** ได้รับข้อความนี้ มาจากไลน์
รู้สึกชอบมากเลย รู้สึกมีกำลังใจ มีไฟแห่งความหวัง และรู้สึกขอบคุณน้ำใจของแต่ละคนที่มอบให้กัน จึงขออนุญาตแบ่งปันค่ะ
แต่ไม่ทราบว่าใครเขียน ไม่ได้ลงชื่อไว้ จึงขอขอบคุณคนเขียนบทความนี้ด้วยค่ะ

----------

ฮีโร่" ยามรัตติกาล

คืนที่ผ่านมาเป็นคืนที่ยาวนานของ คนหลายคนทั้งผู้ประสบภัย ทั้งครอบครัวผู้สูญเสีย ซึ่งรอคอยความหวังว่าจะรักษา ญาติพี่น้องให้กลับมาเหมือนเดิมได้ และ คืนที่ยาวนานของแพทย์ พยาบาลจำนวนมากที่ช่วยเหลือ กู้ชีพคนป่วยทุกคน :โดยผู้ในหน้าที่อยู่เวรทุกโรงพยาบาล เป็นที่ทราบดีว่ามีน้อยเกินกว่าจะดูแลผู้ประสบภัยจำนวนมากพร้อมๆกัน

แต่มีแพทย์อีกกลุ่มหนึ่ง ที่หลังสิ้นเสียงระเบิดมุ่งตรงไปยังห้องฉุกเฉินโรงพยาบาลของตนเองทั้งที่ไม่ได้ถูกร้องขอ ไม่ได้อยู่เวร เพื่อเข้าไปช่วยกันดูแลคนไข้ ด้วยจิตอาสา ในยามที่คนไข้มากมายโกลาหล ราวจราจลด้วยคนจำนวนมาก ทั้งผู้ป่วย ญาติ จนท. ผู้สื่อข่าว ตำรวจ ท่ามกลางเสียงร้องเจ็บปวด เสียงโหยหวน อาลัย ร่ำไห้เสียใจการจากไปของคนรัก เสียงตามหาญาติตนเองที่หายไป..บรรยากาศน่าหดหู่ใจยิ่งนัก

แพทย์อาสาเหล่านี้ทำให้แทบทุกโรงพยาบาลมีคนทำงานพอ มีจำนวน"หมอ"มากกว่าคนไข้ และยังช่วยกันคนละไม้ละมือ ปั้มหัวใจ ปั้มเลือด คุมเครื่องช่วยหายใจ ส่งสารพัดแล็บ เจาะท้อง เจอะปอด จนส่งคนไข้ไปผ่าตัด หรือเข้าตึก หลายคนต้องนั่งปั้มเลือดสู้กับช๊อกถึงเช้า เพียงให้คนไข้อยู่รอด บ้างก็นั่งเฝ้าคนไข้อาการหนักปรับตามอาการทุก15นาที บางส่วนต้องไปผ่าตัด และดมยาสลบในห้องผ่าตัดทั้งที่ไม่มีเวร จนถึงใกล้รุ่งเช้า สถานการณ์เริ่มเข้าสู่ปกติและคนเหล่านี้ก็ สลายตัวไปเมื่อแสงอรุณมา เตรียมกลับไปทำงานในหน้าที่ของตนเองต่อ โดยหลายคนไม่ได้นอน และไม่ต้องการเป็นข่าวใดๆ

ผมขอขอบคุณ พี่ๆน้องๆหมอกลุ่มนี้ครับ ถ้าไม่มีท่านเป็นเงาเบื้องหลัง ห้องฉุกเฉินต่างๆคงไม่สามารถรับคนไข้หนักจำนวนมาก เช่นเมื่อคืนได้แน่นอน ขอไปเอารูปบางร.พ.ที่ท่านถ่ายกันตอนจบภารกิจแอบมาลงนะครับ แต่คงไม่ครบทุกคนและไม่ได้ทุกโรงพยาบาล เพียงยืนยันว่าที่กล่าวมามีตัวตนจริง

ท่านคือ "ฮีโร่"ยามรัตติกาลของ"คนไข้"

ขอบคุณทุกน้ำใจทุกแพทย์อาสาไทยครับ
และขอบคุณพยาบาลและทุกๆวิชาชีพที่ช่วยเหลือกันครับ แพทย์คงช่วยเหลือใครไม่ได้ถ้าไม่มีทุกท่านในทีมร่วมใจกัน ขอบคุณ ขอบคุณ "เหล่าอเวนเจอร์" ทุกๆคนในทุกโรงพยาบาลครับ