เรา:"ฮัลโหล ว่าไงแก"
เค้า:"ป่าวไม่มีรัย โทรหาเพื่อนมันไม่รับ พ่อแม่ไม่ยุ หิวข้าว เนี่ยแกเป็นคนสุดท้ายที่ช่วยได้เลยนะเว่ย โทรหาแฟนก้อไม่รับสาย "
เรา:...............
พอเราได้ยินคำพูดของเค้า เราก้อร้องให้เลย ความรู้สึกมันเหมือนกับว่าเราเป็นคนที่ ไร้ตัวตนในเวลาที่เพื่อนเค้ามี เมื่อแฟนอยู่ด้วย แต่พอไม่มีใครถึงจะนึกถึงเรา "เห็นเราเป็นอะไรหรอ" คือเราอ่ะแอบชอบเพื่อนคนนี้ยุ ทั้งๆที่รู้ว่าเค้ามีแฟนแล้ว แล้วเราพยามจะช่วยเค้าทุกอย่าง ที่พอจะทำได้แต่ดูเหมือนว่าเค้าไม่เคยจะคิดถึงความดีองเราเลย ต้นเหตุคือเค้ามาคุยกับเราก่อนในถานะเพื่อนนะ แต่เหมือนว่าเค้ามีใจให้เรา อย่างเช่น บางทีก้อโทหาคุยทั้งวันไม่ยอมตัดสาย โทรหาทุกวันด้วย แต่พอเราเริ่มจะตัดใจก้อโทรถามว่าเปนรัยทำไมเงียบหาย แต่พอมีเพื่อนมีแฟนไม่เคยจะนึกถึงเรา พอไม่มีใครจะโทรหาตลอด มีเรื่องเดือดร้อน มีงานเยอะทำไม่ท้นก้จะนึกถึงเราจะให้เราช่วยตลอด ก้อเราชอบเค้านิเลยยอมทำให้ทุกอย่าง แต่ยิ่งทำก้อยิ่งเหมือนกับว่าเราเปนแค่คนแปลกหน้าที่มาช่วยทำงานเท่านั้น ไม่ได้มีค่าอะไรมากกว่านั้นเลย เราก้อมีความรู้สึกนะ คิดถึงความรู้สึกเราบ้างสิ เราก้อคนนะ รู้มั้ยว่าการที่เราไร้ค่าในสายตาคนอืน การที่ถูกคิดถึงเป็นคนสุท้ายมันแย่แค่ไหน เราไม่ใช่วัตถุโปร่งใสนะ