เคยคิดอะไรกับ ผช ด้วย ไม่เคยถามเรื่องส่วนตัว...ฝ่าย ผช ก้อบอกว่าไม่มีอะไร กินข้าวด้วยกันเฉย ๆ แล้วเวลาผมไปกินข้าวกับคนอื่น คุณต้องถามผมตลอดทุกครั้งที่คนอื่นแท็กเลยด้วยมั้ย...
เค้าตัดสินใจ"บอกเลิก" โดยการพูดว่าเราเป็นเพื่อนกันดีกว่า...พร้อมบอกข้อเสียของเราให้ฟังเสร็จสรรพ
1.เราเปนคนขี้หึงมาก...ถ้าคิดว่าผมไม่ซื่อสัตย์กับคุณ ถ้าผมเทคแคร์คุณไม่ดี เราก้อเปนเพื่อนกันไปก่อนดีกว่า
2.คุณพูดภาษาจีนไม่ได้ พ่อกับแม่ผมพูดภาษาอังกฤษและไทยไม่ได้ คุณไม่ได้ภาษาจีน
3.คุณไม่มีเงินเก็บ คอนโดที่คุณอยากซื้อ...ตอนนี้ยังสร้างไม่เสร็จพอดี ถ้าสร้างเสร็จทันภายในปีนี้ คุณจะเอาเงินที่ไหนไปจ่าย...
4.คุณไม่มี Goal ในชีวิต...ทำงานมาอย่างน้อย 4-5 ปี ก้อต้องมีเงินเก็บบ้างอย่างน้อย 1 แสน...แต่คุณไม่แพลนชีวิตตัวคุณเองเลย หมายความว่ามีเงินเท่าไหร่ก้อใช้หมดเท่านั้น...
เหตุผลหลัก ๆ ที่เค้าบอกเลิกมามีทั้งหมด 4 ข้อใหญ่ ๆ
แต่มันค้างคาใจกับคำว่าเป็นเพื่อนกันไปก่อน และมีอะไรก็โทรมาหาได้ แต่ถ้าโทรมาทุกวัน ถ้าผมไม่อยากรับ ผมก้อไม่รับสายนะ....
อีก 6 เดือนถ้าต่างคนยังไม่มีใคร กลับมาคุยกันใหม่ก้อได้....
จะทำยังไงกับชีวิตดีคะ....4 ข้อที่ว่ามา ถ้าสามารถแก้ไขได้ เค้าจะกลับมามั้ย
"ควรพอ...หรือรอต่อไปดี"...???
ประโยคบอกเลิก..."เป็นเพื่อนกันไปก่อน"...
จขกท.อายุ 29 รู้จักกับ ผช ไต้หวันคนนึงอายุห่างกัน 5 ปี เจอกันในอินเตอร์เน็ต ด้วยความที่อยู่ใกล้กัน เค้ามาทำงานที่ประเทศไทย อยู่จังหวัดใกล้เคียงกัน นับแต่นั้น เลยทำความรู้จักและคบกันเรื่อยมา 3 ปี เหมือนทุกอย่างกำลังจะไปได้ดี แต่มีเรื่องที่ทำให้เราทะเลาะกัน ตั้งแต่เริ่มช่วงคบกัน เค้าไม่ค่อยโทรหา...เวลาไปเที่ยวด้วยกัน ไม่เคยโพสต์ชื่อเราลงเฟส ตลอดระยะเวลา 3 ปีที่ผ่านมา...แต่เสมอต้นเสมอปลายในการเดท กินข้าว ดูหนังด้วยกัน
3 ปีผ่านไป..จขกท คิดว่ามันก้อนานพอสมควรแล้ว ทำไมยังไม่พาเราไปเที่ยวบ้านที่ไต้หวันบ้างเลย...เกิดความระแวง...ไม่ไว้ใจ...
จนกระทั่งมีเหตุการณ์ที่ ผญ ไทยคนนึงแท็กชื่อเค้าลงในเฟส 2 ครั้ง เปนการกินข้าวด้วยกัน จขกท ไม่พอใจตั้งแต่ครั้งแรกที่ไปทานข้าวด้วยกัน จึงโวยวายใส่ตอนที่นัดเจอกัน....พอครั้งที่ 2 มีเหตุการณ์แบบนี้อีก จึงลิงค์ไปถามฝ่ายหญิงโดยตรง นางบอกไม่รู้ว่า ผช มีแฟนแล้ว และไม่เคยคิดอะไรกับ ผช ด้วย ไม่เคยถามเรื่องส่วนตัว...ฝ่าย ผช ก้อบอกว่าไม่มีอะไร กินข้าวด้วยกันเฉย ๆ แล้วเวลาผมไปกินข้าวกับคนอื่น คุณต้องถามผมตลอดทุกครั้งที่คนอื่นแท็กเลยด้วยมั้ย...
เค้าตัดสินใจ"บอกเลิก" โดยการพูดว่าเราเป็นเพื่อนกันดีกว่า...พร้อมบอกข้อเสียของเราให้ฟังเสร็จสรรพ
1.เราเปนคนขี้หึงมาก...ถ้าคิดว่าผมไม่ซื่อสัตย์กับคุณ ถ้าผมเทคแคร์คุณไม่ดี เราก้อเปนเพื่อนกันไปก่อนดีกว่า
2.คุณพูดภาษาจีนไม่ได้ พ่อกับแม่ผมพูดภาษาอังกฤษและไทยไม่ได้ คุณไม่ได้ภาษาจีน
3.คุณไม่มีเงินเก็บ คอนโดที่คุณอยากซื้อ...ตอนนี้ยังสร้างไม่เสร็จพอดี ถ้าสร้างเสร็จทันภายในปีนี้ คุณจะเอาเงินที่ไหนไปจ่าย...
4.คุณไม่มี Goal ในชีวิต...ทำงานมาอย่างน้อย 4-5 ปี ก้อต้องมีเงินเก็บบ้างอย่างน้อย 1 แสน...แต่คุณไม่แพลนชีวิตตัวคุณเองเลย หมายความว่ามีเงินเท่าไหร่ก้อใช้หมดเท่านั้น...
เหตุผลหลัก ๆ ที่เค้าบอกเลิกมามีทั้งหมด 4 ข้อใหญ่ ๆ
แต่มันค้างคาใจกับคำว่าเป็นเพื่อนกันไปก่อน และมีอะไรก็โทรมาหาได้ แต่ถ้าโทรมาทุกวัน ถ้าผมไม่อยากรับ ผมก้อไม่รับสายนะ....
อีก 6 เดือนถ้าต่างคนยังไม่มีใคร กลับมาคุยกันใหม่ก้อได้....
จะทำยังไงกับชีวิตดีคะ....4 ข้อที่ว่ามา ถ้าสามารถแก้ไขได้ เค้าจะกลับมามั้ย
"ควรพอ...หรือรอต่อไปดี"...???