คือ ตอนเด็กๆผมนะ กลัวหมามากครับ ตอนดึกๆ หรือเย็นๆ เวลาผมจะเดินไปซื้อข้าวกิน
แค่เจอหมาเห่าครั้งเดียว ผมเดินกลับบ้านเลย ตอนนั้นกลัวมาก เคยเป็นหนักมากถึงขนาดมีหมาตัวใหญ่ๆขว้างทาง ไม่ได้เห่า ไม่ได้ไรทั้งสิ้น ผมก็เดินกลับเลย
ที่กลัวมาก เพราะเคยมีเรื่องฝังใจตอนเด็กหละมั้งครับ เคยไปจ้องตาหมาบ้านญาติ พอสักพัก มันกระโดดกัดขาผมเลยครับ เลือดออกเลย สมัยนั้นตอน ป.6
ส่วนตอนนี้ ไม่รู้เพราะเราโตขึ้น หรือเพราะมันไม่กลัวเอง ผมเดินไปซื้อของดึกๆที่ 7-11 ตีสอง ตีสาม ผมนี่ไม่กลัวเลย ขนาดหมามาเห่าใกล้ๆผม 4-5 ตัวผมยังเดินเฉยเลย 555
บอกตรงๆตอนนั้นถ้ามันสะกิดอะไรผมนิดเดียว ผมเตะมันได้เลย
แต่ๆๆ ถ้าเป็นหมาพวกดุๆ พวกรอดไวเรอ หรืออะไรที่มันพันธุ์ดุอะครับ ผมก็กลัว ถอยเหมือนเดิมนะ 5555 แต่หมาพันธุ์พวกนี้ ผมไม่เคยเจอแบบจรจัดเลยนะ แบบนอนข้างทางอะครับ
อันนี้พูดถึงหมาข้างถนนนะครับ
ขอบคุณที่เสียเวลาอ่านครับ
บางทีความกลัวมันก็เป็นภูมิคุ้มกันให้เราได้นะ
แค่เจอหมาเห่าครั้งเดียว ผมเดินกลับบ้านเลย ตอนนั้นกลัวมาก เคยเป็นหนักมากถึงขนาดมีหมาตัวใหญ่ๆขว้างทาง ไม่ได้เห่า ไม่ได้ไรทั้งสิ้น ผมก็เดินกลับเลย
ที่กลัวมาก เพราะเคยมีเรื่องฝังใจตอนเด็กหละมั้งครับ เคยไปจ้องตาหมาบ้านญาติ พอสักพัก มันกระโดดกัดขาผมเลยครับ เลือดออกเลย สมัยนั้นตอน ป.6
ส่วนตอนนี้ ไม่รู้เพราะเราโตขึ้น หรือเพราะมันไม่กลัวเอง ผมเดินไปซื้อของดึกๆที่ 7-11 ตีสอง ตีสาม ผมนี่ไม่กลัวเลย ขนาดหมามาเห่าใกล้ๆผม 4-5 ตัวผมยังเดินเฉยเลย 555
บอกตรงๆตอนนั้นถ้ามันสะกิดอะไรผมนิดเดียว ผมเตะมันได้เลย
แต่ๆๆ ถ้าเป็นหมาพวกดุๆ พวกรอดไวเรอ หรืออะไรที่มันพันธุ์ดุอะครับ ผมก็กลัว ถอยเหมือนเดิมนะ 5555 แต่หมาพันธุ์พวกนี้ ผมไม่เคยเจอแบบจรจัดเลยนะ แบบนอนข้างทางอะครับ
อันนี้พูดถึงหมาข้างถนนนะครับ
ขอบคุณที่เสียเวลาอ่านครับ